Ο διάδοχος του βρετανικού θρόνου στο μήνυμά του για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821
Με λαμπρότητα αλλά και με ιδιαίτερα μέτρα λόγω της πανδημίας του κορονοϊού διεξήχθη το επίσημο δείπνο που παρέθεσε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου στους υψηλούς προσκεκλημένους ενόψει του εορτασμού της επετείου της 25ης Μαρτίου. Κατά την προσφώνηση της η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας αλλά και oι καλεσμένοι της στις αντιφώνησεις τους, επέμειναν στην οικουμενική αξία των ιδεών της ελληνικής επανάστασης. Τόνισαν τους δεσμούς των χωρών τους με την Ελλάδα, αλλά και τη προσωπική τους σχέση με τη χώρα μας. Ο πρίγκιπας της Ουαλίας Κάρολος, με μακρινές ελληνικές ρίζες, έκλεισε την ομιλία του αναφωνώντας στα ελληνικά «Χαίρε, ω χαίρε, ελευθεριά! Ζήτω η Ελλάς!». Αλλά δεν απέφυγε και το λάθος, αποκαλώντας την Μπουμπουλίνα… Μπουλουμπίνα. «Νιώθω μια βαθιά σύνδεση με την Ελλάδα. Σε αυτό δεν είμαι μόνος. Ενα κομμάτι της ουσίας της Ελλάδας βρίσκεται μέσα σε όλους μας», πρόσθεσε και σε άλλο σημείο υπενθύμισε ότι «σήμερα, όπως και το 1821, η Ελλάδα μπορεί να υπολογίζει στους φίλους της στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι δεσμοί μας είναι ισχυροί». Εκτός από τον πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη, τον πρωθυπουργό της Ρωσίας Μιχαήλ Βλαντιμιρόβιτς Μισούστιν και τη γαλλίδα υπουργό Αμυνας Φλοράνς Παρλί, στο δείπνο παραβρέθηκε σύσσωμη η πολιτική ηγεσία του τόπου, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας με τις συζύγους τους, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας, υπουργοί που συνόδευαν ξένους ομολόγους τους, η πρόεδρος της επιτροπής Ελλάδα 2021, Γιάννα Αγγελοπούλου κ.ά. Εντύπωση προξένησε η απουσία της συντρόφου του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Μπέτυς Μπαζιάνα, από μια τόσο σημαντική για τη χώρα, στιγμή. Η επίσημη εξήγηση που δόθηκε από την Κουμουνδούρου ήταν ότι η κυρία Μπαζιάνα απέφυγε να παραστεί στην εκδήλωση για να προφυλαχθεί από τον κορονοϊό…
Σακελλαροπούλου: Η κληρονομιά του 1821 δεν είναι μόνον ελληνική Remaining Time-0:26 Fullscreen Mute Κατά την προσφώνησή της, η κυρία Σακελλαροπούλου, αφού καλοσώρισε τους υψηλούς προσκεκλημένους και τους ευχαρίστησε για την παρουσία τους στη χώρα μας, τόνισε ότι οι λαοί μας διατηρούν μακρά φιλία και δεσμούς ισχυρούς από τη γέννηση του σύγχρονου ελληνικού Κράτους. Παράλληλα, υπογράμμισε ότι η συμβολή των μεγάλων δυνάμεων της εποχής, της Γαλλίας, της Αγγλίας και της Ρωσίας, στον αγώνα υπήρξε σπουδαία και υπενθύμισε ότι το φιλελληνικό κίνημα παρείχε συνεχή υποστήριξη, υλική και ηθική, ενώ παρατήρησε ότι μεγάλες μορφές του πνεύματος και των τεχνών ύμνησαν την εξέγερση των Ελλήνων και επηρέασαν ριζικά την κοινή γνώμη στην Ευρώπη και την Αμερική. «Διαμορφώθηκε μια φιλελληνική συνείδηση που διέκρινε στην απελευθέρωση της χώρας μας ένα μείζον γεωπολιτικό και πολιτειακό γεγονός» τόνισε η Πρόεδρος. Αναφερόμενη στην αυταπάρνηση και την αυτοθυσία, με την οποία πολέμησαν οι Eλληνες, η κυρία Σακελλαροπούλου επεσήμανε ότι όλες οι κοινωνικές τάξεις, λαϊκοί και κληρικοί, ενώθηκαν μπροστά στον πάνδημο σκοπό για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού και πρόσθεσε ότι στο πλευρό των Ελλήνων ήταν και Κύπριοι της