Η αναδρομή σε δασκάλους από τον τόπο μας, στους αφανείς ήρωες που σκοπός τους ήταν ουσιαστική γνώση και ελληνική παιδεία στα παιδιά. Η γνώση και η παιδεία είναι τα συστατικά προόδου και διαμόρφωση μιας κοινωνίας με όραμα στο μέλλον. Μην υποτιμούμε το επάγγελμα του δασκάλου και τότε, που οι συνθήκες ήταν δύσκολες και η μόρφωση ήταν διέξοδος και τώρα που δυστυχώς οι συνθήκες είναι ευνοϊκές αλλά η νεολαία τόσο διαφορετική.
Μίχης Γεώργιος, Γεννημένος το 1928 στον Τύρναβο. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο Τυρνάβου και το Α Γυμνάσιο Λάρισας. Αποφοίτησε από την Παιδαγωγική Ακαδημία Λάρισας και διορίστηκε δάσκαλος το 1950 στο Δαμάσι Τυρνάβου. Το 1952 στρατεύθηκε και μετά την απόλυση του επανήλθε στο σχολείο Δαμασίου. Η στοχοπροσήλωση στη μόρφωση των μαθητών δεν τελείωνε με τη διαδασκαλία στο Δημοτικό,το βράδυ δίδασκε σε νυχτερινό σχολείο. Εισάγεται με εξετάσεις στη μετεκπαίδευση των δασκάλων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παράλληλα εγγράφεται στη Νομική Θεσσαλονίκης και αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές αποσπάσθηκε στο Υπ.Παιδείας. Στην πορεία έγινε επιθεωρητής Δημοτικών Σχολείων, στο Ν.Χαλκιδίκης, Ν.Ημαθίας και στο Ν.Λάρισας. Αυτοί που τον γνώρισαν μιλούν για ένα πνευματικό άνθρωπο, με ήθος έξυπνος και ευγενικός. Η κηδεία του έγινε στον Τύρναβο 14-9-1985.
Γράφει η Κατερίνα Μαλίτα
COMMENTS