“Τα μαγικά μαξιλάρια” του Τριβιζά έγιναν όπερα στη Λυρική
Ξεφυλλίζοντας τα Νέα του σαββατοκύριακου πριν κάποιες μέρες, ένα άρθρο αφιερωμένο στην διασκευή των “”Μαγικών Μαξιλαριών” του συγγραφέα και καθηγητή Εγκληματολογίας Ευγένιου Τριβιζά, μπορούν να αλλάζουν ζωές.
Τα Μαγικά Μαξιλάρια είναι βιβλίο του συγγραφέα που ο ίδιος το μεταφέρει στο θέατρο διασκευασμένο, σε όπερα για λογαριασμό της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Η παράσταση αποτελεί κομμάτι του αφιερώματος “200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση”
Η παράσταση επικεντρώνεται, εξυμνεί την δύναμη της αντίστασης, σε οτιδήποτε απόλυτο, βίαιο, σκοταδιστικό, σε όλα αυτά που αποτελούν μάστιγα των καιρών.
Γιατί επέλεξα την αναφορά στα παιδιά.
Μα τα παιδιά είναι εύπλαστα σαν ζυμάρι και από όλους εμάς τους σοφούς και ώριμους ενήλικες, εξαρτάται σε βαθμό η διαμόρφωση της προσωπικότητας και του χαρακτήρα τους.
Ένα έργο με πρωταγωνιστές δασκάλους και παιδιά.
Ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει, ότι η επιλογή των ηρώων σε αντίθεση με αυτό που συνήθως πραγματεύονται τα παραμύθια ιππότες ,πρίγκιπες, στο συγκεκριμένο είναι ο δάσκαλος και οι μαθητές ενός υποβαθμισμένου σχολείου.
Συνεχίζοντας την τοποθέτηση του διευρύνει τον ρόλο του δασκάλου.
Δάσκαλος εκτός του έργου του που είναι η μεταφορά γνώσεων, έχουν την δυνατότητα να διαγράφουν το μέλλον, να προσφέρουν οράματα, στόχους και όνειρα.
Οταν δε η επίτευξη των παραπάνω πραγματοποιούνται, τότε οι ήρωες είναι τα παιδιά και όχι οι ατρόμητοι ιππότες ή μεγαλοπρεπείς πρίγκηπες.
Τι μαγικά μαξιλάρια θα έδινε στα παιδιά ο Τριβιζάς.
Ο συγγραφέας λέει ότι όσα και μαγικά μαξιλάρια να έδινε στα παιδιά τίποτε δεν θα μπορούσε να αντικαταστήσει ένα φιλόξενο δωμάτιο ένα ζεστό κρεβάτι ένα χάδι και φιλί πριν τον ύπνο.
Τα παιδιά του έργου μπορεί να ζουν σε μια χώρα ,που είχαν καταργηθεί οι Κυριακές ,οι Πρωτομαγιές, οι Απόκριες τα πάρτι γενεθλίων , τα πάρκα ανύπαρκτα λόγω εγκατάλειψης και αδιαφορίας ,είχαν όμως τη θαλπωρή ενός φτωχικού σπιτιού και απέραντη στοργή και αγάπη από τους δικούς τους ανθρώπους.
Τα κλασικά έργα δεν έχουν την ανάγκη της δικής του μετατροπής.
Τα κλασικά έργα είναι διαχρονικά, διαπολιτισμικά και κάποια ηλικιακά. Αυτό που έχω τολμήσει όπως ο ίδιος αναφέρει είναι να ανατρέψει κάποια παραδοσιακά παραμύθια, που τα μηνύματα τους δεν συμβαδίζουν με την σημερινή κατάσταση, αξίες συνθήκες.
Η Κοκκινομπλουτζινίτσα ανατρέπει την ηρωίδα σε όλους γνωστή Κοκκινοσκουφίτσας.
Η σύγχρονη ηρωίδα δεν είναι παθητική ,η οποία αντί να αντιμετωπίζει τους κινδύνους που την απειλούν περιμένει κάποιο κυνηγό να τη σώσει.
Σάμπως το ίδιο δεν συμβαίνει και με τα παραμύθια ,που πριγκίπισσές κατατρεγμένες από τη ζωή περιμένουν τον πρίγκιπα να τη σώσει και στο τέλος να την παντρευτεί. Σε άλλα δε η καταπίεση ,χειραγώγηση ,που ασκείται από τους Βασιλιάδες της παραμυθένιας χώρας στα παιδιά τους ,έτσι ώστε να καταπνίξουν τα θέλω τους και να πραγματοποιήσουν τα θέλω των γονιών τους.
Την επικαιρότητα την έχει κατακλύσει θέματα ,που αναδεικνύουν, μείζονες πληγές που ταλανίζουν την κοινωνία .Η πρόοδος της επιστήμης ,ο σεβασμός της διαφορετικότητας τα έμφυλα θέματα η ενδοοικογενειακή βία μέσα από την παραβίαση τους, την βία ,δεν συνετίζουν δεν αναμορφώνουν.
Σίγουρα λειτουργεί σαν καμπανάκι που σε προειδοποιεί για τον κίνδυνο ,το θέμα είναι πόσοι και πόσες έχουν την δύναμη της αντίστασης και της ανατροπής.
Η στροφή στην ουσιαστική διαπαιδαγώγηση των παιδιών χωρίς αποκλεισμούς και στιγματισμούς από όλους μας είναι το αντίδοτο σε όλη την σύγχρονη επικίνδυνη παράνοια.
Ακόμη και πολλαπλές διακρίσεις για την οποιαδήποτε μορφή βίας ή κακοποίησης αποπροσανατολίζουν. Η βία σε οποιαδήποτε έκφανση της είναι η ίδια . Διαφέρει το φύλο ,η ηλικία ,το χρώμα ,η θρησκεία ως αιτία άσκησης το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και πρέπει να αναχαιτισθεί.
Για το παραπάνω το άρθρο των Νέων που έδωσε την ευκαιρία να το μοιραστώ μαζί σας. Είχα την τιμή να παραβρεθώ σε διαλέξεις του κου Τριβιζά και η επαφή αυτή αποτέλεσε και το κίνητρο να μεταφέρω αυτή την ανατρεπτική άποψη και στο δικό μου παιδί…
Μαλίτα Κατερίνα.
