Την πολιτική τους επάρκεια την έγραψε η Ιστορία και δεν θα αναφερθούμε σε αυτή.
Μια φορά και ένα καιρό μετά από μια δολοφονία και σκοτεινή περίοδο εμφυλίου άλλοι αποφάσισαν για εμάς το Πολίτευμα και τον άνθρωπο που κυβερνούσε τη χώρα.
Η επανάσταση του 1821 ήταν ένα ξεσηκωμός μέχρι το 1829.
Από το 1828 έως και 1831 κυβερνήτης του νεοσύστατου κράτους ήταν ο Καποδίστριας όπου και δολοφονήθηκε και ξεκίνησε ένας εμφύλιος πόλεμος.
Οι Μεγάλες Δυνάμεις παρεμβαίνουν και αποφασίζουν να κάνουν την Ελλάδα Βασίλειο, και το 1832 προσέφεραν τον ελληνικό θρόνο στον 17 χρονών Βαυαρό Πρίγκιπα Όθωνα του οίκου Βίττελσμπαχ της Βαυαρίας.
Στράφηκαν προς τη, διαιρεμένη σε πολλά κρατίδια εκείνη την εποχή, Γερμανία, Βασιλιάς της Βαυαρίας από το 1825, ήταν ο φιλέλληνας Λουδοβίκος, ο οποίος ήδη από την αρχή της Επανάστασης είχε δείξει την αγάπη του για τη χώρα μας .
Ο δευτερότοκος γιός του Λουδοβίκου ήταν ο Οθωνας ο πρώτος Βασιλιάς της Ελλάδας.
Γεννήθηκε το 1815 ο Όθων Φρειδερίκος Λουδοβίκος την 1η Ιουνίου, στο Παλάτι Μιραμπέλ του Σάλτσμπουργκ. Ήταν ο δευτερότοκος γιος του φιλέλληνα βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α΄ και της Θηρεσίας, κόρης του Φρειδερίκου, Δούκα της Σαξονίας-Αλτεμβούργου.
Η εκπαίδευση του ήταν ανάλογη του πριγκηπικού του τίτλου, αλλά δεν ήταν προορισμένος για Βασιλιάς αλλά για δεύτερο ρόλο στην διοικητική δομή του κράτους. Ο πατέρας του δε τον προόριζε για εκκλησιαστική σταδιοδρομία και έλαβε σπουδες από καθολικό Ιερέα. Τα ελληνικά άρχισε να τα διδάσκεται αμέσως μόλις ο πατέρας του αποδέχθηκε για λογαριασμό του τον ελληνικό θρόνο.
Ακόμα και στην επιλογή των Μεγάλων Δυνάμεων δεν ήταν η πρώτη ,προηγήθηκε αυτή του Λεοπόλδου της Σαξονίας, γιου του Φραγκίσκου, Δούκα της Σαξονίας-Κοβούργου-Ζάαλφελντ, ο οποίος αποφασίσθηκε να είναι εκείνος ως Βασιλιάς της Ελλάδας.
Κάπου στράβωσε η συμφωνία και έτσι ο Λεοπόλδος αργότερα τέθηκε επικεφαλής του νεοσύστατου Βασιλείου του Βελγίου και ο Οθωνας της Ελλάδa.
To 1832 υπογράφηκε το πρωτόκολλο του Οθωνα ως Βασιλιά των Ελλήνων ,εγκρίθηκε από τον μπαμπά του Οθωνα Λουδοβίκο .Η έγκριση δεν ήταν τυπική αλλά ουσιαστική μια για την αποδοχή του ελληνικού θρόνου έπρεπε τα σύνορα του Ελληνικού Βαιλείου να επεκταθούν μέχρι το Βόλο και την Αρτα και να προσαρτηθούν ή Κρήτη και η Σάμος ,ήταν και κάτι που το έκαναν delete οι Μεγάλες Δυνάμεις. Δεύτερη προϋπόθεση να χορηγηθεί δάνειο στο Ελληνικό Κράτος ύψους 60 εκ.γαλικών φράγκων. Τρίτη να σταλούν τρία συντάγματα Βαυαρικού στρατού .Τέταρτη να συσταθεί και να λειτουργήσει τριμελή επιτροπή (αντιβασιλεία) μέχρι να ενηλικιωθεί. Τέλος να μη συνταχθεί Σύνταγμα πριν την ανάληψη καθηκόντων από το νέο Βασιλιά για να μη χρειασθεί να το αναστείλει σε περίπτωση κρίσης και φυσικά ο τίτλος του Οθωνα θα είναι Βασιλεύς της Ελλάδας.
Στις 30 Ιανουαρίου 1833 η αγγλική φρεγάτα «Μαγαδασκάρη» με την οποία ταξίδευαν ο Όθωνας και η συνοδεία του, συνοδευόμενες από τη ρωσική «Αγία Άννα» και την αγγλική «Κορνηλία», αγκυροβόλησαν στο λιμάνι του Ναυπλίου. Ημέρα για την αποβίβαση, ορίστηκε η 6η Φεβρουαρίου.
