Στο πλαίσιο των διαβουλεύσεων για τις συνδεδεμένες ενισχύσεις παρενέβη στο ΥπΑΑΤ η Εθνική Διεπαγγελματική Κρέατος.
Με δυο επιστολές προς το ΥπΑΑΤ η Διεπαγγελματική Κρέατος (ΕΔΟΚ) ζητά ενίσχυση, αφενός των παραγωγών αυτόχθονης φυλής μαύρου χοίρου, αφετέρου της κρεοπαραγωγικής αιγοπροβατοτροφίας.
Όπως σημειώνει η ΕΔΟΚ για το μαύρο χοίρο «η προσπάθεια για τη διάσωση, διατήρηση και ανάπτυξη της μοναδικής αυτόχθονης φυλής χοίρου στην Ελλάδα, ιδιαίτερα με τις παρούσες αντίξοες συνθήκες (COVID-19 και Αφρικανική Πανώλη των χοίρων) πρέπει να υποστηριχθεί, και δια της συνδεδεμένης ενίσχυσης στο τελικό παραγόμενο κρέας, έτσι ώστε πρώτον να αποφευχθεί ο οικονομικός στραγγαλισμός των χοιροτροφικών μονάδων και δεύτερον, να εισέλθουν νέοι κτηνοτρόφοι, βελτιώνοντας παράλληλα τις συνθήκες εκτροφής, τις αποδόσεις των παραγωγικών παραμέτρων και την άριστη ποιότητα του παραγόμενου χοίρειου κρέατος».
Αναφορικά με την κρεοπαραγωγό αιγοπροβατοτροφία η ΕΔΟΚ αναφέρει τα ακόλουθα: «ζητούμε στην υφιστάμενη απόφαση για την καταβολή της συνδεδεμένης αιγοπρόβειου κρέατος, πέραν της προϋπόθεσης παράδοσης συγκεκριμένης ποσότητας γάλακτος να προστεθεί, ως εναλλακτική προϋπόθεση, η παράδοση κρέατος, τιμολογημένου, ελάχιστη ποσότητας 10 κιλών αιγοπρόβειου κρέας ανά θυλικό πρόβατο η αίγα. Θα αποτελέσει τεράστιο κίνητρο για αύξηση της παραγωγής και κυρίως πάταξη της παραβατικότητας στο κρέας. Θα μειωθούν στο ελάχιστο οι σφαγές εκτός σφαγείων και θα αποδεικνύεται η ιχνηλασιμότητα στο σύνολό τους».
Αναλυτικά οι επιστολές της ΕΔΟΚ, που υπογράφει ο πρόεδρός της κ. Λευτέρης Γίτσας, έχουν ως εξής:
ΠΡΟΣ ΥΠΑΑΤ
Υπόψιν
κ. Λιβανού Σπήλιου, Υπουργός
κ. Μπαγινέτα Κωνσταντίνου, Γενικός Γραμματέας
κ. Μπάζιο Δημήτριο, Προϊστάμενος Διεύθυνσης α.α.
Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
Σε συνέχεια της δήλωσης σας σε μέλη του Δ.Σ. της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Κρέατος (Ε.Δ.Ο.Κ.) και το ειλικρινές ενδιαφέρον που δείξατε για τη διάσωση, διατήρηση και ανάπτυξη της μοναδικής αυτόχθονης φυλής χοίρου στην Ελλάδα σας γνωρίζουμε τα κάτωθι:
Ιστορική αναδρομή
Ο αυτόχθονος μαύρος χοίρος αποτελεί τη μοναδική φυλή χοιροειδών στην Ελλάδα, του οποίου η εκτροφή χάνεται στα βάθη των αιώνων. Από τα Ομηρικά ακόμη χρόνια επιβεβαιώνεται η συστηματική εκτροφή (Οδύσσεια, ραψ.: ξ’, στ.: 13-17) του αυτόχθονου χοίρου, η οποία έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά και μέσω του Προγράμματος QUBICK (ΕΚΕΤΑ Θεσσαλονίκης) σε Διεθνές Μεσογειακό Συνέδριο.
Η εκτροφή του Ελληνικού μαύρου χοίρου συνεχίστηκε μέχρι και την εδραίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στον Ελλαδικό χερσαίο και νησιωτικό χώρο. Παρά την μακρόχρονη (πάνω από 400 χρόνια) απουσία (απαγόρευση) εκτροφής χοίρου (λόγω θρησκευτικών περιορισμών εκ μέρους των κατακτητών), η περιορισμένη αλλά σημαντική οικόσιτη εκτροφή, κυρίως στις ορεινές δασώδεις περιοχές, διέσωσε το μαύρο χοίρο και αποτέλεσε τη δεξαμενή γενετικού υλικού για την εξάπλωση της εκτροφής του στις αρχές του 20ου αιώνα.
Στις δεκαετίες που ακολούθησαν (Μεσοπολέμου – μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο), η οικόσιτη μορφή εκτροφής, έδωσε τη “σκυτάλη” στην εκτροφή μαύρου χοίρου σε επίπεδο οικογενειακής εκτροφής μικρής δυναμικότητας (30 – 50 χοιρομητέρες). Η γεωγραφική κατανομή εκτροφής του αυτόχθονα μαύρου χοίρου περιλάμβανε τον κυρίως κορμό της χερσαίας Ελλάδας και ιδιαίτερα σε ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα, στην Ήπειρο, τη Θεσσαλία την Αιτωλοακαρνανία και την Πελοπόννησο. Αυτή η επιχειρηματική δραστηριότητα άρχισε να μεταβάλλεται στις αρχές της δεκαετίας του ’60 λόγω των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών (αστυφιλία, αύξηση του βιοτικού επιπέδου, κ.α.) διαμορφώνοντας νέες τάσεις στην αγορά κρέατος και ως επακόλουθο μία ραγδαία αύξηση στην κατανάλωση χοιρινού κρέατος.
