Στο μυθικό Αργυροπούλι όπου Βασιλείς και μυθικοί άρχοντες έζησαν πριν χιλιάδες χρόνια παράγονται 3 ποικιλίες λωτού, της τροφής των Θεών. Η Τζίρο, Φούγιου μεγαλόκαρπη και το εξωτικό Ρόχο Μπριγιάντε.
Στο απέραντο ηλιόλουστο κάμπο συναντάμε το κτήμα Τσιγάρα έκτασης 25 στρεμμάτων όπου εδώ και 15 χρόνια καλλιεργούν Λωτούς. Η καλλιέργεια δεν είναι διαδεδομένη στην περιοχή του Τυρνάβου και περιορίζεται στα 30 στρέμματα περίπου.
Η εικόνα εντυπωσιάζει και δεν κατέχει άδικα το χαρακτηρισμό μυθικό φρούτο. Υπέροχο χρώμα, ελκυστικό μέγεθος που σαγηνεύει. Οι λωτοί είναι πλούσιοι σε κάλιο, φώσφορο, μαγγάνιο, ασβέστιο και στις βιταμίνες Α & C, ενώ περιέχουν και ορισμένες βιταμίνες του συμπλέγματος Β (Β1, Β2, Β3, Β6, Β9)
Το κάθε δέντρο έχει μέχρι και 150 κιλά καρπούς με ομοιόμορφο σχεδόν τέλειο σχήμα.
Η συγκομιδή του από τις πιο δύσκολες καθώς μαζεύεται ένα – ένα και με προσοχή γιατί το πολύ σκληρό στέλεχος πρέπει να κοπεί προσεκτικά για να μην πληγώσει τα άλλα φρούτα στο τελάρο. Ένας εργάτης μπορεί να συλλέξει έως 100 κιλά στο οκτάωρο κάτι που ανεβάζει πολύ το κόστος παραγωγής.
Η Μύγα Μεσόγειου είναι ο μεγάλος εχθρός της καλλιέργειας και αν δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να προκαλέσει ολική καταστροφή. Η παράδοση λέει ότι τρώγεται με δάγκωμα και όχι αφού καθαριστεί αφού έχει πολύ λεπτή φλούδα.
Η διάθεση του Λωτού στην αγορά είναι εξασφαλισμένη αφού η παραγωγή είναι μικρή για την ζήτηση που υπάρχει.
Δοκιμάσαμε λωτό στο χωράφι κατευθείαν από το δέντρο και ο μύθος του είναι αληθινός, σε κερδίζει αμέσως σε σαγηνεύει η περίεργη υπέροχη εξωτική του γεύση με μαλακή σάρκα.
Νέα παιδιά από το Αργυροπούλι εργάζονται στην συγκομιδή του με ιδιαίτερη τέχνη και επιμέλεια. Δοκιμαστε λωτούς αφού ο Τύρναβος και το Αργυροπούλι παράγουν τελικά τα πάντα όλα τα καλά της γης.
Δείτε όλες τις τελευταίες ειδήσεις στο tirnavospress.gr, ακολουθήστε μας στο Facebook, Instagram, Google News, YouTube και Twitter. Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν: Αναφέρεται ως πηγή το tirnavospress.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά. – Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή – Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος.
