Τις τελευταίες ημέρες, η ανακοίνωση της τροπολογίας από τον Υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Τάκη Θεοδωρικάκο, για την απαγόρευση πώλησης υγρών καυσίμων σε μοτοσικλετιστές που δεν φορούν κράνος έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις. Αν και η πρωτοβουλία φέρει μια καλή πρόθεση – τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας – πολλά ερωτήματα εγείρονται για τη ρεαλιστικότητα και την ουσία της εφαρμογής της.
Ένα μέτρο δύσκολο στην εφαρμογή
Η τροπολογία προβλέπει ότι οι πρατηριούχοι θα φέρουν την ευθύνη να ελέγχουν εάν οι μοτοσικλετιστές που εξυπηρετούν φορούν κράνος. Εάν δεν συμμορφωθούν, θα τους επιβάλλονται «υψηλά πρόστιμα». Όμως, πώς μπορεί να λειτουργήσει στην πράξη αυτό το μέτρο; Είναι λογικό να ζητάς από έναν υπάλληλο βενζινάδικου να ελέγχει και να εφαρμόζει τον νόμο, όταν ήδη έχει αρκετές ευθύνες στη δουλειά του;
Επίσης, η διαδικασία αυτή ανοίγει τον δρόμο για προστριβές και συγκρούσεις. Τι θα συμβεί εάν ένας μοτοσικλετιστής χωρίς κράνος απαιτήσει να εξυπηρετηθεί, και πώς θα διασφαλιστεί η ασφάλεια του προσωπικού του πρατηρίου;
Ένα «αστυνομικό» μέτρο που μοιάζει ανεφάρμοστο
Η ΔΙΜΕΑ και άλλες υπηρεσίες ελέγχου του υπουργείου θα αναλάβουν την εφαρμογή του νόμου, όμως σε μια χώρα με σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές ελέγχου, πόσο ρεαλιστικό είναι να πιστεύουμε ότι αυτό θα υλοποιηθεί; Οι ίδιες υπηρεσίες δυσκολεύονται να επιτηρήσουν άλλα, πιο ουσιαστικά ζητήματα, όπως η αισχροκέρδεια και η φοροδιαφυγή στα καύσιμα.
Αντί να καταλήξουμε σε μια ουσιαστική παρέμβαση που να βελτιώνει την οδική ασφάλεια, η τροπολογία φαίνεται να στοχεύει περισσότερο στο να προκαλέσει εντυπώσεις.
Πρωτοβουλία που αγνοεί την ουσία του προβλήματος
Είναι γεγονός ότι η μη χρήση κράνους αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες θανάσιμων τραυματισμών στους μοτοσικλετιστές. Αντί, όμως, να επενδύσουμε σε ουσιαστικές δράσεις, όπως εκπαιδευτικές καμπάνιες, ενισχυμένους ελέγχους της Τροχαίας, βελτίωση της οδηγικής εκπαίδευσης και παροχή κινήτρων για τη χρήση ποιοτικού εξοπλισμού, επιλέγεται ένα μέτρο που μοιάζει περισσότερο με μια επιφανειακή προσπάθεια «να δείξουμε ότι κάνουμε κάτι».
Η πραγματική λύση θέλει παιδεία, όχι εντυπωσιασμούς κύριοι της κυβέρνησης
Ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, δήλωσε ότι «το να μη φοράς κράνος είναι μια τραγική επιλογή». Αυτό είναι αλήθεια, αλλά το να επιβληθεί ένας νόμος χωρίς σχέδιο, χωρίς εκπαίδευση και χωρίς υποστήριξη της κοινωνίας είναι εξίσου τραγικό.
Η οδική ασφάλεια δεν βελτιώνεται με μέτρα-«εφέ», αλλά με ένα ολοκληρωμένο πλάνο που περιλαμβάνει τη διαμόρφωση κουλτούρας ασφάλειας, τη βελτίωση των υποδομών και την αυστηρή επιβολή κανόνων με ρεαλιστικούς και εφαρμόσιμους τρόπους.
Ας ελπίσουμε ότι η τροπολογία αυτή δεν θα μείνει στην ιστορία ως άλλη μια επικοινωνιακή φούσκα, αλλά ως αφορμή για ουσιαστική συζήτηση και δράση για την οδική ασφάλεια στη χώρα μας.
