Ήταν 24 Ιανουαρίου του 1837 όταν η Ελλάδα γνώριζε τον πρώτο κώδικα οδικής κυκλοφορίας της. Όχι όμως για τα αυτοκίνητα, που τότε δεν υπήρχαν, αλλά για τα οχήματα με ζώα και γενικότερα για τις μετακινήσεις με ζώα.
Το νεοσύστατον Κράτος τότε, με ειδικό Διάταγμα, ρύθμιζε τα της κυκλοφορίας της εποχής ώστε να αποφεύγονται οι συγκρούσεις και να γίνεται η κίνηση στους δρόμους με ασφάλεια.Μη νομίζετε πως επειδή τότε τα κάρα τα έσερναν ζώα δεν έτρεχαν…έτρεχαν αρκετά, και είχαμε και ατυχήματα στους δρόμους. Είχαμε και κυκλοφοριακό κομφούζιο αφού φανταστείτε τη συνάντηση πέντε κάρων στον ίδιο δρόμο χωρίς να ξέρουν οι οδηγοί τους αν πρέπει να πάνε δεξιά ή αριστερά.Το στοιχείο που ενώνει το τότε με το τώρα είναι η ύπαρξη διοδίων, χρήματα τα οποία έπρεπε να καταβάλουν οι ιδιοκτήτες των αλόγων ή των γαϊδουριών είτε αυτά ήταν φορτωμένα είτε όχι. Παράλληλα υπήρχαν και οι τροχονόμοι, μόνο που τότε ονομάζονταν «βασιλικοί οδοφύλακες», τίτλος ο οποίος αναγράφονταν σε ένα περιβραχιόνιο το οποίο είχαν στο αριστερό τους μπράτσο.
Τι έλεγε όπως το συγκεκριμένο Διάταγμα με τίτλο “Περί της καθ’ οδόν απαντήσεως των αμαξών, εφίππων κλπ”;
“Ο Θ Ω Ν
Ελέω Θεού Βασιλεύς της Ελλάδος
Προς αποφυγήν συγκρούσεων ως εκ της καθ’ οδόν συναντήσεως των αμαξών, εφίππων κλπ. και δια να κατασταθή ούτως η διάβασις εύκολος και μάλιστα ακίνδυνος.
Επί τη προτάσει της επί των Εσωτερικών Γραμματείας, απεφασίσαμεν και διατάττομεν:
Οσάκις επί των δημοσίων οδών είτε εντός των πόλεων, είτε επί των κατασκευασθέντων μεγάλων δρόμων του Βασιλείου μας, συναντώνται άμαξαι, έφιπποι κλπ., οφείλει έκαστος να υποχωρή εις τα δεξιά, και να μένη ούτως η δίοδος ελευθέρα απ’ αμφότερα τα διαβαίνοντα μέρη.
Όταν οι καθ’ οδόν απαντώμενοι ταχυδρόμοι σαλπίζουν τον της υποχωρήσεως σαλπισμόν, όλοι οι καθ’ οδόν χρεωστούν να υποχωρούν και να περνούν εις τα δεξιά των ταχυδρομικών αμαξών ή ίππων. Εις την αυτήν υποχρέωσιν υπόκεινται, όταν το ταχυδρομείον φθάνη άμαξαν τρέχουσαν έμπροσθεν εφίππους κλπ. και θέλει να περάση εμπρός.
Οι παραβάται τιμωρούνται με πρόστιμον πέντε δραχμών προς όφελος των Ταχυδρομικών Ταμείων.
Εν περιπτώσει παραβάσεως, η καταμήνυσις γίνεται από μέρους του ηνιόχου και ταχυδρόμου προς τον αρμόδιον Δήμαρχον, δια να ενεργηθή παρ’ αυτού η ανήκουσα καταδίωξις του Ειρηνοδίκου.
Ο επί των Εσωτερικών Γραμματεύς επιφορτίζει με την εκτέλεσιν και δημοσίευσιν του παρόντος διατάγματος, το οποίον θέλει γνωστοποιηθή και δια κήρυκος εις όσα μέρη ήθελεν είσθαι αναγκαίον.
Εν Αθήναις την 24 Ιανουαρίου 1837
Εν ονόματι και κατ’ ιδιαιτέραν διαταγήν της Αυτού Μεγαλειότητος του Βασιλέως
Το Υπουργικόν Συμβούλιον
Άρμανσμπεργκ, Ι. Ρίζος, Σμάλτς, Δρ. Μανδόλας, Α.Γ. Κρεζής”
COMMENTS