Μονόδρομος η πτώχευση, υποστηρίζουν στελέχη της αγοράς με γνώση της κατάστασης για την εταιρεία. Οι απαιτήσεις των Τραπεζών και των servicers.
Η πρόταση των βασικών μετόχων της Premia που δεν βρήκε ευήκοα ώτα.
Τις ημέρες αυτές, δέκα μήνες μετά την αναστολή λειτουργίας της τον Αύγουστο του 2023, παίζεται η τελευταία πράξη για μια από τις πιο εμβληματικές βιομηχανίες της χώρας, της Τσάνταλης, που όπως λένε πηγές με γνώση που μίλησαν στο Euro2day.gr, η πτώχευσή της είναι μονόδρομος.
Αν εντέλει επιλεγεί αυτός ο δρόμος, θα φανεί τις αμέσως επόμενες ημέρες, αναφέρουν άλλες πηγές. Μέχρι στιγμής, πάντως, δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια εναλλακτική για την εταιρεία, η οποία δεν έχει «καταφέρει» να βρει ευήκοα ώτα στις τράπεζες και στους servicers.
Η ουσία είναι ότι η Τσάνταλης, που συνέδεσε το όνομά της με το ελληνικό κρασί, κινδυνεύει, 134 χρόνια μετά την ίδρυσή της, να αποτελέσει παρελθόν. Κάτι που απεφεύχθη στην περίπτωση της Μπουτάρης και της Μαλαματίνας.
Με βάση τον τελευταίο δημοσιευμένο ισολογισμό (σ.σ. δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στο ΓΕΜΗ και αφορά στη χρήση του 2022, οπότε ήταν σε λειτουργία η εταιρεία), οι πωλήσεις της ήταν 20,576 εκατ. ευρώ (-15,18% σε σχέση με το 2021). Οι ζημιές της είχαν εκτοξευθεί στα 3,875 εκατ. ευρώ από 2,295 εκατ. ευρώ το 2021, ενώ το απασχολούμενο προσωπικό της ήταν 197 άτομα (210 το 2021).
Οι υποχρεώσεις της, στη χρήση του 2022, ήταν 54,465 εκατ. ευρώ από 55,373 εκατ. ευρώ. Από αυτές, τα μακροπρόθεσμα δάνεια ήταν 29,2 εκατ. ευρώ, ενώ ο συνολικός δανεισμός της στις 31 Δεκεμβρίου του 2022 ήταν 32,115 εκατ. ευρώ και οι υποχρεώσεις προς τους προμηθευτές της είχαν καταστεί ληξιπρόθεσμες.
Η οικογένεια Τσάνταλη ασχολείται με την αμπελοκαλλιέργεια, την οινοποίηση και την παραγωγή αποσταγμάτων από το 1890. Πρόσωπο-σταθμός της εταιρείας, ο Ευάγγελος Τσάνταλης, οινοποιός δεύτερης γενιάς και μια από τις πλέον εμβληματικές προσωπικότητες στην ιστορία της ελληνικής οινοποιίας, κατάφερε να μετατρέψει τη μικρή οικογενειακή επιχείρηση σε ένα αναπτυσσόμενο brand name.
Η αναβίωση μερικών από τους πιο ξεχωριστούς αμπελώνες της Βόρειας Ελλάδας -όπως το Άγιο Όρος, η Χαλκιδική, η Ραψάνη και η Μαρώνεια στη Θράκη- αποτέλεσε χαρακτηριστικό γνώρισμα του οράματος του Ευάγγελου Τσάνταλη.
