HomeΑΠΟΨΕΙΣ

Διακόσια χρόνια μετά την επανάσταση αλλά η σπίθα της διχόνοιας καλά κρατεί!

Διακόσια χρόνια μετά την επανάσταση αλλά η σπίθα της διχόνοιας καλά κρατεί!

Η δυσαρέσκεια που προκάλεσε  η παρουσία του κ. Ελπιδοφόρου δίπλα στον Τουρκοκύπριο Ερσίν Τατάρ που παρέστη στα εγκαίνια του αποκαλούμενου «Σπιτιού της Τουρκίας», τάραξε τα νερά της Ελληνικής και Κυπριακής πολιτικής ηγεσίας και της ομογένειας.

Το πως το αντιλαμβάνεται ο καθένας την παρουσία αυτή είναι αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα  του καθενός.

Θα ξεκινήσουμε από τα αισθήματα που δημιουργήθηκαν ,σε κάποιον αναγνώστη, όταν επισκέφθηκε την Θεολογική Σχολή της Χάλκης .

Όταν ο κος Ελπιδοφόρος ,ήταν καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδας της Χάλκης μετά την λειτουργεία που έγινε στην στην Μονή ακολούθησε μια εκπληκτική ξενάγηση στο χώρο .

Σε όσο διάστημα κράτησε η επίσκεψη αυτή ένιωθες ότι η Ορθοδοξία και η Ελλάδα σε αγκάλιαζαν προστατευτικά σε ένα χώρο που δεν είναι Ελληνικός αλλά του αιώνιου αντιπάλου της Τουρκίας.

Κάποια στιγμή όταν το καραβάκι της επιστροφής άφηνε πίσω το νησί ,με προορισμό την Κωνσταντινούπολη, η Τούρκικη σημαία ως φλάμπουρο στην πιο ψηλό σημείο της μονής ήταν η προσγείωση στην πραγματικότητα.

Το γλυκόπικρο συναίσθημα που αφήνει στον επισκέπτη η παραπάνω εικόνα αποτέλεσε θέμα συζήτησης με τον καθηγούμενο της Μονής τον κ. Ελπιδοφόρο ο οποίος με μειλίχιο λόγο άμβλυνε το αίσθημα της αδικίας που κατακλύζει τον επισκέπτη. 

Ο λόγος του δεν είναι φιλοτουρκικός ούτε φιλελληνικός είναι οικουμενικός όπως προστάσει η Οικουμενικότητα του Πατριαρχείου και η μορφή του Οικουμενικού Πατριάρχη.

Τη πολιτική ας την αφήσουμε στους Πολιτικούς και την Ορθοδοξία στους ποιμενάρχες της.

Είναι συνοδοιπόροι και ο ένας στηρίζει το άλλο σε δύσκολες καταστάσεις ,είναι συνομιλητές, συναποφασίζουν για θέματα που είναι αμιγώς Θρησκευτικού και εκκλησιαστικού περιεχομένου σε επίπεδο Ελλαδικό.

Τα πράγματα σε διεθνές επίπεδο είναι ασκήσεις ισορροπίας.

Οι περισσότεροι έχουμε μια Λωξάντρα στην οικογένεια ,το ίδιο και ο αναγνώστης , και με αφετηρία τις αφηγήσεις αυτές προσπάθησε να δει την Κωνσταντινούπολη όχι μόνο σαν τουριστικό δρώμενο αλλά να νιώσει την ψυχή των Ελλήνων ,όσων έχουν απομείνει, και κρατούν Θερμοπύλες.