Σημαντικά οφέλη στη μείωση της αρτηριακής τους πίεσης είναι πιθανό να δουν οι διαβητικοί ασθενείς που θα περιορίσουν το χρονικό πλαίσιο κατανάλωσης φαγητού μέσα στην ημέρα, υποστηρίζουν οι επιστήμονες σε νέα τους μελέτη
Μια νέα μελέτη από το Ιατρικό Κολέγιο του Πανεπιστημίου Kentucky υποδεικνύει ότι ο περιορισμός στον χρόνο κατανάλωσης φαγητού μέσα στην ημέρα μπορεί να βοηθά τους πάσχοντες από διαβήτη τύπου 2 να μειώσουν τη νυχτερινή υπέρταση, η οποία χαρακτηρίζεται από αυξημένη αρτηριακή πίεση κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο PNAS, διαπίστωσε ότι ο περιορισμός του χρόνου κατανάλωσης φαγητού, συνήθεια κατά την οποία το φαγητό περιορίζεται σε ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο κατά τη διάρκεια της κάθε ημέρας, βοήθησε στην πρόληψη και τη βελτίωση της σχετιζόμενης με τον διαβήτη νυχτερινής υπέρτασης στα ποντίκια.
«Είμαστε ενθουσιασμένοι από αυτά τα αποτελέσματα και τις συνέπειες που μπορεί να έχουν για τις μελλοντικές κλινικές μελέτες. Πέρα από τις αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως η διατροφή και η άσκηση, η κατανάλωση φαγητού σε συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο μπορεί να επιφέρει μια υγιεινή επίδραση στους ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2», αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης και καθηγητές στο Πανεπιστήμιο Kentucky, Δρ. Ming Gong και Zhenheng Guo, ευελπιστώντας ότι τα ευρήματά τους θα μπορέσουν να προσφέρουν παρόμοια οφέλη και στους ανθρώπους.
Υπό κανονικές συνθήκες, η αρτηριακή πίεση πέφτει τη νύχτα και αυξάνεται εκ νέου το πρωί με την αφύπνιση, παράλληλα με τον κιρκαδιανό ρυθμό του σώματος. Σε κάποιους υπερτασικούς ασθενείς, όμως, η συνήθης αυτή μείωση δεν συμβαίνει κατά τη διάρκεια της νύχτας. Το φαινόμενο αυτό επικρατεί κατά κύριο λόγο σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 και σχετίζεται με αυξημένα περιστατικά καρδιαγγειακών παθήσεων.
Η μελέτη, λοιπόν, διαπίστωσε ότι η θέσπιση ενός συγκεκριμένου χρονικού πλαισίου κατανάλωσης φαγητού απέτρεπε την ανάπτυξη μη πτωτικής αρτηριακής πίεσης στα διαβητικά ποντίκια. Επίσης, η πρακτική αυτή αποκατέστησε αποτελεσματικά τη διαταραχή του κιρκαδιανού ρυθμού σε ποντίκια που είχαν ήδη μη πτωτική αρτηριακή πίεση.
Οι ερευνητές περιόρισαν την πρόσβαση των ποντικιών στο φαγητό στις οκτώ ώρες κατά τη διάρκεια του συνηθισμένου χρόνου που παρέμεναν ξύπνια μέσα στην ημέρα. Όταν η διαθεσιμότητα του φαγητού αυξήθηκε στις 12 ώρες, η πρακτική εξακολούθησε να είναι αποτελεσματική στην πρόληψη και τη θεραπεία της μη πτωτικής αρτηριακής πίεσης, με τον Δρ. Guo να σημειώνει ότι πρόκειται για στοιχεία που δείχνουν ότι οι επιδράσεις προκλήθηκαν από το χρονικό πλαίσιο του φαγητού και όχι από τον περιορισμό των θερμίδων.
Εκτός από τη σημασία που έχει η παρούσα μελέτη για τις μελλοντικές κλινικές έρευνες σε ανθρώπους, ο Δρ. Gong υποστηρίζει ότι η εργασία προσθέτει γνώση στην επιστημονική κοινότητα σχετικά με τις αιτίες και τους μηχανισμούς της μη πτωτικής αρτηριακής πίεσης στον διαβήτη, τα οποία ακόμα δεν είναι πλήρως κατανοητά.
«Υπάρχουν ήδη αρκετές μελέτες που δείχνουν τα οφέλη που μπορεί να προσφέρει στην υγεία ο χρονικός περιορισμός στην κατανάλωση φαγητού, ειδικά στο επίπεδο των μεταβολικών προβλημάτων. Αυτή είναι η πρώτη βασική επιστημονική έρευνα που επικεντρώθηκε στο πώς αυτό επηρεάζει τη μη πτωτική αρτηριακή πίεση που σχετίζεται με τον διαβήτη και αποκαλύπτει ότι το καθημερινό ωράριο κατανάλωσης φαγητού θα μπορούσε να παίζει κρίσιμο ρόλο», καταλήγουν οι επιστήμονες.