Τη συγκεκριμένη μέρα, πλήθη κόσμου από πολλά μέρη της Ελλάδας είχαν σπεύσει στο Ναύπλιο για να πάρουν μέρος στις εορταστικές εκδηλώσεις.
Βαυαρικά στρατεύματα παρατάχθηκαν στην παραλία, ενώ στο λιμάνι τα πλοία των τριών Μεγάλων Δυνάμεων χαιρετούσαν με τα κανόνια τους την άφιξη του βασιλιά.
Ο Γ.Κουντουριώτης, πρόεδρος της, χωρίς εξουσίες πλέον, Κυβερνητικής Επιτροπής, χαιρέτησε με ένα σύντομο λόγο του Όθωνα. Αμέσως μετά, ο Όθωνας έφιππος, μπήκε επικεφαλής της συνοδείας που πορεύθηκε προς την πόλη. Στην είσοδο του Ναυπλίου, οι δημογέροντες υπέβαλαν τα σέβη τους, τα κλειδιά της πόλης όμως δεν τα παρέδωσαν αυτοί στον Όθωνα, αλλά ο Γάλλος φρούραρχος του Ναυπλίου. Μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, ο επίσκοπος Κορίνθου με τους κληρικούς, υποδέχθηκε με μια σύντομη προσφώνηση τον Όθωνα.
Ύστερα από τη δοξολογία, ο νέος βασιλιάς δέχθηκε τον όρκο της υποταγής από τους επίσημους Έλληνες εκπροσώπους και ακολούθως κατευθύνθηκε στα «ανάκτορα». Στο μπαλκόνι από το οποίο χαιρέτησε τα πλήθη, είχε δεξιά κι αριστερά του τον Γάλλο Συνταγματάρχη Gourbet και τον Βαυαρό Συνταγματάρχη Stuffel. Στα γύρω φρούρια, κυμάτιζαν οι σημαίες των τριών «προστάτιδων». Δυνάμεων και της Βαυαρίας δίπλα στην ελληνική σημαία…
Απόσπασμα από το διάγγελμα του νέου Βασιλιά όταν αφίχθει στην Ελλάδα.
«Έλληνες!
Προσκεκλημένος από την εμπιστοσύνην των ενδόξων και μεγαλοψύχων μεσιτών, δια της κραταιάς βοηθείας των οποίων αποπερατώσατε ενδόξως τον της καταστροφής πόλεμον τον υπέρ το δέον παρεκτανθέντα, προσκεκλημένος προσέτι και από την ιδίαν σας ελευθέραν εκλογήν, αναβαίνω εις τον θρόνον της Ελλάδος, δια να εκπληρώσω όσας υποχρεώσεις ανέλαβα δεχθείς το προσφερθέν μοι Βασιλικόν Στέμμα, τόσον προς εσάς, όσον και προς τας μεσιτευούσας Μεγάλας Δυνάμεις.
Αναβαίνων τον θρόνον της Ελλάδος, δίδω την πάνδημον βεβαίωσιν του να προστατεύω ευσυνειδότως(sic) την θρησκείαν σας, να διατηρώ πιστώς τους νόμους, να διανέμεται η δικαιοσύνη προς ένα έκαστον, και να διαφυλάττω ακέραια δια της θείας βοηθείας εναντίον οποιουδήποτε την ανεξαρτησίαν σας, τας ελευθερίας σας και τα δικαιώματά σας».
Στο Ναύπλιο, Ο Οθωνας έμεινε σε ένα κλασσικό κτίριο επιμήκες που απλωνόταν στο μεγάλο δρόμο έως την Λεωφόρο Αμαλίας .Το κτίριο κατασκευάστηκε ως κατοικία του Καποδίστρια ήταν το κυβερνείο.
Το 1834 όταν Πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους έγινε η Αθήνα κάπου έπρεπε να μείνει ο Βασιλιάς ,τό 1836 ξεκίνησε η ανέγερση ένός νεοκλασικού κτιρίουο, από τον Βαυαρό αρχιτέκτονα της Βασιλικής Αυλής της Βαυαρίας , Φρειδερίκο φον Γκέρτνερ στη Πλατεία Συντάγματος στη Αθήνα η σημερινή Βουλή . Ολοκληρώθηκε το 1847 και χρησιμοποιήθηκε ως παλάτι από τον Όθωνα. Η επιλογή της τοποθεσίας της κατασκευής δεν ήταν εύκολη υπόθεση.
Ο Όθωνας και κυρίως ο πατέρας του Λουδοβίκος Α’ της Βαυαρίας, που θα χρηματοδοτούσε το έργο, ήθελαν να βρίσκεται στο ιδανικότερο για την υγεία μέρος της Αθήνας.Έτσι, τοποθέτησαν τρία κομμάτια κρέας σε τρια διαφορετικά σημεία της πόλης που είχαν ξεχωρίσει και είπαν ότι εκεί που θα σαπίσει πιο αργά, θα κτιστεί το νέο ανάκτορο.
