Στο καφενείο σήμερα το θέμα είναι ο γιατρός στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, που – σύμφωνα με καταγγελία – πιάστηκε να ζητάει 2.500 ευρώ για χειρουργείο. Ήρθε ο ασθενής, ήρθε και η Ασφάλεια… και αντί για ιατρική πράξη, είχαμε αυτόφωρο.
Και όπως πάντα, τα troll του διαδικτύου ανέλαβαν υπηρεσία.
«Καλός γιατρός ήταν», «σε έσωζε», «του αξίζουν περισσότερα»… Λες και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια μπαίνει σε τιμολόγιο. Αν είναι έτσι, να βάλουμε και τιμές εισόδου στα νοσοκομεία. Premium η καρδιά, economy το έντερο.
Το πιο περίεργο;
Η επιχείρηση στήθηκε από την Ασφάλεια Θεσσαλονίκης – όχι της Λάρισας. Και εδώ στο καφενείο σηκώθηκαν φρύδια.
Γιατί;
Μα ίσως επειδή την προηγούμενη φορά, πάλι στο ίδιο νοσοκομείο για άλλο γιατρό, η υπόθεση χάλασε. Ο γιατρός είχε ενημερωθεί, είδε τους “πελάτες” του, τους πέταξε έξω και η επιχείρηση κατέρρευσε πριν καν ξεκινήσει.
Ποιος τον ειδοποίησε τότε; Ποιος είπε τι και σε ποιον; Ερωτήματα που δεν απαντήθηκαν ποτέ.
Χθές, όμως, δεν χάλασε τίποτα. Το φακελάκι ήταν στο χέρι με προσημειωμένα χαρτονομίσματα. Η καταγγελία έγινε. Η σύλληψη ήρθε. Και ο Υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης – δίκαια – μίλησε για διαθεσιμότητα και ακύρωση όλων των χειρουργείων του γιατρού, με το μήνυμα ότι το ΕΣΥ δεν χωράει τέτοιους “επαγγελματίες”.
Και κάπου εδώ, η ερώτηση μένει:
Γιατί πρέπει να φτάνει μια καταγγελία, μια παγίδα και ένα φακελάκι για να πάρει μπρος η μηχανή της Δικαιοσύνης;
Γιατί οι ασθενείς να κινδυνεύουν, όχι μόνο από την ασθένεια, αλλά κι από τον τραπεζικό λογαριασμό του γιατρού;
