– Αν μαζέψεις ένα πεινασμένο σκύλο και του προσφέρεις μια καλή ζωή δε θα σε δαγκώσει.
-Αυτή είναι η βασική διαφορά ανάμεσα σ’΄έναν σκύλο κι έναν άνθρωπο. (Mark Twain)
Ο σκύλος από αρχαιοτάτων χρόνων έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τον άνθρωπο.
Πολλές φορές σκωπτικά σχολιάζουμε τους ανθρώπους που έχουν τα σκυλιά σαν παιδιά, είναι λάθος σκέψη.
Υπάρχουν λόγοι που εξηγούν αυτό το ψυχικό δέσιμο. Τα σκυλιά έχουν την ικανότητα να διαβάζουν την γλώσσα του σώματος των ανθρώπων. Είναι συναισθηματικά ζώα και συμμερίζονται την ψυχική διάθεση της οικογένειας που ζουν. Είναι μια αμφίδρομη σχέση αγάπης ,εμπιστοσύνης και αφοσίωσης. Δεν έχουν το προνόμιο της ομιλίας αλλά έχουν τον δικό τους τρόπο να εκφράζουν την ανάγκη τους, να προειδοποιούν για το κίνδυνο, να συμπαραστέκονται στη θλίψη.
Πολλές έρευνες έχουν τεκμηριώσει ,την αντίληψη του σκύλου σε οποιαδήποτε λεκτική εντολή ή σινιάλο του ιδιοκτήτη ,το καταλαβαίνουν.
Είναι περίεργο αλλά κάποιες έρευνες αποδεικνύουν ότι και οι άνθρωποι λαμβάνουν τα μηνύματα των σκύλων τους και τα καταλαβαίνουν.
Οι άνθρωποι στην επικοινωνία μεταξύ τους χρησιμοποιούν πολλές χειρονομίες, το ίδιο και ο σκύλος.
Όσοι έχουν σκύλο θα έχουν ζήσει τη στιγμή που ενώ βλέπουν τηλεόραση ή διαβάζουν ο σκύλος με το πόδι του κατευθύνει το χέρι να τον χαδέψουν ή να τον αγκαλιάσουν.Εάν αγνοήσουμε την κίνηση αυτή του σκύλου μας ,αυτός δεν παραιτείται της προσπάθειας μέχρι να πετύχει το σκοπό του.
Η προσωπικότητα και οι αντιδράσεις του σκύλου αλλάζουν ανάλογα με τις επιθυμίες τους.
Όταν είναι έξω και θέλουν να μπουν μέσα ,με το μπροστινό πόδι κτυπάνε την πόρτα, σκύβουν το κεφάλι ,χαμηλώνουν τα αυτιά ,τα μάτια τους κοιτούν το έδαφος και η ουρά κάτω από τα σκέλια τους.
Όταν θέλουν να βγουν ,τα μπροστινά πόδια τους λειτουργούν σαν μοχλός για να σηκωθούμε και να τους πάμε βόλτα. Όταν γλύφουν τα μουστάκια του σημαίνει ότι πεινάνε ή διψάνε.
Ο σκύλος αξιολογεί την στάση του ιδιοκτήτη καθημερινά ,δεν είναι αυτό που συνήθως λέγεται ,αγάπη άνευ όρων.
Μην εκπλαγούμε εάν ο σκύλος μας κρατάει μούτρα -μουσούδα μας ειδοποιεί ότι κάνουμε κάτι λάθος.
Είναι τόσο συναισθηματικό ζώο που δεν ικανοποιείται από μια κίνηση συνήθειας αλλά κίνησης ουσίας.
Η βόλτα του απαραίτητη με λουράκι έτσι ώστε να τους στέλνουμε το κατάλληλο μήνυμα . με ελαφρό τράβηγμα ή χαλάρωση του λουριού .
Κάθε αρχή και δύσκολα αλλά στη πορεία εύκολα ,τους δίνουμε να καταλάβουν τα όρια τους.
Δεν τους αφήνουμε να προπορεύονται αλλά να περπατούν δίπλα μας . Με ελαφρό τράβηγμα ή χαλάρωση του λουριού ,στην αρχή δύσκολα αλλά στη πορεία εύκολα τους δίνουμε να καταλάβουν τα όρια τους.