Το κομμάτι κρέας που σάπισε τελευταίο, ήταν στον λόφο του Αγίου Αθανασίου, δηλαδή στη σημερινή θέση του κτιρίου…
Το 1835 ενηλικιώθηκε ο Οθωνας, χαμός στην Αθήνα,τι Happy Birthaday,τι κανονιοβολισμοί ,παρελάσεις χοροί αγώνες εορτάσθηκαν τα γενέθλια του Βασιλιά.
Το 1836 παντρεύτηκε την Αμαλία Μαρία Φρειδερίκη ως ζευγάρι έφτασε στην Αθήνα στις 2 Φεβρουαρίου 1837. Η Αμαλία έλαβε το όνομα “Αμαλία, βασίλισσα της Ελλάδος“, που διατήρησε μέχρι το 1862. Ο γάμος αυτός έγινε χωρίς να έχει ενημερωθεί προηγουμένως η Βουλή, ήταν προσωπικής απόφαση του ίδιου του Όθωνα, προκειμένου έτσι να μη μαθευτεί στις Μεγάλες Δυνάμεις, που τότε εμπλέκονταν για το κάθε τι στη χώρα και του δημιουργήσουν θέμα στις προσωπικές – ιδιωτικές του προτιμήσεις. Με τον ερχομό του ζεύγους στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε στην οικία του Αφθονίδη προ του κήπου Κλαυθμώνος που γρήγορα είχε διασκευαστεί σε πρώτο ανάκτορο. Εκεί δέχθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 1837 για πρώτη φορά την αθηναϊκή κοινωνία με διερμηνέα τον Αλέξανδρο Ραγκαβή. Η επίσημη όμως υποδοχή της Αμαλίας έγινε όταν εμφανίστηκε δημόσια στο πλευρό του Βασιλιά στις 25 Μαρτίου του 1837 κάτω από τις επευφημίες του λαού που ήταν ιδιαίτερα χαρούμενος και εκδηλωτικός προς τος βασιλικό ζευγάρι.
Με διάταγμα του Όθωνα αυτή η ημερομηνία που έγινε η δημόσια εμφάνιση του βασιλικού ζεύγους (25η Μαρτίου) ορίσθηκε ως πρώτη εθνική επέτειος συνδυαζόμενη πρώτιστα με τον εορτασμό της ελληνικής ανεξαρτησίας.
Ο Όθων και η Αμαλία εγκατέλειψαν την Ελλάδα στις 23 Οκτωβρίου 1862, με το αγγλικό πολεμικό Σκύλλα. Κατέφυγαν στο Μόναχο και αργότερα στη Βαμβέργη, αλλά ο Όθων δεν παραιτήθηκε επίσημα από το θρόνο.
Η έξωση του Όθωνα πανηγυρίστηκε έξαλλα από τους Έλληνες, ενώ η χώρα αυτόματα ειρήνευσε. Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις και οι Έλληνες αποφάσιζαν από δω και πέρα. Η προσωρινή κυβέρνηση προκήρυξε δημοψήφισμα το Δεκέμβριο με το οποίο εκλέχτηκε με συντριπτική πλειοψηφία νέος βασιλιάς ο Άγγλος πρίγκιπας Άλφρεντ, δευτερότοκος γιος της βασίλισσας Βικτωρίας. Η υποψηφιότητα αυτή, όμως, δεν υποστηρίχθηκε από τη Γαλλία και τη Ρωσία. Οι επίπονες διαπραγματεύσεις μεταξύ των ευρωπαϊκών Δυνάμεων που επακολούθησαν κατέληξαν στην εκλογή του πρίγκιπα Γουλιέλμου Γεώργιου της Δανίας του Οίκου των Γκλύξμπουργκ , που επικυρώθηκε από την ελληνική Εθνοσυνέλευση το καλοκαίρι του 1863.
Ο Όθων πέθανε το 1867 στη Βαμβέργη στη βόρεια Βαυαρία , ενώ επτά χρόνια αργότερα πέθανε και η Αμαλία.
Κηδεύτηκε όπως επιθυμούσε με τη φουστανέλα στον οικογενειακό τάφο της βαυαρικής δυναστείας στην Εκκλησία των Θεατίνων στο Μόναχο. Ήταν 52 χρονών και είχε βασιλεύσει 30 χρόνια την Ελλάδα. Ο πατέρας του, Λουδοβίκος Α’, όταν συνάντησε τον Δεληγιάννη, πρεσβευτή στο Παρίσι, του ανέφερε: «Υπήρξα λάτρης τής αρχαίας Ελλάδος και εκ των ενθερμοτέρων του Αγώνος σας θαυμαστών. Δι’ αυτό και απέστειλα τον υιόν μου με χαράν καί υπερηφάνειαν διά να συντελέση εις την παλινόρθωσιν τής ενδόξου ταύτης γης. Ο υιός μου έσφαλε άραγε εις την διαχείρισιν τής εντολής ην περιεβλήθη; Δεν γνωρίζω ακριβώς. Αλλ’ επίσης αγνοώ αν οι Έλληνες έσφαλον εξώσαντες αυτόν»….