Διασποράς που μετείχαν στη Φιλική Εταιρεία και ενίσχυσαν οικονομικά την Επανάσταση, ενώ πολλοί ήταν οι γενναίοι Κύπριοι αγωνιστές, με πιο γνωστή την ηρωική «Φάλαγγα των Κυπρίων», που έδωσαν το αίμα τους στις μάχες του 21. Υπενθύμισε, επίσης, ότι οι πρόγονοί μας δεν αγωνίστηκαν, μόνο για την ανεξαρτησία τους, αλλά και για την πολιτική τους ελευθερία, καθώς υπό την επιρροή ιδίως της αμερικανικής και της γαλλικής επανάστασης, έθεσαν τις βάσεις για ένα Κράτος δημοκρατικό και φιλελεύθερο. Μάλιστα, τόνισε ότι σε μικρό χρονικό διάστημα από την κήρυξη της Επανάστασης κατοχύρωσαν, στα Συντάγματα του Αγώνα, τη δημοκρατική αρχή και την αντιπροσώπευση, τα δικαιώματα και τη διάκριση των λειτουργιών. «Στον ελληνικό συνταγματισμό εντοπίζουμε το ισχυρό αποτύπωμα του διαφωτισμού και τη δημιουργική ορμή που ενέπνευσαν στους Ελληνες τα ιδανικά της ελευθερίας και της ισότητας» υπογράμμισε η Πρόεδρος για να πρόσθεσε ότι «Η Ελληνική Επανάσταση λειτούργησε ως χωνευτήρι της νεωτερικότητας και της παράδοσης. Οι τοπικές κοινότητες συγκροτήθηκαν σε ένα συλλογικό πολιτικό σώμα. Η βούληση του έθνους κατέστη ενιαία και αδιαίρετη, φορέας της εξουσίας και της ενότητας του λαού μας». Ωστόσο, παρατήρησε, ότι η κληρονομιά του 1821 δεν είναι μόνον ελληνική. Αντιθέτως φέρει την οικουμενικότητα και την καθολικότητα των ιδεών και των αξιών της εποχής της.
Οπως είπε, σε αυτό το κεκτημένο επιστρέφουμε, με αφορμή την επέτειο των 200 ετών και αναφέρθηκε στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε σήμερα, με πρώτη την πανδημία, η οποία δοκιμάζει την υγεία και την ελευθερία μας, αλλά και σε άλλα κρίσιμα ζητήματα, όπως η κλιματική αλλαγή και ο διάλογος των πολιτισμών, η αναγωγή μας στις καταβολές του διαφωτισμού και του συνταγματισμού δεν συνιστά μια θεωρητική άσκηση. «Η προσήλωσή μας στη διαφύλαξη όλων εκείνων των εγγυήσεων και των θεσμικών αντιβάρων απέναντι στην κατάχρηση εξουσίας, δημόσιας και ιδιωτικής, θωρακίζει τη δημοκρατία μας» υπογράμμισε η Πρόεδρος και σημείωσε ότι ο πολιτικός και ιστορικός χρόνος τρέχει πια με ρυθμούς που δυσχεραίνουν την κατανόηση και τη διαχείριση των γεγονότων. Ακολούθως, αναφέρθηκε σε όλους εκείνους που αμφισβητούν το Κράτος Δικαίου, με αφορμή τις αλλεπάλληλες κρίσεις των τελευταίων ετών και μιλούν για κόπωση και κρίση της δημοκρατίας. Στη δημόσια σφαίρα οι εντάσεις είναι πυκνές. «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πολιτική κινητοποιεί το πάθος και το συναίσθημά μας, διεγείρει το θυμικό μας. Ομως δεν πρέπει να ταυτίζεται με αυτό. Η πολιτική συνομιλεί με τις προτεραιότητες και τις περιστάσεις, υπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες και το δημόσιο συμφέρον. Η δημοκρατία μας δεν συρρικνώνεται στη συγκυρία. Τη συγκροτούν, την οριοθετούν και την καθοδηγούν οι βασικές αρχές και αξίες του συνταγματικών μας κειμένων, αυτές που προσέδωσαν πνοή και σθένος στην Πολιτεία μας και συνέχουν τον λαό μας» τόνισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας και κατέληξε τονίζοντας ότι «Στις κοινές μας αυτές παραδοχές, ιστορικές και αξιακές, πολιτικές και πολιτισμικές, έχουν στερεωθεί και ακμάσει, τους τελευταίους δύο αιώνες, οι σχέσεις μεταξύ των εθνών μας. Σε αυτές έχουμε σήμερα την ιδιαίτερη χαρά να αποδίδουμε από κοινού την πιο υψηλή τιμή».
