Σχέδιο για μερική κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, αντίστοιχο με τους μισθούς του δημοσίου, συζητείται μεταξύ των υπουργείων Εργασίας και Οικονομικών. Το μέτρο αφορά την λεγόμενη «προσωπική διαφορά» που έχει προκύψει – από το 2016 – στις συντάξεις και απορροφά οποιαδήποτε αύξησή τους.
Στην κυβέρνηση συζητείται το ενδεχόμενο απαλοιφής – πιθανότατα μερικής – της προσωπικής διαφοράς των συντάξεων, κατά το πρότυπο των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων.
Τι αφορά το μέτρο
Η εφαρμογή του μέτρου αναμένεται να έχει χρονικό ορίζοντα εντός του 2026, όταν δηλαδή εφαρμοστεί ο νέος τρόπος υπολογισμού της αύξησης των συντάξεων ο οποίος θα βασίζεται στην αύξηση του μέσου μισθολογικού κόστους και όχι του ύψους του πληθωρισμού, όπως ίσχυε μέχρι φέτος.
Το σχέδιο υπολογίζεται ότι θα αφορά περίπου 450.000 συνταξιούχους. Περιλαμβάνει δύο προοπτικές: αφενός τη πλήρη κατάργηση της προσωπικής διαφοράς έως ένα ποσό το οποίο θα συνδέεται είτε με το ύψος της σύνταξης, είτε με το ύψος της προσωπικής διαφοράς.
Και αφετέρου τη διατήρησή της σε υψηλότερες συντάξεις και τη συνέχιση της απομείωσή της αναλόγως με τις μελλοντικές αυξήσεις.
Με άλλα λόγια οι προσωπικές διαφορές έως – παραδείγματος χάριν – 100 ευρώ να καταργούνται και όσες είναι υψηλότερες να συνεχίζουν να μειώνονται με την απορρόφηση των αυξήσεων, έως ότου φθάσουν στο όριο των 100 ευρώ.
Προς το παρόν δεν έχει αποφασιστεί το ποσό της προσωπικής διαφοράς που θα απομειωθεί, καθώς προσμετράται το κόστος του μέτρου στις συνταξιοδοτικές δαπάνες.
Τι έχει προηγηθεί
Είναι χαρακτηριστικό πως οι συνταξιούχοι – τα τελευταία τρία χρόνια – έχουν απωλέσει εξαιτίας της προσωπικής διαφοράς αυξήσεις ύψους 13,15%.
Το 2024 έλαβαν την αύξηση 1,9 εκατομμύρια συνταξιούχοι, συνολικού κόστους 440 εκατ. ευρώ. Αυτό σημαίνει μια μέση ετήσια αύξηση κατά 232 ευρώ σε κάθε συνταξιούχο.
Με την εφαρμογή του μέτρου θα προστεθούν 450.000 συνταξιούχοι που μέχρι τώρα δεν ελάμβαναν αύξηση λόγω προσωπικής διαφοράς.
Εφόσον η μέση ετήσια αύξηση κινηθεί κοντά στα 232 ευρώ, τότε το επιπλέον κόστος των αυξήσεων – μετά την εφαρμογή του μέτρου – ανεβαίνει κατά 200 εκατ. ευρώ.
Το επιπλέον αυτό κόστος θεωρείται εφικτός στόχος και μπορεί να καλυφθεί από τα επιπλέον έσοδα που προέκυψαν από την αύξηση του αριθμού των εργαζόμενων συνταξιούχων.
Ενδεικτικό του προβλήματος είναι το παράδειγμα ενός συνταξιούχου που λαμβάνει σύνταξη 1.500 ευρώ, εκ των οποίων τα 1.100 ευρώ είναι η σύνταξη και τα 400 είναι το ποσό της προσωπικής του διαφοράς. Ο συγκεκριμένος θα πρέπει να περιμένει μέχρι το 2037, για να καλύψει τα 400 ευρώ με ετήσιες αυξήσεις 2,4%.
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία η προσωπική διαφορά συμψηφίζεται με τις εκάστοτε αυξήσεις έως ότου το ποσό της προσωπικής διαφοράς μηδενιστεί.
