Κάτω από την πίεση του πρωτοφανέρωτου σε όγκο, παλμό, έμπνευση και διάρκεια αγώνα των καλλιτεχνών και των σπουδαστών, ο πρωθυπουργός υποχρεώθηκε σε νέες, αλλά θολές και αντιφατικές προς το παρόν ανακοινώσεις.
Το μόνο που έκανε ξεκάθαρο είναι η πρόθεσή του να εκμεταλλευτεί τον μεγάλο αγώνα των καλλιτεχνών και σπουδαστών, για να γίνει κοινωνικά αποδεκτή η κατάργηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, που βρίσκει εδώ και πολλά χρόνια την καθολική αντίσταση του φοιτητικού κινήματος, ικανοποιώντας το αίτημα των κολεγιαρχών και μεγαλοσχολαρχών και τα προτάγματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ολοσχερή ιδιωτικοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Οι καλλιτέχνες, οι σπουδαστές, οι εργαζόμενοι σε κάθε χώρο του πολιτισμού πρέπει να συνεχίσουν να επαγρυπνούν και να αγωνίζονται, ενώνοντας τη φωνή τους και με αυτή των φοιτητών και έχοντας επίγνωση ότι ο αγώνας τους θα είναι σκληρός και κανείς από τους “πάνω” δεν θα τους χαρίσει το δίκιο τους.
Απέναντί τους έχουν μια γερασμένη πολιτική που και σήμερα και χτες και πάντα εχθρεύεται από τη φύση της την τέχνη, για τη δύναμή της να εξανθρωπίζει τον άνθρωπο και τον κόσμο.
