Πριν από την απελευθέρωση της Θεσσαλίας (1881), το πλησιέστερο στρατιωτικό νοσοκομείο του ελληνικού στρατού έδρευε στη Λαμία. Όταν ο ελληνικός στρατός κατέλαβε τη Θεσσαλία δημιουργήθηκε η επιτακτική ανάγκη λειτουργίας ενός στρατιωτικού νοσοκομείου που να βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τη Λάρισα και τον Τύρναβο όπου είχαν συγκεντρωθεί μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις. Βασιλικό Διάταγμα (7 Ιουλίου 1883): «Περί καταργήσεως του εν Λαμία και ιδρύσεως εν Τυρνάβω στρατιωτικού νοσοκομείου» (ΦΕΚ 274/Α/13-7-1883).
Από τους αξιολογότερους διευθυντές του νοσοκομείου αναφέρεται ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου ο οποίος το 1886 τιμήθηκε για τις υπηρεσίες του με το Μετάλλιο των Αξιωματικών του Ιταλικού Στέμματος (ΦΕΚ 25/Α/28-1-1886). Το φαρμακείο στο στρατιωτικό νοσοκομείο διεύθυνε ο φαρμακοποιός Φωτεινός Σθενέλαος ο οποίος για άγνωστους λόγους εγκατέλειψε τη θέση του το 1886 (ΦΕΚ 124/Α/16-5-1886). Τη θέση του αναπλήρωσε ο ιδιώτης φαρμακοποιός Χρήστος Π. Βαφειάδης με μηνιαία αντιμισθία 120 δρχ. (ΦΕΚ 298/Α/30-10-1886). Αργότερα προσελήφθη και ο φαρμακοποιός Γεώργιος Πρεζάνης ο οποίος απολύθηκε το 1891 λόγω του μικρού αριθμού των νοσηλευομένων αξιωματικών και οπλιτών (ΦΕΚ 74/Α/14-3-1891).
Το 1892 διορίσθηκε ως φαρμακοποιός ο Δημήτριος Παπαλεονάρδου με μηνιαία αντιμισθία 120 δρχ. (ΦΕΚ 16/Α/16-1-1892). Ο ανθυποφαρμακοποιός Γεώργιος Ρωμέσης απολύθηκε στις αρχές του 1893 (ΦΕΚ 466/Α/31-12-1892). Παράλληλα στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο του Τυρνάβου διορίσθηκαν οι: Ευάγγελος Σισμάνης, Βασίλειος Δεκάζος, Ιωάννης Παπασωτηρίου, Αθανάσιος Παπασαραντόπουλος, Γεώργιος Μπαρμπερόπουλος, Κωνσταντίνος Ανδριτζόπουλος, Χρήστος Βαφειάδης, Μιχαήλ Λεώνης και Διονύσιος Παπαγεωργίου. Αλέξανδρος Χ. Γρηγορίου.
[quads id=5]