Κάθε θαλάσσια περιοχή ελέγχεται – αποκλειστικά για λόγους έρευνας και διάσωσης – από μία και μοναδική χώρα.
Την Αδριατική παραδείγματος χάριν, την ελέγχει Ιταλία, γι’ αυτό και όταν είχε πιάσει φωτιά εκείνο το καράβι, που έκαιγε για μέρες, το γενικό πρόσταγμα το είχε το ιταλικό υπουργείο ναυτιλίας. Οι υπόλοιπες χώρες μπορούσαν μόνο να λειτουργήσουν επικουρικά και συντονίζονταν από τις ιταλικές αρχές – που είχαν και την ευθύνη.
Στο Αιγαίο, την ευθύνη για έρευνα και διάσωση, την έχει αποκλειστικά η Ελλάδα. Αν αυτό σας φαίνεται αυτονόητο λόγω των ελληνικών νησιών, να γνωρίζετε ότι αυτά τα πράγματα αποφασίζονται στον ΟΗΕ και δεσμεύουν όλες τις χώρες.
Από την άλλη, η Τουρκία εδώ και αρκετά χρόνια ζητά να κάνει έρευνα και διάσωση στο μισό Αιγαίο! Ο βασικός λόγος για τον οποίο μπορεί να αναθεωρηθεί αυτή η συνθήκη, είναι η αδυναμία της εποπτεύουσας χώρας στο να ανταποκριθεί στα καθήκοντά της ικανοποιητικά. Γι’ αυτό όταν γίνεται κάποιο ναυάγιο στον δικό μας χώρο ευθύνης, σηκώνουμε πω ότι αεροσκάφος διαθέτουμε και στέλνουμε μεγάλο αριθμό δυνάμεων έτσι ώστε τα στατιστικά μας να είναι πέρα για πέρα ικανοποιητικά.
Η Τουρκία λοιπόν, εσχάτως – μετά και τον εμφύλιο στην Συρία – εργαλειοποίησε τους πρόσφυγες για τους δικούς της σκοτεινούς σκοπούς. Το αρχικό σχέδιο ήταν να πνίγονται (!) καθημερινά δεκάδες λαθρομετανάστες… Έτσι θα μπορούσε να κάνει αίτημα στον ΟΗΕ για να αναλάβει την αποκλειστικότητα του μισού Αιγαίου (όπως βλέπετε στον χάρτη).
Το ελληνικό λιμενικό, όπως κάθε λιμενικό στον πλανήτη, έχει ως ρόλο την αναχαίτιση κάθε Εισβολέα που επιχειρεί να διασχίσει τα θαλάσσια σύνορά μας. Οι τούρκοι διακινητές, δίνουν μαζί με την φουσκωτή βάρκα και ένα μαχαίρι στους επιβάτες, (ή τους προμηθεύουν λιγοστή βενζίνη ώστε να μείνει ακυβέρνητο το σκάφος, με τους υπεράριθμους επιβάτες), ώστε όταν έρθει εκείνη η ώρα που το ελληνικό λιμενικό τους ανακαλύψει μέσα στα ελληνικά χωρικά ύδατα (πράγμα πολύ εύκολο μεταξύ των ακτών των δύο χωρών), εκείνοι να καταστρέφουν την φουσκωτή βαρκούλα, με αποκλειστικό στόχο η αναχαίτιση να μετατραπεί επισήμως σε Έρευνα & Διάσωση, όπως ακριβώς μας υποχρεώνουν οι διεθνείς κανόνες της θάλασσας.
Στο πρόσφατο λοιπόν παρελθόν, για να μην πνίγονται τόσοι πολλοί απελπισμένοι, το ελληνικό λιμενικό τους σηματοδοτούσε, ότι δεν είναι ανάγκη να καταστρέψουν την βάρκα και ότι θα τους σώσουν έτσι κι αλλιώς! Αυτό έκανε τη ζωή των λιμενικών ευκολότερη, τα θύματα ήταν λιγότερα (Είναι σαφώς πιο εύκολο να τραβήξεις τη βάρκα στην ακτή, παρά να μαζεύεις ανθρώπους μέσα σε φουρτουνιασμένη θάλασσα), αλλά και έτσι οι αριθμοί των ροών μεγαλύτεροι…
Το θέμα λοιπόν όπως βλέπετε είναι δύσκολο. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Δεν μπορείς να μην τους διασώζεις γιατί διακυβεύονται πολύ μεγαλύτερα συμφέροντα. Αυτό είναι κάτι που εσχάτως η ευρωπαΐκή ένωση το κατάλαβε και γι’ αυτό στήθηκε ολόκληρη η Frontex.
Από την άλλη, η ισλαμοποίηση της Ευρώπης είναι ένα ζήτημα που θα το βρούμε μπροστά μας.
Πολλοί θα ρωτήσουν, γιατί δεν τους απελαύνουμε την ίδια στιγμή! Και σε αυτό υπάρχει σχετική απάντηση: Καταστρέφουν τα έγγραφα τους, ώστε είτε να παιρνούν ως ανήλικοι – που έχουν ειδική μεταχείριση – είτε να λένε ότι έρχονται από χώρα που έχει εμφύλιο όπως η Συρία, ώστε να δικαιούνται άσυλο.
Τέλος, εφόσον γίνει κάποια ταυτοποίηση, οι χώρες τους δεν τους δέχονται πίσω!
