Συνεχίζουμε τη στήλη μας με συνεντεύξεις από τους ανθρώπους που άφησαν το στίγμα τους στην περιοχής μας, μιλώντας αυτήν την φορά με τον Πρεσβύτερο Πάτερ Χρήστο που από το 1974 έως το 2001 λειτουργούσε στην ενορία του Αγίου Γεωργίου.
H ιστοσελίδα TirnavosPress και την Έλενα Γ. εξασφάλισε μια πολύ συγκινητική συνέντευξη από έναν άνθρωπο που είναι και θα είναι πάντα συνδεδεμένος με την ενορία του Αγίου Γεωργίου στον Τύρναβο, τον ιερέα παπά Χρήστο.
Ο παπά-Χρήστος όπως όλοι τον γνωρίσαμε στα 94 του πλέον χρόνια, θυμάται πώς βρήκε την ενορία όταν πρωτοξεκίνησε και πώς σιγά σιγά έφτιαξε αυτές τις εκκλησίες έχοντας ως εφαλτήριο τον ναό του Αγίου Γεωργίου.
Σχολιάζει την επικαιρότητα, τον πόλεμο, συγκινείται καθώς θυμάται τα χρόνια που πέρασαν και τις επιπτώσεις του σεισμού στην αγαπημένη του εκκλησία ενώ μιλάει και για τους ανθρώπους σήμερα, την αγάπη και την επαφή μας με την εκκλησία.
ΤirnavosPress: -Πως ήταν όλα αυτά τα χρόνια στην ενορία; Είναι γνωστό ότι βαφτίσατε χιλιάδες παιδιά και τα παντρέψατε. Πώς ήταν αυτά τα χρόνια;
Παπά Χρήστος: -Εγώ έφυγα από την Καρίτσα και ήρθα εδώ όχι γιατί ήταν μεγαλύτερη ενορία αλλά γιατί ήθελα να πάνε τα παιδιά μου γυμνάσιο. Όταν ήρθα στην εκκλησία δεν βρήκα τίποτε.
Αυτό με στεναχώρησε πάρα πολύ. Οι εκκλησίες ήταν ρημαγμένες, στάβλος για πρόβατα. Οι πόρτες ήταν χαλασμένες, δάπεδο δεν είχε, τα έφτιαξα όλα από την αρχή.
Η αυλή δεν ήταν έτσι όπως είναι τώρα. Αφού τα έφτιαξα όλα έκανα τις αγιογραφίες, άφησα μόνο το 1/3 για την επόμενη επιτροπή. Από λεφτά δεν βρήκα τίποτε, όλα τα τρώγανε στην εκκλησία. Να ευχαριστήσω όλες τις γυναίκες που τότε με βοήθησαν και έφτιαξα τις εκκλησίες.
Εγώ σε κάθε εκκλησία έβαλα από μια επιτροπή γυναικών και τους είπα μαζέψτε λεφτά και θα τα έχετε εσείς αυτά τα λεφτά για να γίνονται τα έργα και εγώ θα παίρνω μόνο την απόδειξη. Στην συνέχεια, δήλωσα όλες τις εικόνες και τις έγραψα στην αρχαιολογία.
Βρήκα τότε δύο πολύ παλιά ευαγγέλια που είναι ακόμη στην εκκλησία. Κάθε χρόνο βάφτιζα 50-60 παιδιά, οι γάμοι ήταν λιγότεροι γύρω στους 30.
TirnavosPress:- Τώρα με τον σεισμό όλες οι εκκλησίες αντιμετωπίζουν πρόβλημα. Σίγουρα αυτό θα είναι πολύ δύσκολο για εσάς μιας και τις φτιάξατε από την αρχή.
Παπά Χρήστος:- Όταν πηγαίνω στην εκκλησία και τα βλέπω κλαίω γιατί το θεωρώ παραπάνω από δικό μου πράγμα.
TirnavosPress: -Σας έχει μείνει κάποιο περιστατικό από τα χρόνια όλα που πέρασαν;
Παπά Χρήστος:- Όλα καλά πέρασαν. Κανένα παράπονο δεν έχω. Στην ενορία μου ούτε λίγο δεν έχω παράπονο. Όταν έφυγα και τους χαιρέτησα όλες οι γυναίκες έκλαιγαν, όπως και εγώ. Δεν έχω κανένα παράπονο από καμία ενορία που πήγα. Δεν έδωσα ποτέ δικαιώματα. Πουθενά. Δεν μάλωσα ποτέ με κανέναν.
TirnavosPress: -Θα θέλατε να μας πείτε ένα σχόλιο για την νέα γενιά, τα δύσκολα που περνάμε σαν κοινωνία με πανδημία και πόλεμο;
Παπά Χρήστος: -Η νέα γενιά και όχι μόνο η νέα, για μένα, όλα τα κράτη έχουν χάσει το λογικό τους. Επιτρέπεται τώρα να πολεμάνε να σκοτώνουν ανθρώπους τζάμπα; Να σκοτώνουν τα παιδάκια; Τους βλέπω και κλαίω.
Αγάπη δεν υπάρχει σε κανένα κράτος. Δεν υπάρχει. Ούτε σε μας. Τρώγονται όλοι. Την τσέπη τους κοιτάνε όλοι. Αν βάλουν το χέρι τους στη Παναγία, θα τους το κόψει. Εγώ ποτέ δεν είπα θέλω τόσα. Ποτέ δεν έβαλα χέρι σε λεφτά. Όπως εγώ ανέλαβα όλα αυτά, έτσι να αναλάβουν σωστά κι αυτοί.
TirnavosPress: -Ένα μήνυμα προς τους ανθρώπους που θα δούνε και θα διαβάσουν την συνέντευξη σας και που πλέον ίσως έχουν απομακρυνθεί από την εκκλησία.
Παπά Χρήστος: –Εγώ παιδί μου, όταν ήρθα στην εκκλησία, δεν είδα κόσμο στην εκκλησία. Εγώ τον έφερα στην εκκλησία. Πάντα ήταν γεμάτη η εκκλησία. Τώρα δεν έχει πάλι κόσμο.
Ο κάθε παπάς καθώς φέρεται έχει και τα αποτελέσματα. Δεν συμφέρει ποτέ να παρεξηγηθείς ούτε με έναν άνθρωπο. Εγώ δεν μάλωσα ποτέ. Άνθρωπος δεν είμαι; Δεν έχω νεύρα; Σπίτι του ας κάνει ότι θέλει. Εκεί πρέπει να είναι σωστός. Πολλοί παπάδες αυτήν την στιγμή δεν φέρονται καλά.
Τέλος πάντων δεν θέλω να πω άλλα…Είμαι ευχαριστημένος από όλο το Τύρναβο. Τους ευχαριστώ που με αγάπησαν και τους αγάπησα και θα τους αγαπώ μέχρι να πεθάνω.
Ακολουθεί το βίντεο του TirnavosPress Web TV ολόκληρη η συνέντευξη του παπά-Χρήστου που παρότι είναι μεγάλος στην ηλικία, μας φιλοξένησε με μεγάλη χαρά, με το μεγάλο του στήριγμα πάντα δίπλα του, την παπαδιά, μας μίλησε με το δικό του μεγαλείο ψυχής, με ειλικρίνεια και με βαθιά συγκίνηση για όλα.
