«Έχουμε δαπανήσει πάνω από 700 εκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή όλα αυτά τι θα είναι; Μια τρύπα στο νερό; Και ποιος θα αναλάβει να επαναφέρει το περιβάλλον στην πρότερη κατάσταση δηλαδή να τα αποκαταστήσει; Θα δώσουμε άλλα τόσα για να καταστρέψουμε αυτά που έχουνε γίνει, να κλείσουμε τις τρύπες;». Τα παραπάνω τόνισε σχετικά με την ήπια εκτροπή του Αχελώου ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος, μιλώντας στον στη Ραδιοφωνική λέσχη Τρικάλων 97,6 και στους κ.κ. Ηλία Βλαχογιάννη και Χρήστο Σιμορέλη. Και πρόσθεσε «από τη μία μιλούμε για πράσινη, για φιλική προς το περιβάλλον ενέργεια. Αντιδρούν πολλοί στο ΣΥΡΙΖΑ και στις ανεμογεννήτριες που μπαίνουν στα βουνά, αντιδρούν στα φωτοβολταϊκά. Λοιπόν, πιο φιλική προς το περιβάλλον ενέργεια υπάρχει από την υδροηλεκτρική ενέργεια; Γιατί δεν προχώρησε το υδροηλεκτρικό έργο στη Μεσοχώρα; Γιατί δεν προχωράει το υδροηλεκτρικό έργο στη Συκιά;».
Εμελετήθη επί υπουργίας τάδε…
Ο Θεσσαλός πολιτικός με αφορμή τη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στο Μέγαρο Μαξίμου, ανέφερε ότι του εξήγησε ότι «στην επαρχία των Φαρσάλων και η εκτροπή του Αχελώου να γίνει αύριο το νερό δεν θα φτάσει εκεί. Και για μας εκεί είναι πολύ σημαντικό να υπάρξει το φράγμα στη Σκοπιά, το οποίο θα λύσει και το πρόβλημα ύδρευσης της πόλης των Φαρσάλων που είναι μια πόλη που πίνει εμφιαλωμένο νερό δεκαετίες τώρα. Θα λύσει το πρόβλημα άρδευσης όλης της περιοχής. Το νερό θα φτάσει μέχρι τον Δομοκό και τον Αλμυρό. Είναι στο “τριεθνές”’. Δεν αφορά έναν νομό μόνο. Και επίσης θα λειτουργήσει και αποτρεπτικά για φαινόμενα πλημμυρικά όπως ο “Ιανός”. Εάν υπήρχε το φράγμα δεν θα είχαμε αυτά τα φαινόμενα τώρα. Εκεί, λοιπόν, είχε ξεκινήσει μια μελέτη τη δεκαετία του ’60 από την Electro watt. Δεν ολοκληρώθηκε ποτέ ή χάθηκε. Δεν ξέρω τι έχει γίνει. Και ο πρωθυπουργός πραγματικά άκουσε με ενδιαφέρον και με εντυπωσίασαν τα άμεσα αντανακλαστικά του. Κάλεσε αμέσως τον Γενικό Γραμματέα Υποδομών και του έδωσε εντολή να γίνει η μελέτη. Εάν αυτή η μελέτη υπήρχε όταν ήμουν στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης θα μπορούσαμε να το είχαμε εντάξει και να είχε υλοποιηθεί. . Δυστυχώς, στην Ελλάδα όλοι ενδιαφερόμαστε να κόψουμε κορδέλες. Αλλά για να φτάσουμε να κόψουμε κορδέλα πρέπει να υπάρχει μια προεργασία. Νομίζω ότι κάπου το άκουσα προχθές -το είπε ένας από αυτούς που ασχολούνται χρόνια με το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας- ότι όταν γίνονται τα εγκαίνια ενός έργου θα πρέπει εκτός από αυτόν που κόβει την κορδέλα να αναγράφεται στην επιγραφή ότι εμελετήθη επί υπουργίας τάδε…».
Ενίσχυση Βάμβακος
Ερωτηθείς για τη στήριξη της βαμβακοκαλλιέργειας απήντησε ότι «υπήρχε ένα αίτημα από την Διεπαγγελματική Οργάνωση Βάμβακος για ενίσχυση, στο πλαίσιο των λεγόμενων κορονοενισχύσεων που δόθηκαν, ως πληττόμενος κλάδος από την πανδημία και αυτός, γιατί τα μαγαζιά είναι κλειστά σε όλον τον κόσμο, άρα δεν γίνονται αγορές από τους καταναλωτές, άρα όλη η αλυσίδα από το χωράφι μέχρι να φτάσει το βαμβάκι σε ρούχο, σε ύφασμα πλήττεται. Ζήτησαν, λοιπόν, μία ενίσχυση. Υπήρξε μια απάντηση κάποια στιγμή ότι θα έμπαινε στο πρόγραμμα “κομφούζιο” που θα έδινε μια ενίσχυση όπως γράφτηκε σε αγροτικές εφημερίδες της τάξεως των 33 έως 40 ευρώ το στρέμμα. Είχε ανακοινωθεί από συνάδελφο της Λάρισας της αντιπολίτευσης το θέμα -είχα κάνει κι εγώ τότε ερώτηση στη Βουλή- και δόθηκε μια διάσταση από το δελτίο που εξέδωσε ο συνάδελφος ότι θα υπάρχει ένταξή του στο “κομφούζιο”, στο ευρωπαϊκό αυτό πρόγραμμα. Δεν είμαι σίγουρος ότι μπορεί να γίνει γιατί το “κομφούζιο” αφορά πολυετείς καλλιέργειες εάν δεν κάνω λάθος». Και υπογράμμισε ότι «πρέπει να δούμε πως θα συνεχίσει αυτή η καλλιέργεια».
Το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ
Αναφορικά με τις αλλαγές στη εκπαίδευση σημείωσε ότι το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας προσπαθεί να λύσει τρία θέματα: «Το πρώτο είναι ότι δεν μπορούν να μπαίνουν χωρίς κάποια βάση, και σε τόσο μεγάλο βαθμό. Θα πρέπει να στηρίξουμε περισσότερο την επαγγελματική εκπαίδευση, όπως γίνεται και στον υπόλοιπο κόσμο, όπου το 25-30% ακολουθεί τη γενική εκπαίδευση και το υπόλοιπο 70% την επαγγελματική εκπαίδευση. Εδώ είναι ακριβώς ανάποδα. Το δεύτερο είναι η αντιμετώπιση των αιώνιων φοιτητών που “λιμνάζουν” και δημιουργούν τεράστια προβλήματα στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς και στην οργάνωση των πανεπιστημίων. Και το τρίτο ζήτημα είναι αυτό που αφορά στη φύλαξη των πανεπιστημίων. Σας άκουσα να λέτε ότι όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να υπάρχει μία φύλαξη στα πανεπιστήμια. Αφού όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να υπάρχει μία φύλαξη, κι από το 1974 έως σήμερα, 47 χρόνια αυτό έχει αποτύχει, κάτι άλλο πρέπει να δοκιμάσουμε».
Μπορείτε να ακούσετε τη συνέντευξη του κ. Χαρακόπουλου στην ηλεκτρονική διεύθυνση: