Επειδή μερικοί φίλοι και μερικές φίλες κάπου έχουν χαθεί στη μετάφραση, επιτρέψτε μου να ξεκαθαρίσουμε μερικά βασικά πράγματα:
1) Τα φύλα είναι ΔΥΟ (και ούτε μισό περισσότερο από ΔΥΟ).
2) Οι σεξουαλικοί προσανατολισμοί μπορεί να είναι όσοι θέλετε.
Ακόμη και 185, αν θελετε (για να μην ξεχάσουμε και τους κτηνοβάτες, που είναι σωστό και δίκαιο κάθε ζώο να αποτελεί άλλο σεξουαλικό προσανατολισμό…).
3) Ένας άντρας που έκοψε χειρουργικά τα γεννητικά του όργανα, δεν είναι γυναίκα, αλλά… ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΕΝΟΣ άντρας. Όπως ακριβώς και αν κόψεις τα δυο πόδια ενός τετράποδου, δεν γίνεται πτηνό, ούτε αν του κόψεις και τα τέσσερα θα γίνει… φίδι.
4) Ακόμη και το τελευταίο κύτταρο της φτέρνας σου, από μόνο του μαρτυράει σε ποιο από τα δυο φύλα ανήκεις: άντρας ή γυναίκα. Έτσι λοιπόν, ακόμη και μια παντόφλα σου αν εξετάσουμε (χωρίς να σε έχουμε δει ποτέ, εσένα τον ίδιο) ξέρουμε σε ποιο φύλο ανήκεις: αντρικό ή γυναικείο, από τα κύτταρα του πέλματός σου, που αφήνεις πάνω στην παντόφλα, κάθε φορά που θα την φορέσεις.
Το βιολογικό εργαστήριο που θα εξετάσει την παντόφλα σου, θα μας στείλει μια από τις δυο απαντήσεις (άντρας ή γυναίκα). ΔΕΝ μπορείς να το αλλάξεις αυτό, ό,τι και να κάνεις.
5) Μετά από 5.000 χρόνια από τώρα, το έτος 7023, ο αρχαιολόγος του μέλλοντος, χωρίς να είναι γιατρός, μόλις αντικρύσει το σκελετό σου, μέσα στο πρώτο κιόλας δευτερόλεπτο θα πει ή “αυτός ήταν άντρας” ή θα πεί “αυτή ήταν γυναίκα”. Δεν υπάρχει περίπτωση να πει “εδώ έχουμε ένα άτομο που ανήκε στο 7ο φύλο”, διότι δεν υπάρχουν πάνω από ΔΥΟ φύλα.
Τι να κάνουμε τώρα; Αυτό το δρόμο ακολούθησε η ζωή στους πολυκύτταρους οργανισμούς, για την υλοποίηση της αναπαραγωγής. Να κάνουμε μήνυση στη φύση;
Τα νυστέρια δεν μπορούν να το αλλάξουν αυτό, παρά μόνο να παραποιήσουν την ΕΜΦΑΝΙΣΗ (όπως και στις πλαστικές προσώπου, στήθους κλπ…).
Πρέπει όμως να έχουμε ξεκάθαρο στο μυαλό μας ό,τι οι παραπάνω επιστημονικές αλήθειες δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για να γίνονται διακρίσεις, σε νομικό ή κοινωνικό επίπεδο εις βάρος οποιουδήποτε ανθρώπου.
Κάθε άνθρωπος πρέπει να γίνεται σεβαστός ως ανθρώπινη οντότητα, ΟΠΟΙΕΣ και αν είναι οι προτιμήσεις του (εξαιρούνται οι παιδόφιλοι).
Όμως μην ακούμε και παλαβομάρες, που διαστρέφουν την πραγματικότητα. Άλλο είναι να σέβομαι σαν ύπαρξη, όχι μόνο τους ανθρώπους, αλλά ακόμη και ένα ταπεινό γαϊδουράκι και άλλο είναι να προσπαθεί εκείνο να μου επιβάλει την άποψη του, ότι τάχα… πετάει!
Το ότι γελαω κάθε φορά που προσπαθεί να με πείσει ότι πετάει, δεν σημαίνει πως δεν το σέβομαι κατα τα άλλα.
Κωνσταντίνος Αρβανίτης, καθηγητής Καρδιολογίας
