HomeΕΚΚΛΗΣΙΑ

Ιερά Μονή Παναγίας Ολυμπιώτισσας Ελασσόνας

Ιερά Μονή Παναγίας Ολυμπιώτισσας Ελασσόνας

Η Ιερά Μονή Παναγίας Ολυμπιώτισσας είναι χτισμένη σε λόφο Βορειοδυτικά της πόλης της Ελασσόνας, στους πρόποδες του κάτω Ολύμπου της Θεσσαλίας.

 

Είναι το παλαιότερο και γνωστότερο μοναστήρι της παραολύμπιας περιοχής. Η παλαιότερη έγγραφη πηγή που αναφέρεται στην ιστορία και δράση της Παναγίας Ολυμπιώτισσας, είναι το χρυσόβουλο της Μονής, το οποίο αποδίδεται στον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Ανδρόνικο Γ΄ Παλαιολόγο (1336) και αμφισβητείται η γνησιότητά του. Μία ακόμη σημαντική ιστορική μαρτυρία είναι το σιγίλιο γράμμα του Οικουμενικού Πατριάρχου ΙΔ΄ (1342), του οποίου η γνησιότητα ουδέποτε αμφισβητήθηκε.

 

Τέλος, μία άλλη γραπτή μαρτυρία ανάγει το καθολικό σε παλαιότερη εποχή. Πρόκειται για μία επιγραφή και χρονολογία που είναι χαραγμένη σε ένα απ΄ τα ξυλόγλυπτα της Μονής στην παλαιά Δυτική Θύρα. Σύμφωνα με τους μελετητές χρονολογείται στο 1296- 1300 και δεν δηλώνει το έτος ίδρυσης της Μονής ή κτίσης του καθολικού, αλλά το έτος ανακαινίσεως, αποδεικνύοντας έτσι ότι ο ναός προϋπήρχε. Χορηγοί για το κτίσιμο της Μονής θεωρούνταν οι σεβαστοκράτορες Κωνσταντίνος και Θεόδωρος, συνδιοικητές της Θεσσαλίας κατά το διάστημα 1289- 1303. Ήδη από το δεύτερο ήμισυ του 13ου αι. η Ολυμπιώτισσα φαίνεται ότι είναι ένα από τα πιο αξιόλογα μοναστικά κέντρα της περιοχής με αρκετούς μοναχούς και περιουσία.

 

Η μονή αποτελείται από το καθολικό και τον νάρθηκα. Το καθολικό της μονής είναι ναός τετράστυλος και τιμάται στην μνήμη της Παναγίας. Οι τοιχογραφίες είναι σύγχρονες με την ανέγερση του ναού (14ος αιώνας) και ανάμεσά τους διακρίνεται η προσωπογραφία του Αυτοκράτορα Ανδρόνικου.

Το ξύλινο τέμπλο της Ολυμπιώτισσας είναι έργο του 18ου αι. Πρόκειται για έργο, από ξύλο καρυδιάς που εκτείνεται σε όλο το πλάτος του ναού, δείγμα μετσοβίτικης ξυλογλυπτικής. Διαθέτει πλούσια διακόσμηση. Φέρει γλυπτά φυτά, άνθη, πτηνά, ζώα, δράκοντες, ανθρώπους. Έχει γλυπτές, μικρογραφικές, πολυπρόσωπες παραστάσεις, που υπογραμμίζουν την έντονη προσπάθεια του τεχνίτη να προσδώσει στο έργο του ομορφιά, εντυπωσιασμό και θεματική πληρότητα. Στο αριστερό μέρος τοποθετήθηκε μία γλυπτή επιγραφή που μας πληροφορεί για τις λεπτομέρειες της κατασκευής του, η οποία δημοσιεύτηκε από τον Γ. Σωτηρίου. Η επιγραφή μας πληροφορεί ότι το παρόν τέμπλο τελειοποιήθηκε το έτος 1840 δια χειρός Δημήτρη Μετσοβίτη.

