Ο χρόνος σταμάτησε για εκείνους τη μέρα που έχασαν τους ανθρώπους τους. Για τους επιζώντες της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών, κάθε μέρα είναι ένας αγώνας να συνεχίσουν να ζουν με τις μνήμες και τις πληγές, σωματικές και ψυχικές. Το TirnavosPress.gr συνάντησε συγγενείς των θυμάτων και έναν επιζώντα, οι οποίοι μίλησαν με σπαραγμό αλλά και αποφασιστικότητα.
Το TirnavosPress συνάντησε τη Χρυσούλα Χλωρού, αδελφή της αδικοχαμένης Βασιλικής Χλωρού, την Άλμα Λάτα, μητέρα της Κλαούντια-Αλεξάνδρα Λάτα, τον Γιώργο Κουτσόπουλο, παππού του Αναστάσιου Κουτσόπουλου, και τον Λάζαρο Παπαζήση, έναν από τους επιζώντες της μοιραίας νύχτας. Μέσα σε μια συγκλονιστικά φορτισμένη συζήτηση, περιέγραψαν τον αβάσταχτο πόνο τους, την οργή για την κρατική αδιαφορία και την ανάγκη τους να μάθουν όλη την αλήθεια για όσα έγιναν εκείνο το βράδυ.
Οι οικογένειες της σιδηροδρομικής τραγωδίας στα Τέμπη δεν ζητούν μόνο δικαιοσύνη. Την απαιτούν. Δεν μπορούν να θρηνήσουν ήσυχα, γιατί έχουν αναγκαστεί να γίνουν αγωνιστές. Καταγγέλλουν στο βίντεο τα τραγικά λάθη των πρώτων στιγμών που όπως αναφέρουν κανείς δεν βοήθησε τα παιδιά τους τα πρώτα λεπτά και όσοι γλίτωσαν τα κατάφεραν από την γενναιότητα κάποιων άλλων παιδιών.
Ο επιζών περιγράφει τη μάχη που δίνει από τότε: επισκέψεις σε ψυχολόγους, φάρμακα, ατελείωτες νύχτες αγωνίας. «Ζούμε έναν εφιάλτη που δεν τελειώνει ποτέ» λένε οι συγγενείς.
Ο πόνος είναι χαραγμένος στα πρόσωπά τους, αλλά δεν θα σιωπήσουν. Το χρωστάνε στους ανθρώπους που χάθηκαν. Και δεν θα σταματήσουν μέχρι να βρουν απαντήσεις.
Φωτογραφίες από τον Λάζο Παπαζήση από την τραγωδία λίγα λεπτά μετά αλλά και τα θραύσματα που πετάχτηκαν στην τσέπη του κατά την πρόσκρουση:
