Μαρία Ευθυμίου είναι για όσους την παρακολουθούν μια φωνή τεκμηριωμένης γνώσης ,μέσα σε αυτό τον όλεθρο της ανούσιας ενημέρωσης και fake news που μόνο γνώση δεν προσφέρουν……..
«Η ελληνική γλώσσα αποτύπωσε έναν εξαιρετικό πολιτισμό και παραμένει ζώσα μέχρι σήμερα»
«Ο κυριότερος όγκος του λεξιλογίου μας είναι ελληνικός και ανάγεται στην Αρχαία Ελλάδα»
«Την περίοδο της Τουρκοκρατίας οι Έλληνες δημιούργησαν σχολεία αξιόλογα, καθόλου «κρυφά»
Ο τρόπος που διδάσκεται η ιστορία στα σχολεία σήμερα είναι τέτοιος που, κατά κανόνα, προκαλεί αποστροφή στα παιδιά. Αυτό συνιστά εθνική καταστροφή. Γιατί η Ιστορία δεν είναι απλά ένα μάθημα. Είναι η ζωή μου, η ζωή σου, η ζωή των ανθρώπων που πέρασαν αλλά και αυτών που θα ‘ρθουν. Αν δεν τη γνωρίζουμε, καταστρέφουμε το μέλλον μας.
Για να κερδηθεί η μάχη αυτή χρειάζονται εκπαιδευτικοί φωτεινοί που θα παρακάμψουν την καταστροφική αποστήθιση και θα εμπνεύσουν τα παιδιά. Δεν λείπουν τέτοιοι εκπαιδευτικοί. Αν δώσουν αυτοί το στίγμα, θα έχουμε το θετικό αποτέλεσμα που προσδοκούμε.
Η Μαρία Ευθυμίου ,γεννήθηκε στη (Λάρισα, 1955) είναι Ελληνίδα ιστορικός και καθηγήτρια πανεπιστημίου, ερευνήτρια Ιστορίας και Αρχαιολογίας, συγγραφέας ιστορικών βιβλίων, επιμελήτρια και συνεργάτης συλλογικών έργων και αρθρογράφος στην Ελληνική, Γαλλική και Αγγλική γλώσσα. Βραβευμένη με το βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημονικής Διδασκαλίας.
Σε μικρή ηλικία εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα.
Από το 1977 μέχρι το 1979 διετέλεσε ερευνήτρια στο Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα και από το 1981 διδάσκει στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Επίσης έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ακόμη έχει συγγράψει βιβλία ιστορικού περιεχομένου, έχει συμμετάσχει στη συγγραφή συλλογικών έργων και έχει παρουσιάσει δεκάδες άρθρα και συμβολές σε επιστημονικά συνέδρια και περιοδικά Ιστορίας.
Από το 2006 πραγματοποιεί διαλέξεις ελληνικής και παγκόσμιας Ιστορίας ανά την Ελλάδα.
Τι πρότεινε η σπουδαία ιστορικός στον Σταύρο Μπένο για τα καμένα στην Εύβοια
Η Μαρία Ευθυμίου και η πρότασή της στον Σταύρο Μπένο και την Επιτροπή ανασυγκρότησης της Εύβοιας
Υπάρχει μια μικρή, σπουδαία ιστορία που σχετίζεται με τη Μαρία Ευθυμίου και είμαι βέβαιος ότι πρέπει να τη μοιραστώ…
Και τότε άρχισε να μου εξηγεί με το φοβερό της πάθος:
– Πρότεινα εγώ και άλλοι εθελοντές να πηγαίνουμε όπου ορίζει η Επιτροπή και να εργαζόμαστε για περίπου έξι ώρες. Μετά το τέλος της εργασίας μας, θα μπορούσα με χαρά, στον ίδιον αυτόν χώρο, μέσα στα καμένα, να προσφέρω ένα δίωρο μάθημα Παγκόσμιας Ιστορίας συνδυάζοντας τη δουλειά με την απόλαυση της Ιστορίας. Το ότι θα δουλεύουμε όλοι μαζί και, στη συνέχεια, οι ίδιοι άνθρωποι, θα χαιρόμαστε τη διαδικασία του μαθήματος σκέφθηκα ότι θα έδινε ένα μήνυμα ενότητας της κοινωνίας μας απέναντι σ’ αυτή τη συμφορά, καθώς και έναν γόνιμο και αισιόδοξο συμβολισμό. Ότι θα αναδείκνυε το πείσμα μας να αναστρέψουμε το κακό με ομορφιά και ουσία.
– Τι να πω… Φοβερή ιδέα. Και πώς αντέδρασε ο Σταύρος Μπένος;
– Αντέδρασε θετικά και ακούστηκε πολύ συγκινημένος. Δέχθηκε με χαρά.
– Είναι καταπληκτική ιδέα γιατί, έτσι κι αλλιώς, σχεδόν όλα σε αυτή τη ζωή
προχωράνε διά του παραδείγματος, είπα εγώ.
– Μιας και λες αυτό, σκέφτομαι, και του το είπα, προσέθεσε εκείνη, ότι το ίδιο πιθανόν να ήταν διατεθειμένα να κάνουν και άλλα άτομα -όπως π.χ. καλλιτέχνες, επιστήμονες, διανοούμενοι κλπ.- των οποίων η συμμετοχή θα προσελκύσει εθελοντές ενισχύοντας το μήνυμα της ανιδιοτελούς προσφοράς για το κοινό καλό που τόσο πολύ έχουμε όλοι ανάγκη.
Ακούγοντάς την, σκέφθηκα αυτό που έχω γράψει στον πρόλογο του βιβλίου μας «Ρίζες και θεμέλια»: «Η Μαρία Ευθυμίου αντιπροσωπεύει και εκπροσωπεί την Ελλάδα της φλόγας και όχι της στάχτης […]. Γιατί εν τέλει σε αυτή τη ζωή είσαι ό,τι υπερασπίζεσαι».
Και τώρα ήρθε η ώρα να υπερασπιστούμε, ως κοινωνία, το μέλλον μας, το οξυγόνο της ζωής μας.
Πριν από αρκετές ημέρες, είχαμε μια συζήτηση από αυτές που τα τελευταία χρόνια κάνουμε τακτικά για διάφορα θέματα που μας ενδιαφέρουν και μας προβληματίζουν. Κάποια στιγμή, όπως σχεδόν πάντοτε συμβαίνει, η συζήτηση αφορούσε την Ελλάδα. Μιλούσαμε για τις διάφορες δύσκολες καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία και πώς τις χειριζόμαστε. Και ξαφνικά μου λέει:
– Ξέχασα να σου πω κάτι. Πήρα τηλέφωνο τον κύριο Μπένο. Το έκανα την επόμενη ημέρα που ορίστηκε επικεφαλής της Επιτροπής για την ανασυγκρότηση της Εύβοιας.
– Γνωρίζεστε; ήταν η άμεση απορία μου.
– Όχι. Βρήκα, ωστόσο, το τηλέφωνό του και τον κάλεσα. Του είπα ότι,
τρελαμένη, όπως όλοι μας, από το κακό που βρήκε τον τόπο το δεκαπενθήμερο των πυρκαγιών, θέλω να πάω να δουλέψω ως εθελόντρια στις καμένες περιοχές. Του είπα, μάλιστα, ότι έχω μια συνολική σκέψη και την ανέφερα.
Μάκης Προβατάς
«Πηγή: https://www.athensvoice.gr/contributors/makis-provatas»
«
