«Η Μiss και Εμείς», του Βαγγέλη Γιάννου, είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί. Μια ιστορία που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας χωρίς να κάνει κοιλιά η αφήγησή της. Οι διάλογοι, απόλυτα ανθρώπινοι και ρεαλιστικοί, μας τοποθετούν στο κέντρο της κάθε σκηνής και τα συναισθήματά μας εναλλάσσονται από τη θλίψη στη χαρά κι απ’ τον θυμό στο γέλιο.
Μέσα στις τετρακόσιες σελίδες του παρακολουθούμε τρεις γενιές γυναικών. Γυναίκες παραπλανημένες, ακόρεστες, υπερφίαλες, απατημένες, αλλά και γυναίκες αγωνίστριες, οραματίστριες, πεισματάρες, δυναμικές. Γυναίκες με μεταξωτούς χαρακτήρες και βαθιές πληγές που αιμορραγούν όσο κι αν μεγαλώσουν, που όμως πιάνουν τη ζωή από τα μαλλιά και φέρνουν τον κόσμο στα μέτρα τους.
Μέτρα κι αντίμετρα, δράση κι αντίδραση η ζωή τους όλη, ανάλογα με το τι ζει η κάθε ηρωίδα. Προσπαθούσα να καταλάβω πώς είναι δυνατόν ένας άντρας να έχει γράψει ένα τόσο γυναικείο βιβλίο. Πώς είναι δυνατόν οι χαρακτήρες των γυναικών να είναι σμιλεμένοι με τόση ακρίβεια ώστε η κάθε σκηνή που περιγράφεται να έχει τη βαρύτητα που της αρμόζει και να γεννά τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις μας με τόση ευκολία, ώστε να συνταρασσόμαστε στους καβγάδες, να συγκινούμαστε στις στιγμές της αγάπης, να βιώνουμε τον θυμό ή το γυναικείο πείσμα τόσο απόλυτα σαν να είμαστε εμείς οι πρωταγωνιστές της κάθε σκηνής.
Ο συγγραφέας τα βάζει με την κοινωνία και τα προβλήματα ή τα θέματά της. Δεν διστάζει ν’ αγγίξει θέματα ταμπού, να τα ξεγυμνώσει και να τα αποδομήσει μπρος στα μάτια μας. Το ανέφικτο γίνεται εφικτό, το άδικο δικαιώνεται και τα λάθη συγχωρούνται και επαναπροσδιορίζονται με γνώμονα το δίκαιο και το σωστό.
Η απιστία, η φτώχεια, η φιλανθρωπία, η μητρότητα, η κακοποίηση, όλα έχουν τη θέση τους ως προβληματισμοί και όλα περνούν μέσα από τη σήτα του συγγραφέα για να αφρατέψει η ουσία και να μας οδηγήσει στην κάθαρση της ιστορίας.
Οι άντρες της ιστορίας, υπαρκτοί, δυνατοί κι αδιάβλητοι, προσδιορίζονται μόνο σε συνάρτηση με τις γυναίκες τους και οι χειρισμοί τους δρουν καταλυτικά στις σχέσεις των γυναικών με τις κόρες τους και τους υπόλοιπους ανθρώπους γύρω τους.
Σύζυγοι και πατέρες που στηρίζουν και δίνουν το παράδειγμα και φωτίζουν το δρόμο των παιδιών τους και άλλοι που υποχωρούν στα παρασκήνια και αφήνονται στη δική τους καλοπέραση.
«Η Miss και Εμείς», μια ιστορία για τη γυναίκα στη διπλανή πόρτα, για το κορίτσι στο πρώτο θρανίο για τον γείτονα στον αποκάτω όροφο, για τη ζωή, για τον αγώνα, για τη χαρά και τη λύπη, την αγάπη και τη συντροφικότητα, για τη φιλία. Ένα κοινωνικοπολιτιστικό ψυχογράφημα τριών γενιών μέσα από την πένα του Βαγγέλη Γιάννου.
Κριτική της συγγραφέως, ποιήτριας, εικαστικού Σταυρούλας Δεκούλου
Ας μη λείψει από καμιά βιβλιοθήκη. Καλοτάξιδο!
