Τα λόγια δεν βγαίνουν… Η ελληνική κοινωνία σοκαρισμένη παρακολουθεί την υπόθεση της δολοφονίας, των 3 παιδιών στην Πάτρα.
Μια υπόθεση που δυστυχώς όπως και στην υπόθεση του ”πιλότου” ο κόσμος ήταν πεπεισμένος ότι το ««έκανε η μητέρα. Μα πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας λέμε όχι αποκλείεται. Είναι απλά μία μάνα. Γιατί να το κάνει; Δεν το χωράει το μυαλό μας… Δεν το πιστεύω ότι γράφω για μια μάνα που σκότωσε τα παιδιά της…
Όλοι ζητούνε δικαιοσύνη. Για αυτές τις ψυχές που χάθηκαν άδικα.
Ζευγάρια που παλεύουν χρόνια, ξοδεύουν περιουσίες για να αποκτήσουν ένα παιδάκι, παγωμένα διαβάζουν και ακούνε τα νέα. Με δάκρυα σκέφτονται αυτές τις 3 ψυχές που χάθηκαν. Από ένα τέρας. Δεν είναι άνθρωπος. Δεν έχει ψυχή. Σκότωσε τα παιδιά της και για καιρό πάλευε να μας παραμυθιάσει με ψέματα.
Ζητούσε να την αφήσουμε να θρηνήσει η φόνισσα. Τώρα όλη η Ελλάδα θρηνεί, πονά και οργίζεται για τα εγκλήματα που διαπράχτηκαν.
Υπάρχει δικαιοσύνη αρκετή να αναπαυθούν αυτές οι ψυχές; Υπάρχει τιμωρία; Πρέπει να βρεθεί.
Ένα κτήνος, ένα ον χωρίς ψυχή βασάνισε και σκότωσε 3 παιδιά… Και αυτά τα πλασματάκια αγαπούσαν την μαμά τους με όλη τους την καρδιά και αυτό πονάει διπλά. Δεν πήρανε πίσω ούτε λίγη από την αγνή αγάπη που έδωσαν στην μαμά τους.
«Η Τζωρτζίνα μίλησε από τον τάφο» Μίλησε το σώμα, μίλησε η ψυχή της.
Το πιο αποτρόπαιο έγκλημα των τελευταίων δεκαετιών για την Ελλάδα. Η φόνισσα να σαπίσει στη φυλακή. Το σοκ είναι τεράστιο, τα πολλά λόγια και η χαρά που βγήκαμε αληθινοί δεν έχει θέση αυτήν την στιγμή εδώ.
Μόνο θλίψη, πόνος και μια ευχή… Να αναπαυθούν οι ψυχούλες των παιδιών.