Ολοι όσοι έχουν σκυλιά έχουν βρεθεί στη δυσάρεστη θέση ,που ο φίλαράκος τους, όταν βλέπει κάποιον άλλο να χοροπηδάει επάνω του και να τον κάνει ενίοτε και χάλια. Είναι κίνηση αναγνώρισης ,θέλουν να μυρίσουν έτσι ώστε να καταλάβουν εάν είναι οικείο ή ξένο πρόσωπο. Το ότι εμείς έχουμε σκυλί δεν σημαίνει ότι αυτόματα θα πρέπει να το αποδεχθούν όλοι.
Σίγουρα η ένταξη ενός κατοικίδιου στην οικογένεια έχει ένα κόστος οικονομικό. Το μόνο επιβεβλημένο κόστος είναι το υγειονομικό τα υπόλοιπα καθορίζονται από την οικονομική κατάσταση του καθενός. Ως καταναλωτική κοινωνία και κατά κόρον της υπερβολής αρκετές φορές φθάνουμε σε ακραίες καταστάσεις που δυστυχώς ούτε στα κατοικίδια είναι αρεστά ,ικανοποιούν την δική μας ματαιοδοξία.
Είναι δέσμευση αναμφίβολα αλλά εάν το παιδί και το σκυλί το εκπαιδεύσεις κατάλληλα η συμπεριφορά τους μας ικανοποιεί απόλυτα. Υπάρχουν κακομαθημένα σκυλιά όπως και κακομαθημένα παιδιά .Μην φτάσουμε στο άλλο άκρο ,να τα έχουμε αγαλματάκια αμίλητα και ακίνητα …….
Η συμβίωση των παιδιών με τα σκυλιά είναι ευεργετική .
Μέσα από αυτά μαθαίνουν να αγαπούν τα ζώα ,να μοιράζονται, να φροντίζουν ,να αναλαμβάνουν κομμάτι της καθημερινότητας του κατοικίδιου και κυρίως να μοιράζονται συναισθήματα.
Η επιλογή κατοικίδιου θέλει συναίνεση όλων των μελών της οικογένειας, με διακεκριμένoυς τομείς ευθύνης για την περιποίηση του ζώου .
Δεν είναι παιχνίδι το βαριόμαστε το αφήνουμε, είναι μέλος της οικογένειας.
Δεν είναι απαραίτητο να καταφεύγουμε σε επώνυμες ράτσες σκύλων υπάρχουν τόσα αδέσποτα σε καταφύγια ζώων που μπορούμε να υιοθετήσουμε κάποιο.
Η κακοποίηση των ζώων είναι καταδικαστέα .
Υπάρχουν διακριτοί κανόνες ανάμεσα στο ψυχικά ασθενή που δημιουργεί πιθανόν αναστάτωση στον ψυχικό του κόσμο η παρουσία ζώων και στον άνθρωπο που θέλει να κακοποιήσει ένα ζώο με πρόσχημα ότι τον ενοχλεί . Η πρώτη περίπτωση αποτελεί κομμάτι που χρήσει ιατρικής περίθαλψης. Η δεύτερη περίπτωση αφορά ανθρώπους που διακρίνονται από έλλειψη βασικών αρχών που διέπουν την ομαλή συμβίωση σε μια κοινωνία. Ο κακοποιητής ζώων είναι δειλός .Επιλέγει κάτι “κατώτερο ον”,όπως νομίζει από τον ίδιο ,και εκτονώνει την μανία του. Ισως και η μέχρι πρότινος έλλειψη νομοθετικής παρέμβασης για την κακοποίηση ζώων έδωσε χώρο σε τέτοιου είδους μυαλά.
Ας ευαισθητοποιηθούμε στο θέμα της ζωοφιλίας .
Δεν είναι επιβεβλημένο καθήκον η ένταξη κατοικίδιου σε μια οικογένεια.
Είναι συναισθηματική ανάγκη που υλοποιείται με αίσθημα ευθύνης. Τα σκυλιά δρόμου έγιναν πολλά και η αιτία του φαινομένου είναι η δική μας ανευθυνότητα….
Γράφει η Μαλίτα Κατερίνα
