Η τηλεοπτική σειρά «The Crown», που ξετυλίγεται συναρπαστικά σαν σίριαλ μυθοπλασίας, επιστρέφει με έναν νέο κύκλο και την υπόσχεση καινούριων αποκαλύψεων, που η μοναρχία θα προτιμούσε να μην είχαν γίνει ποτέ. Στην τέταρτη σεζόν λοιπόν, σύμφωνα με νέο αφιέρωμα του Vanity Fair, ο δημιουργός της σειράς, Πίτερ Μόργκαν, ξεσκεπάζει το άγνωστο σκάνδαλο σχετικά με δύο πρώτες ξαδερφές της βασίλισσας Ελισάβετ που κλείστηκαν μυστικά από το 1941 σε ψυχιατρικό νοσοκομείο και κηρύχθηκαν δημοσίως νεκρές.
Στην πραγματικότητα, το γεγονός ήρθε για πρώτη φορά στην επιφάνεια το 1987 από τη Sun, όπως περιγράφει το Vanity Fair, η οποία έγραψε ότι δύο πρώτες ξαδέρφες της βασίλισσας Ελισάβετ, η Κάθριν και η Νερίσα, τοποθετήθηκαν μυστικά στο ψυχιατρικό νοσοκομείο Royal Earlswood το 1941, ούσες η Κάθριν μόλις 15 ετών και η Νερίσα 22. Σύμφωνα με τον εκδοτικό οίκο της γενεαλογίας της βασιλικής οικογένειας Burke’s Peerage, οι δύο αδερφές ανακηρύχθηκαν επισήμως νεκρές το 1963, παρόλο που και οι δύο ήταν, τότε, ακόμα εν ζωή.
Λέγεται πως η πνευματική ηλικία των δύο γυναικών ήταν εκείνη ενός τρίχρονου κοριτσιού και πώς η εισαγωγή τους στο νοσοκομείο έγινε από τη μητέρα τους, Φενέλα. Η τελευταία τις επισκεπτόταν στο νοσοκομείο μέχρι τον θάνατό της το 1966, αλλά από τότε η ψυχιατρική κλινική δεν έχει αναφορές για άλλες επισκέψεις των δύο τροφίμων από συγγενείς τους. Είναι χαρακτηριστικό πως όταν πέθανε η πρώτη αδερφή, Νερίσα, το 1986, στην κηδεία της έδωσαν το «παρών» μόνο λίγες νοσηλεύτριες και το όνομά της γράφτηκε στην ταφόπλακα με έναν απλό μαρκαδόρο.
Οι συνθήκες διαβίωσης των δύο γυναικών ήταν κάθε άλλο παρά βασιλικές καθώς σύμφωνα με έναν υπάλληλο του νοσοκομείου ζούσαν σε ένα δωμάτιο με επτά κουκέτες. Η Κάθριν, όπως την περιέγραψε μια άλλη πηγή μέσα από το νοσοκομείο, ήταν μια «ηλικιωμένη, εύθραυστη κυρία, που ενδεχομένως δυσκολεύεται να κατανοήσει τέτοια πράγματα [τη συγγένειά της με τη βασιλική οικογένεια] και ό,τι συμβαίνει στον κόσμο γύρω της. Δεν διαφέρει πολύ από παιδί». Η ίδια πηγή επιβεβαίωσε ότι η Κάθριν δεν δέχτηκε καμία επίσκεψη από κοντινούς συγγενείς μετά τη δεκαετία του ’60, παρά μόνο από «εθελοντές» και πως «περνάει τις γιορτές της σε δομές του νοσοκομείου».
Το Παλάτι του Μπάκιγχαμ απέφυγε να σχολιάσει το άρθρο της Sun, με το σκεπτικό ότι το ζήτημα αφορούσε την οικογένεια Μπόους-Λάιον. Κάπως έτσι η Λαίδη Ελίζαμπεθ Άνσον βρέθηκε να απολογείται για την απόφαση της γιαγιάς της, χαρακτηρίζοντας τη μητέρα τους «ένα πολύ μυστικοπαθές άτομο που συχνά δεν συμπλήρωνε ούτε καν τις φόρμες που του έστελνε ο εκδοτικός Burke’s Peerage».
Και σαν να μην ήταν αρκετά απίστευτη η ιστορία των δύο γυναικών, γράφτηκε επίσης ότι την ημέρα της εισαγωγής των Κάθριν και Νερίσα στο ίδρυμα μπήκαν στο νοσοκομείο και τρεις ξαδέρφες τους, οι αδερφές Ιντόνεα, Εθελντρέντα και Ρόζμαρι. Γενετιστές εκτίμησαν ότι και οι πέντε υπέφεραν από την ίδια γενετική ανωμαλία, η οποία ωστόσο είχε αφήσει ανεπηρέαστες και τη βασίλισσα και τους απογόνους της.
Μέχρι τον θάνατο της Κάθριν Μπόους-Λάιον, η βασιλική οικογένεια δεν είχε αναγνωρίσει δημοσίως την ύπαρξή της. Όπως έγραψε κάποιος δημοσιογράφος το 1987: «Μου φαίνεται ότι η ίδια τους η μητέρα είχε αρνηθεί στο μυαλό της την ύπαρξη των θυγατέρων της. Είχε πέντε κόρες, από τις οποίες αυτές οι δύο, οι άτυχες, φαίνεται να γεννήθηκαν διαταραγμένες, οπότε τις διέγραψε από το ίδιο της το μυαλό». Άλλοι σχολίασαν πως ό,τι συνέβη στις Νερίσα και Κάθριν ήταν «κοινή πρακτική εκείνα τα χρόνια. Άνθρωποι έμπαιναν για πολλά χρόνια σε ψυχιατρικά νοσοκομεία και πλέον ήταν νεκροί για όλους».
Ο Πίτερ Μόργκαν, ωστόσο, υποθέτει ότι η «εξαφάνιση» των συγκεκριμένων γυναικών συνδέεται και με τον θεσμό της μοναρχίας, σύμφωνα με τις ατάκες που φέρεται να ξεστομίζει η βασιλομήτωρ: «Η κληρονομική μοναρχία ήδη κρέμεται από μια πολύ λεπτή κλωστή. Αν της φορτώσεις την ψυχική ασθένεια, έχει καταρρεύσει. Ήδη είναι εξαιρετικά δύσκολο να δικαιολογήσουμε την ιδέα ότι αρκεί κάποιος να ανήκει στην οικογένεια για να έχει αυτομάτως το κληρονομικό δικαίωμα σε αυτήν. Ιδανικά, το γενετικό υλικό αυτής της οικογένειας πρέπει να είναι 100% καθαρό. Ήδη η δυναστεία του Ουίνδσορ παρουσιάζει αρκετά ανησυχητικά παραδείγματα: τον βασιλιά Γεώργιο τον Γ’, τον πρίγκιπα Ιωάννη, τον θείο σου. Αν προσθέσεις σε αυτά και την ασθένεια των Μπόους-Λάιον, ο κίνδυνος γίνεται ανεξέλεγκτος».
