Κάθε παιδί έχει δικαίωμα να μεγαλώσει σε ένα υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον. Ωστόσο, σύμφωνα με την Unicef υπολογίζεται ότι 2,7 εκατομμύρια παιδιά, παγκοσμίως, ζουν σε ιδρυματική φροντίδα –και ο πραγματικός αριθμός είναι πιθανότατα πολύ υψηλότερος. Ειδικοί, επιστήμονες, θύματα και κοινωνικοί φορείς κάνουν έκκληση να δοθεί άμεση προτεραιότητα στην προστασία των παιδιών με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Κακοποίησης που τιμάται κάθε χρόνο στις 19 Νοεμβρίου.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Κακοποίησης ο πολιτικός κόσμος του Ν. Λάρισας προχώρησε στις παρακάτω δηλώσεις:
«Μήνυμα της Άννας Βαγενά για την παγκόσμια ημέρα κατά της παιδικής κακοποίησης»
Σήμερα, παγκόσμια ημέρα κατά της παιδικής κακοποίησης, η βία κατά των παιδιών παραμένει ένα συχνό και σοβαρό κοινωνικό φαινόμενο του αιώνα μας και, συγχρόνως, μία από τις βασικότερες αιτίες της παιδικής θνησιμότητας.
Η μέρα αυτή είναι δυστυχώς πιο επίκαιρη παρά ποτέ, ιδιαίτερα στη χώρα μας, κυρίως με τα απανωτά φαινόμενα σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών, με τους βιασμούς παιδιών, τη μαστροπεία και την παιδική πορνογραφία.
Πρέπει επιτέλους να πάψει η κοινωνική υποκρισία και το κουκούλωμα αυτών των υποθέσεων είτε στην οικογένεια είτε σε ανώτερα κλιμάκια, κοινωνικά και πολιτικά, και να βγαίνουν όλα στο φως, μήπως και σωθεί κανένα παιδί.
Ε. Λιακούλη για Παγκόσμια Ημέρα κατά της παιδικής κακοποίησης:
«Μόνο αν γλυτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα …»
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στην κακοποίηση των παιδιών, η Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και Βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη, δήλωσε τα εξής:
«Η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας βουρκωμένη παρακολουθεί όσα σοκαριστικά έρχονται στο φως της δημοσιότητας τους τελευταίους μήνες, με τις υποθέσεις κακοποίησης παιδιών να παίρνουν η μία μετά την άλλη το δρόμο της Δικαιοσύνης.
Τις τελευταίες μάλιστα ώρες, προστίθενται σοκαριστικά γεγονότα, ακόμη και για τα μέχρι σήμερα «υπεράνω πάσης υποψίας» !
Όσα αβάσταχτα εκτυλίσσονται, υπερβαίνουν την πιο νοσηρή φαντασία. Τα παιδιά μας αθώα θύματα να βασανίζονται αβοήθητα στα χέρια κτηνών. Ο οικογενειακός, φιλικός και κοινωνικός περίγυρος μονίμως να “πέφτει από τα σύννεφα”. Ένα καινοφανές είδος “δικαιοσύνης” να απονέμεται σε τηλεπαράθυρα, παραβιάζοντας κεκτημένα του παγκόσμιου νομικού πολιτισμού. Και μια Κυβέρνηση, έχοντας παταγωδώς αποτύχει στην πρόληψη, να τρέχει πάντοτε καθυστερημένη πίσω από τα γεγονότα, επιχειρώντας να περισώσει το επικοινωνιακό της γόητρο, με σπασμωδικά νομοθετικά μπαλώματα, ενδεχομένως επιτυχή μεν ως διαφημιστικές καμπάνιες αυτο-προβολής, αλλά αμφιβόλου αποτελεσματικότητας ως προς την πρακτική ουσία, δηλαδή την παιδική προστασία.
Από τον Απρίλιο, μετά από πρωτοβουλία μου, 18 Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής καταθέσαμε στη Βουλή, προς όλα τα συναρμόδια Υπουργεία, την Ερώτηση «Μια ασφαλής “αγκαλιά” ενάντια στην παιδική κακοποίηση, θεμελιώδες χρέος της Πολιτείας». Επισημάναμε τη «σωρεία θεσμικών δυσλειτουργιών και αναχρονιστικών πρακτικών που καθιστούν την παιδική ασφάλεια και προστασία περισσότερο ευχολόγιο, παρά πραγματικότητα», θέτοντας στοχευμένα ερωτήματα. Είναι εντυπωσιακό πως το Υπουργείο Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων αδιαφόρησε να απαντήσει, ενώ ούτε καν ο κ. Βορίδης νοιάστηκε να δώσει τα στοιχεία που ζητήσαμε για τη στελέχωση και λειτουργία των κοινωνικών δομών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Μήνες μετά, και ενώ είχαμε φθάσει Νοέμβριο, με την επικαιρότητα να πνίγεται στη δυσωδία της σεξουαλικής παιδικής κακοποίησης, η Κυβέρνηση θυμήθηκε να φέρει στη Βουλή ακόμα ένα Εθνικό Σχέδιο, με ωραία παχιά λόγια και ευχές.
