HomeΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Κίσσαβος Όσσα ένα βουνό που κρύβει μέσα του απαράμιλλή ομορφιά

Κίσσαβος Όσσα ένα βουνό που κρύβει μέσα του απαράμιλλή ομορφιά

Ο διάλογος του Ολύμπου με τον Κίσσαβο δεν γίνεται για το ποιο από τα δυο βουνά θα ρίξει περισσότερο χιόνι ή δυνατότερη βροχή. Ο διάλογος γίνεται για να εξαρθεί το ανθρώπινο γεγονός της παρουσίας των κλεφτών στον Όλυμπο. Και γίνεται ακόμα για να τονισθεί πως ο Κίσσαβος ελέγχεται από τους αγάδες της Λάρισας, ενώ ο Όλυμπος μένει απάτητο ταμπούρι ελευθερίας. Τα χιόνια και οι βροχές, οι βρύσες και τα έλατα, δεν είναι παρά το πλαίσιο της φύσης για να τοποθετηθεί και να καταξιωθεί μέσα σ’ αυτό το ανθρώπινο γεγονός, ο κλέφτης και η περηφάνια του.

Ο Όλυμπος κι ο Κίσσαβος,τα δυο βουνά μαλώνουν το ποιο να ρίξει τη βροχή,
το ποιο να ρίξει χιόνι.
Ο Κίσσαβος ρίχνει βροχή κι ο Όλυμπος το χιόνι.

Γυρίζει ο γερο Όλυμπος και λέγει του Κισσάβου:Μη με μαλώνεις Κίσσαβε,μπρε τουρκοπατημένε,που σε πατάει η Κονιαριά
κι οι Λαρσινοί αγάδες.

Εγώ είμ’ ο γερο Όλυμπος  στον κόσμο ξακουσμένος,έχω σαράντα δυο κορφές κι εξήντα δυο βρυσούλες,κάθε κορφή και φλάμπουρο κάθε κλαδί και κλέφτης.

Κι όταν το παίρνει η άνοιξη κι ανοίγουν τα κλαδάκια, γεμίζουν τα βουνά κλεφτιά και τα λαγκάδια σκλάβους.

Έχω και τον χρυσόν αετό τον χρυσοπλουμισμένο,πάνω στην πέτρα κάθεται και με τον ήλιο λέγει:

“Ήλιε μ’ , δεν κρους τ’ αποταχύ, μον’ κρους το μεσημέρι,να ζεσταθούν τα νύχια μου
α νυχοπόδαρά μου”.

Βρίσκεται στα ΒΑ. του Νομού και χωρίζεται από τον Κάτω Όλυμπο με την κοιλάδα των Τεμπών. Στη μυθολογία η αναφορά του ονόματος της Όσσας γίνεται στις προσπάθειες των γιγάντων να τοποθετήσουν τα τρία μεγάλα βουνά μαζί (Όλυμπο, Όσσα, Πήλιο) για να φτάσουν τους θεούς. Η Άννα η Κομνηνή στην «Αλεξιάδα» (12ος αι.) αναφέρει για πρώτη φορά την Όσσα με το όνομα Κίσσαβος, ονομασία που επικράτησε ως τις μέρες μας και έτσι είναι γνωστή στο ευρύτερο κοινό.  Στα βυζαντινά
χρόνια λεγόταν και Όρος των Κελλίων, εξαιτίας των πολλών μοναστηριών.

Αποτέλεσμα εικόνας για θρυλοι οσσα κισσαβου

Είναι ένα βουνό κατάφυτο από δάση οξιάς, καστανιάς, κουμαριάς, ελάτης και βελανιδιάς. Μεγάλη έκταση είναι χαρακτηρισμένη «Αισθητικό Δάσος της Όσσας» και προστατεύεται από το Πανευρωπαϊκό Δίκτυο NATURA 2000. Οι πλαγιές της φιλοξενούν γραφικά χωριά (Αμπελάκια, Καρίτσα, Μελιβοία, Μεγαλόβρυσο, Ανατολή, Σπηλιά), χαρακτηρίζονται από έντονες χαράδρες και ρέματα, που δημιουργούν πανέμορφους καταρράκτες και εντυπωσιακά φαράγγια και καταλήγουν στις χρυσαφένιες δαντελωτές ακτές του Αιγαίου. Το οδικό δίκτυο του βουνού είναι εκτεταμένο και βατό σχεδόν όλες τις εποχές του χρόνου, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους ταξιδιώτες να απολαύσουν κάθε γωνιά του. Η ψηλότερη κορυφή («Προφ. Ηλίας» 1.978 μ.) είναι ορατή από όλο σχεδόν το Νομό και εύκολα αναγνωρίσιμη, λόγω του κωνικού σχήματος. Αποτελεί ιδανικό προορισμό για τους λάτρεις της φύσης και της περιπέτειας, καθώς διασχίζεται από καλοσημαδεμένα μονοπάτια , διαθέτει οργανωμένα αναρριχητικά πεδία, ενώ παράλληλα προσφέρεται για κατάβαση φαραγγιών, ποδηλασία βουνού (Αγώνες Πανελλήνιου Πρωταθλήματος) και διάσχιση με οχήματα 4Χ4. Το Ορειβατικό Καταφύγιο του Ε.Ο.Σ. Λάρισας στη θέση «Κάναλος» (1.604 μ. υψ.) διαθέτει κατάλληλη υποδομή για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών, κυρίως κατά τη θερινή περίοδο

Αποτέλεσμα εικόνας για θρυλοι οσσα κισσαβου

Ο Κίσσαβος, είναι ένα βουνό με δυο όψεις: Την άγονη και βραχώδη βορειοδυτική πλευρά, αντίθετα με τη νότια και την ανατολική πλευρά του που είναι κατάφυτη από δάση.
Στη μυθολογία, η αναφορά του ονόματος της Όσσας, γίνεται όταν ο Ώτος και ο Εφιάλτης,γιοι του Αλωέως, και ακτιβιστές από το τρίτο γένος, θέλησαν να διεκδικήσουν την εξουσία του Δία. Πήραν λοιπόν το Πήλιο, λέει η μυθολογία, και το κάθισαν επάνω στην Όσσα, για να μπορέσουν να ανέβουν στον Όλυμπο και να καταλύσουν τους θεούς. Φυσικά ο Δίας, ο θεός των θεών, τους τιμώρησε. Αν και από τον Όμηρο το βουνό δεν χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης,αφού οι περισσότερες περιγραφές αφορούν στο θεϊκό Όλυμπο, οι ξένοι περιηγητές, που το επισκέφτηκαν κατά καιρούς, το μνημονεύουν στα διάφορα έργα τους. Στο βουνό, κατοικούσαν κατά την αρχαιότητα Μάγνητες των οποίων η χώρα (Μαγνησία) άρχιζε από τις εκβολές του Πηνειού και κατέληγε στη χερσόνησο των Τρικέρων. Συνδέεται με τις Νύμφες, με τη λατρεία της Δήμητρας, με τον Ασκληπιό, με τον Ηρακλή (ο μύθος θέλει εδώ να άφησετην τελευταία του πνοή), με το Φιλοκτήτη (εδώ έζησε ο ήρωας του Τρωικού πολέμου), με το Μ. Αλέξανδρο .

Πηγή :Διαδίκτυο   

Γράφει η Κατερίνα Μαλίτα