Ένα παλιό εικονοστάσι, που το έφεραν από μία επίσκεψη πριν χρόνια από τους Αγίους τόπους. Αν γυρίσουμε τον χρόνο πίσω θα δούμε πως το εικονοστάσι ήταν το πρώτο μέλημα της γυναίκας μετά τον γάμο. Εκεί τοποθετούσε τα στέφανα του γάμου της ,τις εικόνες των αγίων, που ήταν διαβασμένες στην εκκλησία, τα βάια ,το αυγό της Παναγίας το Πάσχα, τα λουλούδια του επιταφίου. Κάθε πρωί το πρώτο μέλημα ήταν το άναμμα της καντήλας που περίτεχνη κρεμόταν από το ταβάνι. Όταν το σούρουπο έπεφτε μέσα από τις γρίλιες του παραθύρου αχνοβολούσε το καντήλι .
Ο μουσαμάς μέσα είναι ζωγραφισμένος με θέματα της καινής διαθήκης και τον έλεγαν επιτάφιο. Τα χρόνια πέρασαν τα ήθη και τα έθιμα άλλαξαν ,πολλοί το θεωρούν δείγμα θρησκοληψίας ,που δεν ταιριάζει στο σύγχρονο τρόπο ζωής. Είναι εύκολο ότι μας ενοχλεί να το απαξιώνουμε ,να το θεωρούμε ξεπερασμένο ,πόσο λάθος κάνουν ,η πίστη ενός λαού όχι απαραίτητα Χριστιανικού δεν αλλάζει και δεν διαφοροποιείται ανάλογα με την εποχή που ζούμε. Τα μυαλά, η νοοτροπία, αλλάζουν και αυτό όταν γίνεται με σεβασμό και γνώση απομακρύνει ταμπού και αγκυλώσεις του παρελθόντος.