Στην Ελλάδα του 2022, έπειτα από χρόνια γαλάζιας διακυβέρνησης, κοντεύουμε πια να ξεχάσουμε πως το Άρθρο 21 του ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ θέτει την παιδική ηλικία «υπό την προστασία ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ».
Η προστασία των δικαιωμάτων κάθε παιδιού, με ειδική μέριμνα για όσα ανήκουν σε ευάλωτες και κοινωνικά περιθωριοποιημένες ομάδες, θα έπρεπε να αποτελούν προτεραιότητα της Πολιτείας. Ο ρόλος που μπορεί να αναλάβει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, με γενναία πολύπλευρη ενίσχυσή της, αποτελεί την απάντηση. Οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής είναι πάνω στο τραπέζι, δημόσιες και διαφανείς. Καλούμαστε την Κυβέρνηση, έστω με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα, αν και αργά, να αφήσει τις διαπιστώσεις και επικοινωνιακές φιέστες, και να περάσει σε πράξεις.»
Έλενας Κουντουρά στην εφημερίδα Μαγνησία: «Χρέος να αναλάβουμε όλοι ενεργό ρόλο κατά της βίας και της παιδικής κακοποίησης»
Σε άρθρο της στην εφημερίδα Μαγνησία, η Ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Έλενα Κουντουρά, με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα κατά της παιδικής κακοποίησης, τονίζει ότι η βία κατά των γυναικών και παιδιών συνιστά ευθεία επίθεση στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, με ολέθριο αντίκτυπο στην κοινωνία, και «είναι χρέος όλων μας να αναλάβουμε ενεργό ρόλο κατά της βίας και της παιδικής κακοποίησης».
Επισημαίνει την ανάγκη να δημιουργηθεί στην Ελλάδα ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο αντιμετώπισης της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, που σήμερα λείπει, και θα στηρίξει ουσιαστικά τα θύματα ώστε να σπάσουν τη σιωπή τους και να καταγγείλουν τη βία που δέχονται.
Το άρθρο της Έλενας Κουντουρά:
«Η βία κατά των γυναικών και παιδιών είναι η σιωπηρή παγκόσμια πανδημία που βρίσκεται σε έξαρση και όλοι μας, άνδρες και γυναίκες, οφείλουμε να αναλάβουμε πια ενεργό ρόλο για την εξάλειψή της.
Η κακοποίηση που βιώνουν καθημερινά σε πολλές μορφές της οι γυναίκες και τα παιδιά συνιστά ευθεία επίθεση στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, με ολέθριο αντίκτυπο στην κοινωνία μας.
Μία στις τρεις γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει κάποια στιγμή στη ζωή της υποστεί βία και η λίστα των γυναικοκτονιών διαρκώς μεγαλώνει. Στην Ελλάδα διαπράχθηκαν 30 γυναικοκτονίες το 2021 και 21 μέχρι σήμερα για το 2022.
Ενώ και η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Κακοποίησης συνοδεύεται από θλιβερά, εξοργιστικά στοιχεία παγκοσμίως και στη χώρα μας. Ένα στα πέντε παιδιά στην Ελλάδα θα βιώσει τουλάχιστον ένα περιστατικό σεξουαλικής βίας μέχρι την ενηλικίωσή του. Από τις αρχές τις χρονιάς έχουν γίνει τουλάχιστον 300 καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών. Εξίσου συγκλονιστικό είναι ότι ένας στους δύο Έλληνες έχει γίνει μάρτυρας περιστατικού κακοποίησης ανηλίκου.
Τα παιδιά τραυματίζονται βαθιά για ολόκληρη τη ζωή τους από την σκληρή κακοποίηση που υπομένουν ως θύματα, ή ως μάρτυρες της ενδοοικογενειακής βίας μέσα στο σπίτι. Κινδυνεύουν να συνεχίσουν να αναπαράγουν τη βία στην ενήλικη ζωή τους είτε ως θύματα είτε ως θύτες.
