Φοιτήτρια της Ιατρικής Αλεξανδρούπολης είναι η Αλεξάνδρα Καλέση, μαθήτρια του ΓΕΛ Τυρνάβου.
Δικαιωμένη δήλωσε στο TirnavosPress.gr αφού πέρασε στις πανελλήνιες εξετάσεις με 17.240 μόρια, αρχικά, τη σχολή της βιολογίας στην Πάτρα. Ωστόσο, με το ειδικό ποσοστό εξαιτίας του σεισμού, κατάφερε να πετύχει το μεγάλο της όνειρο, να περάσει στην Ιατρική!
TirnavosPress.gr: Πως νιώθεις που πέρασες στην Ιατρική ;
Αλεξάνδρα: Αρχικά, είχα σοκαριστεί και αδυνατούσα να πιστέψω αυτό που συνέβαινε. Πάραυτα, με την ώρα συνειδητοποιούσα το γεγονός και αυτό που τελικά είχα καταφέρει. Είμαι πραγματικά χαρούμενη.
Η Ιατρική ήταν ένα από τα όνειρα μου από όταν ήμουν πολύ μικρή. Μεγαλώνοντας με ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας από όταν γεννήθηκα και βιώνοντας τον πόνο και την θλίψη, όχι μόνο του ίδιου του ασθενή, αλλά, και την οικείων του, μου έγινε “εμμονή ιδέα” και ανάγκη να βοηθήσω τους υπόλοιπους ανθρώπους. Έτσι, ξεκίνησε το μεγάλο αυτό ταξίδι.
TirnavosPress.gr: Γιατί επέλεξες την Ιατρική – Έχεις σκεφτεί ποια ειδικότητα θες να ακολουθήσεις;
Αλεξάνδρα: Η συγκεκριμένη σχολή έχει αρκετές ενδιαφέρουσες ειδικότητες και σε ευρύτερο πλαίσιο μέσω των σπουδών ξετυλίγεται ένας νέος κόσμος. Θα ήθελα βέβαια να ακολουθήσω την χειρουργική και ειδικότερα την νευροχειρουργική, αλλά με το πέρας του χρόνου η επιλογή αυτή μπορεί να αλλάξει.
TirnavosPress.gr: Ήταν δύσκολο όλο αυτό το ταξίδι προς την σχολή των ονείρων σου – Πώς αντιμετώπισες τον σεισμό και την πανδημία; Σε επηρέασε ;
Αλεξάνδρα: Το ταξίδι προς την επιτυχία ήταν αρκετά δύσκολο. Αρκετές ώρες διάβασμα, φροντιστήρια, άγχος και πίεση. Παρ ‘όλα αυτά, το αποτέλεσμα θα άξιζε να τα περάσω ξανά καθώς η χαρά που σου προσφέρει τα υπερνικά! Συν των άλλων, τα τελευταία δύο χρόνια, η πανδημία ήταν ένα επιπλέον εμπόδιο. Διαδικτυακά, μακριά από το σχολείο, τους καθηγητές, τον φυσικό μας χώρο.
Επιπλέον, “τελικό χτύπημα” ο σεισμός που έπληξε την περιοχή μας εν ώρα μαθήματος. Ήταν μια κατάσταση που άφησε σε όλους μας τραύματα και που για πάντα θα θυμόμαστε. Μέσα από όλα αυτά όμως, φανήκαμε όλοι μας δυνατοί και πετύχαμε τους στόχους μας.
Τέλος, ούσα πλέον φοιτήτρια ιατρικής, ο κύριος στόχος μου είναι το πτυχίο και μακροχρόνια η προσφορά βοήθειας σε όσους πάσχουν και έχουν ανάγκη από στήριξη Ιατρική φυσικά, αλλά, και ψυχολογική που χρειάζεται σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις, όπως μια ασθένεια.
