Το έθιμο της Καμήλας στο Δαμάσι
Το Δαμάσι συνέχισε και φέτος τη μακρόχρονη παράδοσή του με τα έθιμα της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων. Το έθιμο για πάει καλά ο νέος χρόνος, θέλει κέφι και χορούς σε όλους τους δρόμους του χωριού, παρέα πάντα με την Καμήλα.
Υπό τους ήχους παραδοσιακής μουσικής που παίζουν ζωντανά οργανοπαίκτες, χορευτές του Εκπολιτιστικού Μορφωτικού Συλλόγου Δαμασίου μετά την 1η θεία λειτουργία του χρόνου γυρίζουν όλο το χωριό χορεύοντας και εύχονται καλή χρονιά στους συγχωριανούς τους. Μαζί τους και η διάσημη Καμήλα που έχει σατιρική διάθεση και την αναλαμβάνουν κάθε χρόνο τα παιδιά του χωριού που είναι αυτή τη χρονιά να πάνε στρατιώτες.
Για μια ακόμη χρονιά λοιπόν, το έθιμο της Καμήλας αναβίωσε την Πρωτοχρονιά στο Δαμάσι. Το έθιμο έχει τις ρίζες του στην Αρχαιότητα και παραπέμπει στις γιορτές προς τιμή του Διονύσου, όπου οι πιστοί μεταμφιέζονταν και τιμούσαν τον θεό με σάτιρες και χορούς σε «ξέφρενους» ρυθμούς, μαζί τους ήταν και άλλες μορφές μεταμφιεσμένων με τσεμπέρια στο κεφάλι και χειροποίητες μάσκες, ήταν τα αποκαλούμενα “μπαμπαλιούρια”, ήταν η αρκούδα, ο ιερέας και οι κωδωνοφόροι που χτυπούσαν τα κουδούνια για να φύγουν τα κακά πνεύματα, οι καλικάντζαροι (καρκαντζάλια) αλλά και για να ξυπνήσουν τη φύση από το χειμερινό λήθαργο. Μετά την επικράτηση της χριστιανικής θρησκείας, το έθιμο, διαμορφώθηκε ανάλογα για να μπορέσει να διατηρηθεί και έτσι η καμήλα – γκαμήλα, συμβόλιζε το ζώο με το οποίο πήγαν οι 3 Μάγοι στη Βηθλεέμ και Το νεογέννητο Θείο βρέφος. Στην Τουρκοκρατία το έθιμο συνεχίστηκε και κάτω από υφάσματα της καμήλας, πολλές φορές, Έλληνες που ήταν κυνηγημένοι από τους Τούρκους, έβρισκαν την ευκαιρία να κρυφτούν και να μεταφερθούν από το ένα μέρος σε κάποιο άλλο, πιο ασφαλές.
Η καμήλα είναι μια ξύλινη κατασκευή σκεπασμένη με «τσόλι» (υφαντό από τραγίσιο μαλλί παλιότερα σήμερα με άλλα υφάσματα), με έναν μακρόστενο λαιμό από προβιά (έτσι ήταν παλιά, σήμερα είναι ένα κοντάρι ξύλινο που στηρίζει την κοκαλίνα όπως αποκαλείται το οστέϊνο κεφάλι αλόγου- γάιδαρου ή αγελάδας) είχε και το κεφάλι της όπως περιγράφεται παραπάνω, με κρεμασμένα πολλά μεγάλα μπρούτζινα κουδούνια (τούτσα). Ο θόρυβος των κουδουνιών, καθώς η καμήλα κουνιέται, συντελεί στο ξύπνημα της φύσης από τη χειμωνιάτικη νάρκη.
Η καμήλα στερεώνεται με ζωνάρια δεμένα σταυρωτά πάνω στο ανθρώπινο σώμα και ζυγίζεται με τέχνη για να μη γέρνει και κουράζει τον «καμιλτζή». Δυο είναι τα μέλη του πληρώματος που μπαίνουν από κάτω για να την κρατήσουν στους ώμους τους και σε εκείνο το σημείο που το ξύλο ακουμπά στους ώμους, είναι τοποθετημένα χοντρά σφουγγάρια για να είναι πιο εύκολη και πιο ανώδυνη όλη η διαδρομή. Όταν μάλιστα είναι να κουβαλήσουν στην καμπούρα της καμήλας κάποιον συγχωριανό ή επισκέπτη, τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος υποβαστάζουν από δεξιά και αριστερά της καμήλας για να μοιραστεί το βάρος.
Μετά τη γύρα στο χωριό το έθιμο συνεχίζεται στην πλατεία του Δαμασίου μέχρι να πέσει ο ήλιος.
Σας περιμένουμε κάθε πρωτοχρονιά να έρθετε στο χωριό μας δείτε από κοντά όλα αυτά τα έθιμα εκατοντάδων χρόνων που αναβιώνουν κυρίως την 1η μέρα του χρόνου. Παλιότερα το έθιμο λάμβανε χώρα και τα Άγια Θεοφάνια.
Δείτε όλες τις τελευταίες ειδήσεις στο tirnavospress.gr, ακολουθήστε μας στο Facebook, Instagram, Google News, YouTube και Twitter.
COMMENTS