Είχα την τιμή να είμαι εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην έκθεση-σταθμό για τον «Αντίκτυπο της Ενδοσυντροφικής Βίας και των Δικαιωμάτων Επιμέλειας στις Γυναίκες και τα Παιδιά», που υιοθετήθηκε ως ψήφισμα με συντριπτική πλειοψηφία.
Για πρώτη φορά, βάλαμε στο επίκεντρο εκτός από τις γυναίκες και τα παιδιά θύματα της ενδοσυντροφικής βίας, ζητώντας μέτρα και παρεμβάσεις που θα εξασφαλίζουν σε κάθε χώρα την πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης και της Διεθνούς Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού.
Πιέζουμε για ένα ολιστικό ευρωπαϊκό πλαίσιο αντιμετώπισης της έμφυλης βίας και πρόληψης, και ζητήσαμε σε κάθε χώρα να εξασφαλιστεί:
- Καθολική πρόσβαση των θυμάτων σε δομές και υπηρεσίες που πρέπει να ενισχυθούν από το κράτος με επαρκή κονδύλια από εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους.
- Μέτρα για να εξαλειφθεί η οικονομική βία κατά των γυναικών, ώστε τα θύματα να ανεξαρτητοποιηθούν και να απεγκλωβιστούν από το κακοποιητικό περιβάλλον.
- Ευρείες και στοχευμένες εκστρατείες ενημέρωσης της κοινωνίας, για την πρόληψη και αποτροπή της έμφυλης βίας
- Υποχρεωτική εκπαίδευση του δικαστικού, αστυνομικού και ιατροδικαστικού προσωπικού για όλες τις μορφές της βίας και τους μηχανισμούς της, αλλά και για την εκτίμηση του κινδύνου, ώστε να μπορούν έγκαιρα να εντοπίζονται και να αντιμετωπίζονται οι περιπτώσεις κακοποίησης.
Η ελληνική Πολιτεία σαφώς οφείλει, αντί για αποσπασματικές ενέργειες, να δημιουργήσει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο αντιμετώπισης της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, που σήμερα λείπει, και να στηρίξει ουσιαστικά τα θύματα ώστε να σπάσουν τη σιωπή τους και να καταγγείλουν τη βία που δέχονται.
Πρέπει άμεσα και κατά προτεραιότητα να λειτουργήσουν επαρκείς υποστηρικτικές δομές και υπηρεσίες. Όπως επίσης να καταστεί υποχρεωτική η εκπαίδευση και η εξειδίκευση των Αρχών στη διερεύνηση και διαχείριση των περιστατικών αυτών, για παράδειγμα στην Αστυνομία, για την υποστήριξη των κακοποιημένων παιδιών που καλούνται να καταθέσουν.
Στους ΟΤΑ πρέπει να λειτουργήσουν τα ειδικά τμήματα προστασίας των παιδιών και της οικογένειας, όπως συμβαίνει σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες εδώ και χρόνια. Και στα σχολεία, είναι αναγκαία η εξειδικευμένη εκπαίδευση των δασκάλων και καθηγητών ώστε να διαπιστώνουν σημάδια και αλλαγές συμπεριφοράς στα παιδιά, και να παρεμβαίνουν.
Είναι όμως υποχρέωση όλων μας να σπάσουμε και τη δική μας σιωπή απέναντι σε αυτά τα εγκλήματα. Όταν αντιλαμβανόμαστε τη βία στο ευρύτερο περιβάλλον μας, οφείλουμε να ξεπερνούμε τις αναστολές μας και να απευθυνόμαστε άμεσα στις αρχές και τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Πρέπει επιτέλους να αλλάξουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι για να απαλλαγούμε από τις πατριαρχικές αντιλήψεις που υπονομεύουν το δικαίωμα σε μία ζωή χωρίς βία και βάζουν εμπόδια στην πρόοδο. Οφείλουμε να υιοθετήσουμε οριζόντια τη νοοτροπία ισότητας και απόλυτου σεβασμού στον συνάνθρωπο και στα δικαιώματά του, ανεξάρτητα από το φύλο, που θα είναι πλέον αυτονόητη, όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη».
Δείτε όλες τις τελευταίες ειδήσεις στο tirnavospress.gr, ακολουθήστε μας στο Facebook, Instagram, Google News, YouTube και Twitter. Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν: Αναφέρεται ως πηγή το tirnavospress.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά. – Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή – Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος.
