Ναός της Αγίας του Θεού Σοφίας ή απλά, η Μεγάλη Εκκλησία, είναι πρώην χριστιανικός ναός
Η Θεοτόκος στην αψίδα. Η Θεοτόκος παριστάνεται καθιστή σε θρόνο με τον μικρό Ιησού στην αγκαλιά της. Για την χρονολόγηση υπάρχουν πολλές απόψεις. Το ψηφιδωτό παρέμεινε σε θέα έως τουλάχιστον το 1750, καλύφθηκε και αποκαλύφθηκε ξανά στις εργασίες της δεκαετίας του 1930.
Στις 10 Ιουλίου 2020, ανακοινώθηκε η δεύτερη ιστορικά μετατροπή του σε ισλαμικό τέμενος, από τον πρόεδρο της Τουρκίας.Ανήκει στις κορυφαίες δημιουργίες της βυζαντινής ναοδομίας, όντας πρωτοποριακού σχεδιασμού και αρχιτεκτονικής συνθέσεως, και υπήρξε σύμβολο της πόλης, τόσο κατά τη βυζαντινή όσο και κατά την οθωμανική περίοδο όσο και σήμερα. Το παρόν κτήριο ξεκίνησε να ανεγείρεται το 532 και εγκαινιάσθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 537 , επί βασιλείας του Ιουστινιανού Α΄, από τους μηχανικούς Ανθέμιο από τις Τράλλεις (σημ. Αϊδίνιο) και Ισίδωρο από τη Μίλητο. Το οικοδόμημα ακολουθεί τον αρχιτεκτονικό ρυθμό της τρουλαίας βασιλικής και συνδυάζει στοιχεία της πρώιμης βυζαντινής ναοδομίας, σε πολύ μεγάλη κλίμακα. Αρχιτεκτονικές επιρροές της Αγίας Σοφίας εντοπίζονται σε αρκετούς μεταγενέστερους ορθόδοξους ναούς αλλά και σε οθωμανικά τζαμιά, όπως στο τέμενος του Σουλεϊμάν και στο Σουλταναχμέτ τζαμί
Ψηφιδωτό της Δέησης (13ος ), στο υπερώο (γυναικωνίτης) του Ναού. Η παράσταση απεικονίζει τον Χριστό στη μέση, αριστερά την Παναγία και δεξιά τον Ιωάννη τον Πρόδρομο.Η ψηφιδωτή σύνθεση της Δέησης στο νότιο υπερώο της Αγίας Σοφίας… είναι το πρώτο έργο που τοποθετεί 1261. Εκτός από τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό της, η Αγία Σοφία ξεχωρίζει επίσης για τον πλούσιο εσωτερικό διάκοσμό της, που ωστόσο υπέστη σοβαρές καταστροφές κυρίως από τους Τούρκους κατακτητές κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας.Μια πολύφερνη νύφη ήταν η Κωνσταντινούπολη μέσα στη αχανή Βυζαντινή Αυτοκρατορία,μιας αυτοκρατορίας που οι ηγεμόνες της δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων την βούλιαξαν σε ένα βούρκο ,διαφθοράς,αμετροέπειας,δολοπλοκίας. το τέλος δεν άργησε να έρθει,και όπως κάθε τέλος προοιωνίζει μια καινούργια αρχή έτσι και εδώ έχουμε την αρχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. 24 Ιουλίου η Αγία Σοφία γίνεται τζαμί ,όπως την ίδια ημερομηνία το 1923 υπογράφτηκε η Συνθήκη της Λωζάνης.Στις 24 Ιουλίου 1923 υπογράφηκε η Συνθήκη της Λωζάνης. Έξι μήνες πριν, στις 30 Ιανουαρίου 1923, είχε υπογραφεί η ελληνοτουρκική σύμβαση, η οποία ρύθμιζε την ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Προβλεπόταν η υποχρεωτική ανταλλαγή μεταξύ των Ελληνορθόδοξων κατοίκων από την Τουρκία και των Μουσουλμάνων κατοίκων από την Ελλάδα. Αυτή η Σύμβαση θα ίσχυε τόσο για αυτούς που παρέμεναν στις εστίες τους, όσο και για εκείνους που είχαν ήδη καταφύγει στην ομόθρησκη χώρα. Μάλιστα, η ανταλλαγή ίσχυσε αναδρομικά για όλες τις μετακινήσεις που έγιναν από τη μέρα που κηρύχθηκε ο Α’ Βαλκανικός πόλεμος (18 Οκτωβρίου 1912). Από την ανταλλαγή αυτή εξαιρέθηκαν οι Έλληνες ορθόδοξοι από την Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο, καθώς και οι Μουσουλμάνοι από την Δυτική Θράκη. Το θέμα της ανταλλαγής ετέθη από τον Νορβηγό Φρίντγιοφ Νάνσεν, ‘Υπατο Αρμοστή της Κοινωνίας των Εθνών για τους πρόσφυγες στην Εγγύς ΑνατολήΟ Πρόεδρος Ερντογάν αποκαθηλώνει τον Κεμάλ και ως χαλίφης στη θέση του χαλίφη μετατρέπει την Τουρκία σε ένα θεοκρατικό κράτος,επιλέγοντας την ημέρα της υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάνης ,πάλι χρησιμοποιεί συμβολισμούς για την φιέστα που ετοιμάζει,δεν θυμάται κανείς τα τελευταία χρόνια με τις ενέργειες του ,πόσες φορές την αγνόησε ή την έθεσε υπό αμφισβήτηση.
Εξαπτέρυγα σεραφείμ στα σφαιρικά τρίγωνα. Μόνο τα δύο ανατολικά είναι ψηφιδωτά, τα άλλα δυο ζωγραφιστήκαν κατ’ αναλογίαν στις επισκευές του 1848 από τους αδερφούς Fossati. Τα Σεραφείμ ήταν ορατά έως τον 18ο αιώνα και καταγραφτήκαν από τους περιηγητές.
Ήρθε λοιπόν η στιγμή ενός επώδυνου αποχωρισμού,απόπειρα για πολλοστή φορά του ξεριζωμού της πίστης ,δεν μπορεί κανείς να το εκλάβει διαφορετικά.Δεν είναι θέμα μόνο Ελληνικό αφορά τους Χριστιανούς σε όλα όλα τα πλάτη και μήκη της γης.Βέβαια οι ηγέτες ,οι ισχυροί του κόσμου δεν θέλουν να στεναχωρήσουν τον Ερντογάν για διαφόρους λόγους ,που κάποιοι από αυτούς τους λόγους είναι απαράδεκτοι.
Ενα ελάχιστο δείγμα των αγιογραφιών που θα καλυφθούν κατά την διάρκεια της προσευχής .
Το μεγαλείο της δεν μπορεί να αποδοθεί σε ένα αφιέρωμα.
COMMENTS