Κάρολος: Ενα κομμάτι της Ελλάδας είναι μέσα σε όλους μας «Ένα κομμάτι της ουσίας της Ελλάδας βρίσκεται μέσα σε όλους μας. Ως πηγή του δυτικού πολιτισμού, το πνεύμα της Ελλάδας διαπερνά τις κοινωνίες και τις δημοκρατίες μας. Χωρίς την Ελλάδα, οι νόμοι μας, η τέχνη μας, ο τρόπος ζωής μας, δεν θα είχαν ακμάσει» τόνισε ο πρίγκηπας της Ουαλίας Κάρολος κατά την αντιφώνησή του. Υποστήριξε ότι ο θρίαμβος της Ελλάδας δεν οφείλεται σε έναν ήρωα, αλλά στο εξαιρετικό θάρρος και το σθένος του λαού της – και σε ό,τι ένας Βρετανός ιστορικός αποκάλεσε «θεϊκή φλόγα που άναψε στην ψυχή των Ελλήνων». Οπως είπε χαρακτηριστικά «Εάν δεν υπήρχε η αποφασιστικότητα του ελληνικού λαού να αγωνιστεί, μπροστά σε φοβερά δεινά, και σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, δεν θα είχε κατακτηθεί ποτέ η ανεξαρτησία».
Τόνισε, ακόμη, ότι για τους Βρετανούς ο ελληνικός αγώνας εκλήφθηκε, όχι ως η επιδίωξη ενός ξένου λαού, αλλά ως ο κοινός μας αγώνας και επικαλέστηκε τον Πέρσι Σέλεϊ, φίλο του λόρδου Βύρωνα, ο οποίος στον πρόλογο του ποιήματος «Ελλάς» σημειώνει ότι «Είμαστε όλοι Ελληνες». «Eτσι, στις σελίδες της ιστορίας, μαζί με τους Έλληνες ήρωες της επανάστασης, καταγράφονται τα ονόματα Βρετανών, που συγκινήθηκαν βαθιά από αυτό το πνεύμα του Φιλελληνισμού και συμμετείχαν στον αγώνα. Μαζί με τον Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Μιαούλη, τον Κανάρη και τη Μπουμπουλίνα, διαβάζουμε για τους Γκόρντον, Κόχρεην, Τσωρτς και Κόδριγκτον» συμπλήρωσε. Τέλος, επεσήμανε ότι και σήμερα, όπως και το 1821, η Ελλάδα μπορεί να υπολογίζει στους φίλους της στο Ηνωμένο Βασίλειο και πρόσθεσε ότι οι δεσμοί μεταξύ μας είναι ισχυροί και ζωτικοί και κάνουν τεράστια διαφορά στην κοινή μας ευημερία και ασφάλεια. Οπως ακριβώς οι ιστορίες μας είναι στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους, έτσι είναι και το μέλλον μας. «Με αυτό το πνεύμα, αύριο, οι Βρετανοί φίλοι σας θα σταθούμε δίπλα σας για άλλη μια φορά και θα αισθανθούμε μεγάλη υπερηφάνεια με την αφυπνιστική προτροπή του Διονύσιου Σολωμού: Χαίρε, ω χαίρε, ελευθεριά!» κατέληξε ο πρίγκηπας της Ουαλίας.
