Η Εκκλησία από γενέσεως του Ελληνικού κράτους ήταν συνοδοιπόρος των του κοσμικού κράτους σε καλές και κακές στιγμές της ιστορίας.
Εάν ανατρέξουμε σε βάθος χρόνου θα γνωρίσουμε πεφωτισμένες μορφές της Εκκλησίας, ανθρώπους μορφωμένους, που για χρόνια με την διδαχή τους έριχναν τον σπόρο της αφύπνισης μέσω της γνώσης στο σκλαβωμένο λαό.
Οι άνθρωποι αυτοί ξεπερνώντας τις αγκυλώσεις, που η παράδοση και όχι οι γραφές, δημιούργησαν την θρησκοληψία και όχι την θρησκευτικότητα στο απλό λαό έκαναν την υπέρβαση σε πολλές εκφάνσεις της ζωής του Ελληνικού Κράτους.
Ο εκκλησιαστικός κλήρος σε όλη τη βαθμίδα της ιεραρχίας είναι αυτός που ως έργο του είναι η επικοινωνία του ανθρώπου με αυτή την υπέρτατη δύναμη, που κάθε θρησκεία της δίνει και ένα διαφορετικό όνομα, αλλά στην ουσία είναι κάτι που δεν μπορείς να το εξηγήσεις με την λογική.
Άνθρωποι και αυτοί όπως όλοι μας και αρκετές φορές η υπέρβαση που κατέκτησαν με τον τρόπο που επέλεξαν να πορευτούν υποχωρεί μπροστά σε ανθρώπινες αδυναμίες.
Δυστυχώς το τελευταίο διάστημα παρουσιάζονται συμπεριφορές, που οι ανθρώπινες αδυναμίες εκτός του ότι επισκιάζουν το έργο της Εκκλησίας, αμαυρώνουν οριζόντια και την ποιότητα όλων αυτών που επέλεξαν να πορευθούν με αυτό τον τρόπο στη ζωή τους.
Μόλις χθες πριν ακόμη προλάβει να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός από την υπόθεση της 24χρόνης, ένα άλλο γεγονός με πρωταγωνιστή Ιερέα ήρθε να αναστατώσει ακόμα περισσότερο τα ήδη ταραγμένα νερά της κοινωνίας.
Ιερέας ασελγούσε σε ανήλικα στο κατηχητικό…δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψεις τον άνθρωπο και τη συμπεριφορά του.
Θα συμφωνήσουμε ότι μέχρι να γίνει η δίκη υπάρχει στον καθένα το τεκμήριο της αθωότητας, στη προκειμένη περίπτωση υπάρχει μόνο η βεβήλωση της αθωότητας της παιδικής ψυχής.
Ο ίδιος πατέρας είναι, απορίας άξιο πως ως γονιός αντίκρυζε τα παιδιά του μετά από ότι λέγεται ότι έκανε … ας περιμένουμε και την ετυμηγορία της δικαιοσύνης.
Τελικά η διαστροφή δεν είναι προνόμιο του κοσμικού κράτους αλλά και του εκκλησιαστικού και ίσως θα πρέπει η εκκλησιαστική ιεραρχία να γίνει περισσότερο αυστηρή στις επιλογές της.
Ακόμα και στις περιπτώσεις με πνευματικών, που σε ρόλο συμβούλου καθοδηγούν ανθρώπους σε άρνηση όχι μόνο του εμβολίου, αλλά και τρόπους θεραπείας ή νοσηλείας από την τωρινή πανδημία ή μια μελλοντική διαπράττουν έγκλημα.
Αλήθεια όταν οι άνθρωποι αυτοί προσεύχονται αναλογίζονται τις ευθύνες που έχουν για όσους έχουν πάρει στο λαιμό τους.
Τα ράσα δεν κάνουν το παππά κάτι είχαν ψυλλιαστεί οι παλαιότεροι και το έλεγαν… ούτε οι μεγάλοι σταυροί και οι μεγαλοστομίες.
Ο Ιερωμένος δεν είναι guest star που κάνει ένα πέρασμα ρίχνει την λάμψη του σε θαμπώνει και φεύγει, είναι κάτι πολύ πιο σπουδαίο ,που πρέπει να συνοδεύεται από σεμνότητα, κατάνυξη, παρηγορητικό λόγο, κυρίως να μη εξομοιώνει το εαυτό του με το Θεό..
Αυτοί οι άνθρωποι λειτουργούν παρασιτικά στην εκκλησία και αποδυναμώνουν την σημασία της Πίστης και της Θρησκείας.
