HomeΑΠΟΨΕΙΣ

Το ημερολόγιο έχει μείνει στον τοίχο 3-3-2021 για να θυμίζει την ανατροπή στη ζωή

Το ημερολόγιο έχει μείνει στον τοίχο 3-3-2021 για να θυμίζει την ανατροπή στη ζωή

Συνεχίζονται μετά από καιρό, οι μετασεισμοί, το φαινόμενο φθίνει μεν αλλά λειτουργεί στην ψυχολογίας μας επιβαρυντικά.

Σίγουρα δεν είμαστε η μόνη περιοχή που έχει να διαχειριστεί ένα αντίστοιχο πρόβλημα, σχεδόν όλη η Ελλάδα σε διάφορα χρονικά διαστήματα ταλανίζεται από φυσικές καταστροφές. Η γραφειοκρατία απαιτεί υπομονή και μεγάλο ψυχικό σθένος, Εάν σκεφθεί κανείς το πλήθος των φυσικών καταστροφών, η συνεπικούρηση και άλλων Υπουργείων σε αυτό των υποδομών και μεταφορών  ,η πανδημία σήμερα , και οι καταστροφές από την εμφάνιση ακραίων καιρικών φαινομένων, καταλαβαίνει ότι η όποια αρχή επίλυσης των προβλημάτων που δημιούργησε ο σεισμός θα πάρουν χρόνο.

Ακούσαμε το παράπονο μιας ηλικιωμένης, που στη δύση της ζωής της ξεσπιτώθηκε και νοίκιασε κάπου για να μείνει. Ασφυκτιά στην καινούργια κατάσταση  και περιμένει … ρωτάει εμάς τους περισπούδαστους αν ξέρουμε κάτι. Πως να αμβλύνεις την αγωνία της γυναίκας αφού πλέον είναι ορατή η μακρόχρονη διαδικασία. Ακόμα και το επίδομα ενοικίου καθυστερεί ανεπίτρεπτα και να σημειώσουμε ότι δεν προκαταβάλλεται αλλά καταβάλλεται με την εξόφληση εξ ιδίων ανά τρίμηνο. Πέντε μήνες και αναμένουμε την καταβολή του Α τριμήνου. Δεν είμαστε οι μόνοι ,θα ισχυριστούν πολλοί, για όλους το ίδιο ισχύει θα πούμε εμείς. Θεωρούμε ότι σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν ανάλογοι προβληματισμοί.

Ξέρετε όταν πριν τον σεισμό βλέπαμε ανάλογες εικόνες , το αίσθημα του οίκτου για τους κακόμοιρους για την συμφορά που τους βρήκε μας κατέκλυζε.

Εκεί που ήμουν ήσουνα, εκεί που είμαι θά ρθεις, είναι αυτό που μας έκανε να διαπιστώσουμε τον Γολγοθά  εκείνων των ανθρώπων, να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν χρειάζεται οίκτος  αλλά προβληματισμός και σεβασμός.

Πέντε μήνες και η ίδια ερώτηση βάλατε μαστόρους; Ξεκινήσατε; Να το αποδώσαμε σε καλοπροαίρετο ενδιαφέρον, μα ζουν αλλού δεν γνωρίζουν από στο στενό ή ευρύτερο περιβάλλον ότι υπάρχει διαδικασία.

Δεν έχουν καταλάβει ότι η προσωρινή στέγαση ανθρώπων σε καταυλισμούς ή σε νέα σπίτια, εάν είναι τυχεροί, είναι απόδειξη ότι ο έχουμε μέλλον ετών μπροστά μας.

Αφού σας πληρώνει το κράτος το ενοίκιο, αφού θα σας χρηματοδοτήσει για το πληγέν κτίριο, αφού σας έδωσαν βοήθημα είναι η τοποθέτηση περισσοτέρων.

Για το ενοίκιο το εξηγήσαμε παραπάνω, για την κρατική στεγαστική συνδρομή προϋποθέτει προϋπολογισμό της ζημίας, μελέτη, που θα αποτελέσει και αφετηρία αποφάσεων. Όσο δε για το πρώτο βοήθημα πάρτε χαρτί μολύβι και γράψτε ενοίκια νέα κατοικίας, μεταφορική, ένα βάψιμο το κάνουμε πριν την μετακόμιση, νέοι λογαριασμοί κοινής ωφέλειας μαζί με τους παλιούς, δάνεια, οι ανάγκες των παιδιών μικρών μεγάλων ,φορολογικές υποχρεώσεις και πόσα ακόμα εάν τα κάνουμε τη σούμα το πόρισμα αρνητικό για την τσέπη μας.

Ο σεισμός έγινε τελεία, αλλά ας μη ψάχνουμε μέσα από τις ανοιχτές πληγές των άλλων να βρίσκουμε θέματα κοινωνικού σχολιασμού.

Ακούστε και το παρακάτω ήταν το σπίτι παλιό θα έπεφτε, μην ασχολείστε με τα σπίτια αυτά αλλά με τους ναούς που πρέπει να συνδράμουμε όλοι για να ξαναλειτουργήσουν.

 

Ευτυχώς όσοι έχουμε την υγεία μας  τρέχουμε κατοστάρι με την βοήθεια των ιδιωτών μηχανικών που κάποιοι εξ αυτών είναι ευτυχώς πρώτα από όλα άνθρωποι.

Δεν ξέρουμε ακόμα πόσα σπίτια θα ξαναγίνουν ούτε πόσοι άνθρωποι θα εξακολουθήσουν να δραστηριοποιούνται στην περιοχή, ο χρόνος θα το δείξει, τα πρώτα σημάδια είναι αποθαρρυντικά.

Σκεφτήκατε τι ωραία αισθάνονται οι χελώνες που κουβαλούν το σπίτι μαζί τους. Ολη τους η περιουσία το καβούκι τους που είναι προϋπόθεση να επιβιώσουν.

Έτσι αισθανόμαστε σαν αβοήθητες χελώνες που μας ξεγύμνωσαν από το καβούκι μας,

Είναι επίσης αστείο να ευελπιστούμε σε πρόωρη προσφυγή στις κάλπες για να επιταχυνθούν οι διαδικασίες μάλλον αφορά άλλες εποχές.

Μα τίποτα καλό αυτός ο Τύρναβος θα πει κάποιος…πολλά αλλά και αυτά δημιουργίες των ανθρώπων στα κονάκια τους, αυλές   με όμορφα λουλούδια ,σπιτικές μαμαδίστικες μυρωδιές που αναδύονται από ανοιχτά παράθυρα, μνήμες χρόνων που πέρασαν με προοπτική, αλλά κάπου στο δρόμο κόλλησαν και με μερεμέτια τις ασχημίζουμε.

Η μη εξωστρέφεια της κοινωνίας μας, η εμμονή ότι οι άλλοι δεν ξέρουν και εμείς ξέρουμε, η αδιάκριτη περιέργεια που αγγίζει τα όρια της αγένειας, η ενασχόληση με το θάψιμο των συμπολιτών μας ,η κακομαθημένη και κακώς νοούμενη δημιουργία κοινωνικής αστικής τάξης ,που ενδιαφέρεται για το ποια γνώμη θα σχηματίσουν οι άλλοι για αυτούς, η έλλειψη Τουριστικού ενδιαφέροντος σε τομείς που θα μπορούσαμε να προβάλουμε  είναι πράγματα που μας απομακρύνουν από τον τόπο μας.

Προβλέπουμε δε σύντομα την αλλοίωση του ντόπιων, μια και οι οικονομικοί μετανάστες με την φιλοσοφία του μέρμηγκα και όχι του τζιτζικιού θα αποτελέσουνε την νέα κοινωνική ανερχόμενη τάξη. 

Ανάμεικτα αισθήματα γεμίζουν την καρδιά μας ,και άλλα τόσα προβλήματα ταλανίζουν το μυαλό μας. Επιλέξαμε λουλούδια από Τυρναβίτικες αυλές και κομμάτια της περιοχής πέριξ του οικιστικού ιστού, για να τονίσουμε ότι εάν δεν γίνει κάτι με μαθηματική ακρίβεια σε κάποια χρόνια θα μείνουν στην περιοχή τρεις και ο κούκος.

222579613 558870048860036 1052172929074490188 n

 

 

213617234 1816616825213617 2789178915484866753 n 2