Ο ισλαμοεθνικιστής ηγέτης της Τουρκίας έχει μία αυταρχική ατζέντα και υλοποιεί τους στόχους που θέτει, διότι οι μεγάλες δυνάμεις δεν έχουν αποφασίσει να τον γειώσουν και με νόμιμα μέσα να τον στείλουν στο σπίτι του. Αν και η θέση του είναι στη φυλακή.
Όπως όλοι οι αυταρχικοί ηγέτες είναι και αυτός διεφθαρμένος στον ανώτατο βαθμό. Οι Γκιουλενιστές τον κατηγορούν ότι έκλεψε πολλά από τα δισεκατομμύρια του εθνικού πλούτου της Τουρκίας. Την ίδια στιγμή έχουν γιομίσει οι φυλακές με τους αντιπάλους του. Ο εν λόγω συνομιλητής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), όπως είπε πολύ ορθά ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μάριο Ντράγκι, είναι ένας δικτάτορας.
- Τα παραπάνω θα έλεγα πως αφορούν περισσότερο τους ίδιους τους Τούρκους πολίτες. Όμως, η επιθετικότητά του μας αφορά όλους και δεν πρέπει να αγνοείται αλλά να αντιμετωπίζεται.
- Η απόφαση να δώσει ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας πληρωμένη απάντηση στην τουρκική πολιτική ηγεσία, δεν είναι μόνο μία καλοδεχούμενη εξέλιξη. Αλλά έστειλε και το μήνυμα ότι η Ελλάδα δεν θα τρώει τον μπάτσο και θα προσφέρει και το άλλο μάγουλο. Θα επιστρέφει το κτύπημα.
Και δεν ομιλούμε για ψευτο-«παλληκαριές», όπως θα διαβάσετε σε κάποια κυριακάτικα φύλλα, όπου σε μερικές περιπτώσεις γράφονται «απόψεις» κατόπιν εντολών. Αλλά για την προστασία και την υποστήριξη των ελληνικών θέσεων, που οι εθνικιστές στρατοκράτες της Άγκυρας νόμιζαν πως είναι κουρελόχαρτα.
Να είστε σίγουροι πως αν δεν απαντούσε ο κ. Δένδιας στον Τούρκο ομόλογό του, σήμερα δεν θα ήταν υπουργός. Θα είχε εξαναγκαστεί σε παραίτηση. Αν και ακόμα και τώρα, όταν εξέφρασε τα αισθήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας των όπου γης Ελλήνων, θα εμφανιστούν οι αιώνιοι απολογητές των τουρκικών θέσεων, για να τον «σταυρώσουν». Εδώ είμαστε και θα τα ξαναπούμε.
Τα όσα συνέβησαν την Πέμπτη στην Άγκυρα αποτελούν σοβαρά μαθήματα. Αναδείχθηκε το μείζον ζήτημα ότι οι Τούρκοι θεωρούν δεδομένη την Ελλάδα. Πήραν …ανάποδα το μήνυμα. Η επιθυμία της παρούσας ελληνικής κυβέρνησης για την ειρηνική διευθέτηση των διαφορών, ειδικά με την Τουρκία, έχει παρεξηγηθεί και εκληφθεί ως αδυναμία. Γι’ αυτό και οι Τούρκοι αναβάθμισαν τις παράνομες απαιτήσεις τους ζητώντας το …μισό Αιγαίο. Από το γκριζάρισμα των βραχονησίδων φτάσαμε στο σημείο, ο Ερντογάν να απαιτεί το μισό Αιγαίο. Όχι, δεν υπερβάλλω. Κάτι τέτοιο δεν φέρεται να λέει στους κατά καιρούς Έλληνες συνομιλητές του;
Οι πιο πολλοί, όπως λέγεται, δεν αντέδρασαν όταν τον άκουσαν για το καλό της …ειρήνης. Όσοι όμως απάντησαν είδαν ένα άλλο Ερντογάν. Έκανε ένα μικρό βήμα πίσω. Για να επανέλθει βέβαια σε αρκετές περιπτώσεις -όχι όλες- με βίαιο λόγο.… Το ίδιο επιχείρησε έχοντας ενώπιον του τον κ. Δένδια, ο οποίος ευτυχώς αποφάσισε να απαντήσει. Το σενάριο της απάντησης είχε συζητηθεί πριν αναχωρήσει ο Έλληνας υπουργός από την Αθήνα. Και έχει σημασία ότι οι όποιοι σχεδιασμοί υλοποιήθηκαν, που αποτελεί μία μεγάλη υπόθεση.
- Πόσες φορές πρέπει να το λέμε και να το ξαναλέμε; Ο Ερντογάν είναι αυτός που είναι και δεν θα αλλάξει. Σε ένα «ζηλεύω» τους Τούρκους. Ότι απαιτούν και διεκδικούν. Σε αντίθεση με εμάς τους Έλληνες που ζούμε μέσα στη μιζέρια σε ότι αφορά τα εθνικά θέματα. Οι συνεχείς υποχωρήσεις σημαίνουν απώλεια εδάφους με την υπογραφή μας.
Στις 27 Απριλίου θα πραγματοποιηθεί στη Γενεύη η Πενταμερής Διάσκεψη, την οποία σχεδίασαν οι Βρετανοί σε συνεργασία με τους Τούρκους και το γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών. Η Τουρκία έχει ενημερώσει όλους ότι θα θέσει την πρότασή της για λύση «δύο κρατών», αλλά φαίνεται ότι δεν την πιστεύει.
