HomeΑΠΟΨΕΙΣ

Δεν υπάρχει ένας νόμος για όλους και ένας για το ΚΚΕ και τους άλλους

Δεν υπάρχει ένας νόμος για όλους και ένας για το ΚΚΕ και τους άλλους

Η απόφαση να μην πραγματοποιηθεί η πορεία του Πολυτεχνείου πρέπει να εφαρμοστεί για όλους δεδομένων και των κινδύνων για την δημόσια υγεία, o Χρύσανθος Λαζαρίδης.

Ο πρώην βουλευτής, στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά και μέλος της συντονιστικής επιτροπής του Πολυτεχνείου τις ημέρες της εξέγερσης, τονίζει πως είναι παράδοξο να επιμένει το ΚΚΕ στην υλοποίησή της τη στιγμή που είχε καταγγείλει το γεγονός ως έργο 350 προβοκατόρων. Και δηλώνει πως οι αποφάσεις ισχύουν για όλους.

Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο οποίος κατά τη διάρκεια της εξέγερσης ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο, επισημαίνει ότι μετά τα πρώτα χρόνια, όπου οι πορείες είχαν νόημα, η υπόθεσή των επετειακών εορτασμών άρχισε να λαμβάνει άλλη διάσταση. Η δε εμφάνιση των μπάχαλων, οι καταστροφές, η βία, η χρήση μολότοφ αποτελούν προσβολή στην μνήμη των νεκρών και στη συνεισφορά όσων συμμετείχαν και κυρίως όσων δεν έσπευσαν να χτίσουν καριέρες πάνω σε αυτή την νεολαιίστικη εξέγερση κατά του καθεστώτος.

Σημειώνει μάλιστα ότι δεν γίνεται να τίθεται τέτοιο θέμα μέσα στην περίοδο της πανδημίας όταν έχουν ακυρωθεί εκδηλώσεις για εθνικές εορτές εθνικής σημασίας αλλά και θρησκευτικές προκειμένου να αποφευχθεί η διασπορά του κορονοϊού.

Θυμάται μάλιστα πως το ΚΚΕ είχε ζητήσει από στελέχη του που βρίσκονταν στο Πολυτεχνείο να αποχωρήσουν από τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας καθώς και ότι μιλούσε για προβοκάτσια.

«Έχουμε μείνει στο “Πολυτεχνείο” που τώρα το τιμούν όσοι τότε δεν συμμετείχαν!» σημειώνει χαρακτηριστικά και προσθέτει: «Για να μην πούμε για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει τέτοια σχέση με το “μπάχαλο” που δεν μπορεί να αποκοπεί από αυτό. Δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από το μπάχαλο. Και δυστυχώς το Πολυτεχνείο έχει καταλήξει να σηματοδοτεί το μπάχαλο»

Τέλος αναφορικά με την πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία υπογραμμίζει ότι «ούτε οι ίδιοι που διοργανώνουν την πορεία πιστεύουν πως σηματοδοτεί κάτι. Ενδεχομένως λατρεύουν ένα “τοτέμ”, το οποίο δεν τολμάνε να θάψουνε» και καταλήγει:

«Ο “αντιαμερικανισμός” υπήρξε ο “συνδετικός ιστός” μιας Αριστεράς που έχει πια ξοφλήσει. Ο Μιτεράν – ο Σοσιαλιστής Μιτεράν – είχε πει κάποτε ότι ο αντιαμερικανισμός είναι ο σύγχρονος “μαρξισμός των ηλιθίων”! Δεν είχε άδικο…»