HomeΠΟΛΙΤΙΚΗ

Λιακούλη: «203 χρόνια μετά, όλα όσα πετύχαμε, οφείλουμε τώρα να διαφυλάξουμε»

Λιακούλη: «203 χρόνια μετά, όλα όσα πετύχαμε, οφείλουμε τώρα να διαφυλάξουμε»

Στις εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου στη Λάρισα, παρευρέθηκε η Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη, η οποία μετά το πέρας τους δήλωσε τα εξής:

 

«’’Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει’’ έγραφε στα μέσα της δεκαετίας του 1930 ο μεγάλος νομπελίστας ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης, περίπου έναν αιώνα μετά την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους –και όχι άδικα, αφού τότε συμπληρωνόταν ένας αιώνας δόξας συνυφασμένης με συμφορές.

Σήμερα, σχεδόν 100 χρόνια από τότε που έγραφε τον στίχο του ο Σεφέρης και 203 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 που αποτέλεσε την απαρχή της Παλιγγενεσίας, το μοτίβο του νέου ελληνισμού και της κρατικής του υπόστασης που ακούει στο όνομα Ελλάδα, δεν έχει αλλάξει και πολύ: δόξα συνυφασμένη με συμφορές.

Ένα κράτος ικανό για πολλά που αρκείται, ωστόσο, στα λίγα.

Μια Πολιτεία δημοκρατική εδώ και τουλάχιστον μισό αιώνα που πολλές φορές, ωστόσο, υπονομεύει τον ίδιο τον εαυτό της, όπως πρόσφατα στην συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών που οι νέες αποκαλύψεις του συγκλονίζουν τη χώρα ή την συγκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών, κατακρημνίζοντας κάθε έννοια του Κράτους Δικαίου.

Ένας κρατικός μηχανισμός που ακολουθεί δήθεν τις σύγχρονες επιταγές, μόνο όμως σε ‘’ονομαστικό’’ επίπεδο, χωρίς ποτέ να τις υλοποιεί, όπως στην περίπτωση της ελλιπέστατης αντιπλημμυρικής θωράκισης της Θεσσαλίας – πράγμα που αποδείχθηκε δραματικά, τον περασμένο Σεπτέμβριο.

Και πέρυσι, εδώ στη Λάρισα, η εθνική επέτειος αντί να θυμίσει και να τιμήσει την δόξα και τον ηρωισμό των Ανθρώπων που έδωσαν στον Ελληνισμό νέα υπόσταση μέσα από τις θυσίες τους, αμαυρώθηκε από τη συμφορά των Τεμπών.

Και φέτος, οι αντίστοιχοι εορτασμοί δε μπορούν να έχουν τη λάμψη παλαιότερων ετών, όταν η παραγωγική βάση του Τόπου μας, παλεύει μέσα στις λάσπες και τα φερτά υλικά, όταν το εισόδημα των Θεσσαλών αγροτών, κτηνοτρόφων και επιχειρηματιών μετά βίας επαρκεί και πολλοί σκέπτονται ακόμη και την έξοδο από τις δραστηριότητές τους ή ακόμη και τη μετανάστευση.

Οι εορτασμοί του 1821, εν έτει 2024, θεωρούνται σχεδόν αυτονόητοι και ‘’τετριμμένοι’’ για την πλειονότητα των πολιτών που ‘’μετράει και το ευρώ’’ και κυνηγάει τα pass της κυβερνητικής ‘’ελεημοσύνης’’, προκειμένου να επιβιώσει σε συνθήκες ακραίας ακρίβειας που η κυβέρνηση έχει ονομάσει ‘’ανάπτυξη’’ και ‘’κανονικότητα’’, προκειμένου να αποφύγει τις ευθύνες της.

Σήμερα, την 25η Μαρτίου του 2024, αυτονόητα, τιμούμε τους αγωνιστές του 1821 για όλα όσα πρόσφεραν σε εμάς, τα ‘’παιδιά’’ τους.

Σήμερα, όμως, είναι και μια ευκαιρία να προβούμε και εμείς σε μια γενναία αυτοκριτική για το τι θα προσφέρουμε και τι θα αφήσουμε πίσω μας, εμείς στα δικά μας παιδιά και στις μετέπειτα γενιές.

Εμείς οι νέοι Έλληνες και Ελληνίδες πετύχαμε κάποια πράγματα, αλλά οφείλουμε να τα περιφρουρήσουμε και να κάνουμε ακόμη περισσότερα.

Είναι μεγάλο το τίμημα του να έχεις άξιους και ηρωικούς προγόνους, όπως βέβαια είναι και μεγάλος ο αγώνας να φανείς έστω και οριακά αντάξιός τους…».