Το βράδυ που το “Φεγγάρι της Φράουλας” αναδύθηκε στον ουρανό του Τυρνάβου, η πόλη πλημμύρισε από ροζ όνειρα και καλοκαιρινές υποσχέσεις. Ήταν μια από αυτές τις νύχτες που μοιάζουν βγαλμένες από παραμύθι — όταν ο χρόνος χαμηλώνει τη φωνή του και η καρδιά δίνει ρυθμό στην ατμόσφαιρα.
Λίγο πριν το φεγγάρι ανατείλει στο πιο ρομαντικό του χρώμα, πλήθος κόσμου έσπευσε στο Λουσφάκι, το πιο ψηλό σημείο της πόλης, εκεί όπου η θέα απλώνεται ελεύθερη πάνω από τις στέγες και τα αμπέλια του Τυρνάβου. Τα συνηθισμένα στέκια, οι μικρές κρυφές γωνιές που οι ντόπιοι αγαπούν να επισκέπτονται τα καλοκαιρινά βράδια, γέμισαν από ζευγάρια, φίλους και οικογένειες που ήθελαν να κλέψουν λίγη από τη μαγεία του ουρανού.
Οι παλιοί έλεγαν πως το “Φεγγάρι της Φράουλας” δεν είναι απλώς το πρώτο πανσέληνο του Ιουνίου. Είναι το φεγγάρι των υποσχέσεων, των ερώτων και της νέας αρχής, η στιγμή που η φύση ανταμείβει όσους περιμένουν υπομονετικά να γευτούν τους πρώτους καρπούς του καλοκαιριού. Το όνομά του το πήρε από τους αυτόχθονες Ινδιάνους της Αμερικής, που αυτή την εποχή ξεκινούσαν τη συγκομιδή φράουλας — όμως, η γλυκιά του συμβολική σημασία φαίνεται να ταιριάζει απόλυτα και με τα βράδια του ελληνικού καλοκαιριού.
Καθισμένοι στο Λουσφάκι, με το βλέμμα χαμένο στον ουρανό, πολλοί άδραξαν την ευκαιρία να αφήσουν πίσω την καθημερινότητα. Οι ψίθυροι και τα γέλια μπλέχτηκαν με τον ήχο των τζιτζικιών και το απαλό αεράκι.
