Στην σχεδόν εβδομαδιαία συζήτηση για τον προϋπολογισμό στη Βουλή, βγήκαν κάποια συμπεράσματα:
Μπορούμε να διυλίζουμε τον κώνωπα όσο θέλουμε, αλλά δε μπορούμε να καταπίνουμε τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων.
Μπορούμε να χειραγωγούμε τη γλώσσα μας σε κανόνες ευπρέπειας, αλλά δε μπορούμε να κάνουμε το μυαλό να μην λειτουργεί.
Συμπεράσματα, λοιπόν: Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι υπεύθυνη για τους θανάτους χιλιάδων ανθρώπων που θα μπορούσαν να είναι ζωντανοί. Είναι υπεύθυνη, όχι μόνο γιατί αγνόησε τη μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα, αλλά και γιατί, δυο χρόνια τώρα που κρατά η πανδημία, δεν φρόντισε να ενισχύσει το ΕΣΥ, ώστε να είναι αποτελεσματικό για να σώζει ζωές.
Πολύ πριν από τη μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα (ο κύριος Τσιόδρας βεβαίως, δεν είναι κάποιος τυχαίος, είναι ο προσωπικός σύμβουλος του πρωθυπουργού σε θέματα πανδημίας: «Ο Σωτήρης μας», όπως τον αποκαλούσε), πολύ πριν, λοιπόν, από τη δημοσιοποίηση της μελέτης που λέει σαφώς ότι οι εκτός Μ.Ε.Θ. διασωληνωμένοι ασθενείς έχουν σχεδόν 87% πιθανότητα να πεθάνουν.
Εκατοντάδες γιατροί και νοσηλευτές σε ολόκληρη τη χώρα κραυγάζουν, για περισσότερο από ενάμιση χρόνο, ότι πεθαίνουν άνθρωποι, όχι γιατί νόσησαν από κορωνοϊό, αλλά γιατί το σύστημα υγείας δε μπορεί να τους προστατεύσει.
Η απόφαση του Μητσοτάκη να μην ενισχύσει το Σύστημα υγείας δεν είναι τυχαία. Είναι συνειδητή επιλογή, γιατί σκοπός του είναι, όταν τελειώσει η πανδημία, να περάσει η υγεία στους ιδιώτες και δεν θέλει να τους την περάσει φορτωμένη με προσωπικό.
Η μελέτη Τισόδρα-Λύτρα παραδόθηκε στους αρμόδιους τον Μάιο, τότε που ο Μητσοτάκης πήγαινε τριήμερες διακοπές και φωτογραφιζόταν ναρκισσιστικά στις παραλίες, επιδεικνύοντας το γυμνασμένο του σώμα. Τότε γνώριζε, ότι με τις πράξεις και τις αποφάσεις του στέλνει ανθρώπους στον θάνατο.
Γι΄αυτό, το θέμα αυτής της μελέτης είναι τεράστιο. Και είναι ηθικό.
Όσο κι αν προσπαθεί η Κυβέρνηση, μαζί με τα Μ.Μ.Ε. που την στηρίζουν, να το υποβαθμίσει, επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την ενοχή της.
Γι’αυτό, πολύ σωστά, ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε το Σάββατο στη Βουλή παραίτηση της Κυβέρνησης της Ν.Δ.
Γι’αυτό, έπρεπε να πάρει ξεκάθαρα θέση και το ΚΙΝ.ΑΛ.-ΠΑ.ΣΟ.Κ διά στόματος του νέου του Προέδρου, Νίκου Ανδρουλάκη.
Πόσον καιρό θα κρύβεται πίσω από την απουσία του στη Βουλή και την απόσταση των Βρυξελλών; Αυτό δε μπορεί να συνεχιστεί για πολύ. Και σε αυτό και σε άλλα σοβαρά θέματα θα πρέπει να παίρνει ξεκάθαρες θέσεις.
Όσο και να προσπαθούν τα γνωστά φιλοκυβερνητικά μέσα να τον στηρίξουν με κάθε τρόπο, για να τον παρουσιάσουν ως απειλή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και του Τσίπρα προσωπικά, -το έχουν επιχειρήσει άλλωστε στο παρελθόν και με τον Θεοδωράκη και το ΠΟΤΑΜΙ- δεν θα τα καταφέρουν.
Και ξέρετε γιατί; Γιατί οι πραγματικοί ηγέτες δεν κατασκευάζονται στα κομματικά επιτελεία. Γεννιούνται μέσα από τις ανάγκες και τις αγωνίες της εποχής και του λαού, όταν καταφέρουν να εκφράσουν αυτές τις αγωνίες.