Το μοναστήρι είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και πανηγυρίζει το Δεκαπεντεύγουστο. Με κάθε τιμή όμως εορτάζεται στις 6 Αυγούστου και η Μεταμόρφωση του Σωτήρος στην οποία ήταν αφιερωμένη η μονή αρχικά. Στην Μονή της Παναγίας έχουν εντοιχιστεί ή βρίσκονται ελεύθερα επιγραφές και γλυπτά κλασικών χρόνων καθώς και μεταγενέστερων περιόδων.

Το Υπουργείο Πολιτισμού χαρακτήρισε την Ι.Μ. Παναγίας Ολυμπιώτισσας ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.



Το τραγούδι της Παναγίας και του Τούρκου δράκου .
 
 
Στους παλιούς καιρούς δύο ήταν τα ξακουστά πανηγύρια του Δεκαπενταύγουστου στη Θεσσαλία . Το ένα ήταν της Παναγίας της Σπηλιώτισσας στα σύνορα Θεσσαλίας και Ηπείρου και το άλλο της Παναγίας της Ολυμπιώτισσας στην Ελασσόνα .
 
Ένα πανηγύρι που ερχόντουσαν πιστοί απ’ όλη την οικουμένη για να τιμήσουν την Χάρη της . Να ξομολογηθούν , να κοινωνήσουν και να προσευχηθούν .
 
Να ακούσουν και να μάθουν για τους θρύλους της Ολυμπιώτισσας , να δουν σήμαντρα , να θαυμάσουν τα πελώρια μετόχια με του κόσμου τα γεννήματα και τα καλά του Θεού .
 
Ο θρύλος λέει ότι το πανηγύρι άρχισε να παρακμάζει όταν ένας Τούρκος διοικητής από εκδίκηση για τους χριστιανούς χάλασε το υδραγωγείο της Μονής . Οι πιστοί μάλιστα του επιτέθηκαν και ο Τούρκος για να γλυτώσει ρίχτηκε από το γεφύρι στο Βαρόσι και σκοτώθηκε .
 

Παραθέτουμε το σχετικό τραγούδι :

 
” Χτυπούν καμπάνες χαρωπά , τα σήμαντρα ηχούνε πιστοί συνάζονται πολλοί για να λειτουργηθούνε .
Κινούνε νιοι , κινούνε νίκες , γιαγιάς πάνε μ’ αγγόνια
ψηλά στην Ολυμπιώτισσα , στα πέτρινα τ ‘ αλώνια .
 
Με πίστη ανηφορίζουνε και το κρατούν καμάρι που πάνε να λειτουργηθούν στης Παναγιάς τη χάρη .
Κρατούν κεριά στα χέρια τους κι ολόϊσες λαμπάδες
ν ‘ αγνομυρίσουν τα παιδιά κι νιόνυφες νυφάδες .
 
Ο τόπος ήταν λιγοστός , τρανό το πανηγύρι
δώδεκα αράδες ο χορός και ποιος να πρωτοσύρει .
Οι νιοι πηδούν με λεβεντιά , καγκέλια κάνουν χίλια
σαν καλαμιές λιγνιούνται οι νιές , κουνώντας τα μαντήλια .
 
Μέσα στην κοσμοχαλασιά και του χορού την τρέλλα
γονιοί διαλέγουν γαμπρό και οι νιοί να βρουν κοπέλα .
 
Κι Τούρκος δράκος φύλαγε μες στης ψυχής του μίση
τη νερομάνα βούλωσε και στέρεψε τη βρύση
ο κόσμος όλος δίψασε , χαλά το πανηγύρι
με πέτρες και με ρόπαλα κυνήγησαν τον μπίρη
μη ξέροντας που να κρυφτεί και που να πάει να γύρει
έντρομος απ’ την ταραχή γκριμιέται απ’ το γιοφύρι . “
 
 
Δείτε όλες τις τελευταίες ειδήσεις στο tirnavospress.gr, ακολουθήστε μας στο FacebookInstagram, Google News, YouTube και Twitter.
 
ΠΗΓΗperevia.gr και  Αχιλλέα Γκριζιώτη