Δύο εύλογα συμπεράσματα προκύπτουν από τις εκλογές ανάδειξης του νέου αρχηγού του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ.
Οι δημοσκόποι πρέπει να καταλάβουν ότι δεν είναι αυτοεκπληρούμενοι προφήτες. Κάποιος κόσμος εύκολα χειραγωγείται από τα Μέσα μαζικής Ενημέρωσης, αλλά αποτελεί προσβολή να θεωρούν ότι το σύνολο της κοινωνίας τρώει το σανό τους.
Όλο το προηγούμενο διάστημα τα Μέσα μαζικής Ενημέρωσης και οι δημοσκοπήσεις παρουσίαζαν ως επικρατέστερο γι’αυτήν την εκλογή τον κύριο Λοβέρδο. Γιατί άραγε; Η απάντηση είναι απλή. Θα ήταν ο πλέον διαθέσιμος και διαχειρίσιμος υποστηρικτής της κυβέρνησης της ΝΔ.
Θεωρώ ότι ένα μεγάλο μέρος των φίλων του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ που ψήφισαν τον κ Λοβέρδο σε αυτές τις εκλογές είναι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας. Δε μπορώ να εξηγήσω αλλιώς το μεγάλο ποσοστό που έλαβε σε περιοχές όπως η Μακεδονία, εμπλέκοντας στον εσωκομματικό του ανταγωνισμό την συνθήκη των Πρεσπών. Φρόντισε έτσι να εισπράξει ψήφους από το ακροδεξιό κομμάτι της Ν Δ. Φυσικά και δεν εμπλέκομαι στα εσωτερικά των άλλων κόμματων, είναι δική τους υπόθεση. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, ξεφεύγουν από τα εσωτερικά, διότι ο κύριος Λοβέρδος ζήτησε βοήθεια από άλλο κόμμα για να εκλεγεί σε ένα άλλο κόμμα. Ο κ Λοβέρδος διαλαλούσε ότι είναι ευπρόσδεκτοι οι φίλοι από άλλα κόμματα να έρθουν να ψηφίσουν. Ήξερε πολύ καλά ποιους καλούσε. Σε κάθε εβδομαδιαία δημοσκόπηση και για αρκετές εβδομάδες, ο κ. Λοβέρδος εμφανιζόταν πρώτος για να καταλήξει τρίτος. Παρόλο όμως αυτόν τον καταιγισμό ο κύριος Λοβέρδος δεν τα κατάφερε. Αυτό πρέπει να μας βάζει σε σκέψεις για τον ρόλο των δημοσκοπήσεων, οι οποίες κατά τον ίδιο τρόπο διαλαλούν διψήφια διάφορα μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ.