Λόγω της μικρής παραγωγικότητας (μικρή δυναμικότητα εκτροφών) και των χαμηλών αποδόσεων, οι εκτροφείς μαύρου χοίρου ήταν πρακτικά αδύνατο να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της αγοράς. Ελάχιστοι χοιροτρόφοι μαύρου χοίρου διατήρησαν μικρούς πληθυσμούς, ενώ αρκετοί γεννήτορες αυτόχθονα μαύρου χοίρου παρέμειναν σε οικόσιτη εκτροφή σε απομακρυσμένες περιοχές της Ελληνικής υπαίθρου.
Υφιστάμενη κατάσταση
Οι ευοίωνες προοπτικές αναβίωσης εκτροφής του αυτόχθονα μαύρου χοίρου εμφανίστηκαν με την έναρξη των επιδοτούμενων προγραμμάτων βιολογικής κτηνοτροφίας στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Λόγω της άναρχης ανάπτυξης (χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό και ζωοτεχνική διαχείριση) και συχνά αμφισβητούμενης αξιοπιστίας ίδρυση εκτροφών, δεν θα υπήρχε η αναμενόμενη συνέχεια εάν δεν εκδηλωνόταν τόσο το έντονο ενδιαφέρον του καταναλωτικού κοινού προς το ποιοτικό κρέας του αυτόχθονα μαύρου χοίρου, όσο και το “μεράκι” συγκεκριμένων χοιροτρόφων να αφιερωθούν στη διάσωση, στη διατήρηση και στην εκτροφή του μαύρου χοίρου.
Μέσα από αυτή την αξιόλογη προσπάθεια, δημιουργήθηκαν νέες εκτροφές, με παραγωγικές αποδόσεις που συνεχώς βελτιώνονται και με την παραγωγή εξαιρετικά ποιοτικού χοίρειου κρέατος με υψηλή αποδοχή από το Ελληνικό καταναλωτικό κοινό. Όπως προκύπτει από το επισυναπτόμενο 1270/270645 από 30-09-20 έγγραφο του Υ.Π.Α.Α.Τ/ Δ/νση ζωικών γενετικών πόρων, ο συνολικός αριθμός των πιστοποιημένων αυτόχθονων μαύρων χοίρων είναι μόλις 3.510 ζώα και οι εκτροφείς στην επικράτεια είναι πενήντα εννέα (59) άτομα.
Αν και μικρή η δυναμικότητα γεννητόρων των εκτροφών αυτόχθονα μαύρου χοίρου στην Επικράτεια, οι προοπτικές ανάπτυξης είναι εξαιρετικές και δίδεται ιδιαίτερη έμφαση στη βελτίωση τόσο των παραγωγικών (καλύτερο – αποτελεσματικότερο συντελεστή μετατρεψιμότητας της ζωοτροφής και αύξηση του ημερήσιου βάρους αντίστοιχα) όσο και των αναπαραγωγικών παραμέτρων (πολυδημία, μειωμένη θνησιμότητα χοιριδίων, ελαχιστοποίηση μη παραγωγικών ημερών κ.α.). Πρέπει στο σημείο αυτό να σημειώσουμε τις ημι-εκτατικές ή εκτατικές συνθήκες εκτροφής, όπως και το γεγονός ότι ως αυτόχθων φυλή, ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι η ενσωμάτωση και η ανθεκτικότητα στις καιρικές συνθήκες και η αντοχή στις ασθένειες.
Τέτοια χαρακτηριστικά αναδεικνύουν την αξία των αυτόχθονων φυλών για το περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα, στοιχεία τα οποία βρίσκονται στο κέντρο της ενωσιακής πολιτικής όπως καθορίζεται από την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία.
Στην Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Κρέατος είμαστε βαθιά πεπεισμένοι ότι, υπό την προϋπόθεση της ουσιαστικής στήριξής του από την Πολιτεία και με τις ενέργειες της ΕΔΟΚ, αλλά και την πρωτοβουλία και οργάνωση των ίδιων των παραγωγών, το κρέας μαύρου χοίρου θα μπορούσε στην επόμενη πενταετία να τριπλασιάσει τα μεγέθη του. Και ειδικότερα: Να καταστεί ιδιαιτέρως αναγνωρίσιμο στον Έλληνα καταναλωτή.
Να κερδίσει τη θέση που του αξίζει στα εστιατόρια και στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Να ικανοποιήσει ακόμη περισσότερο τη ζήτηση από το εξωτερικό η οποία έχει αρχίσει να εκδηλώνεται την τελευταία πενταετία. Μείωση κόστους, σταθερή παραγωγή, τυποποίηση προϊόντος, έλεγχος για αποφυγή παραπλάνησης του καταναλωτή, εφαρμογή ενιαίου σχεδίου προώθησης και μάρκετινγκ, μια θέση στον Γαστρονομικό Χάρτη της Ελλάδας, είναι εκ των ων ουκ άνευ στοιχεία για εκπλήρωση όλων των ανωτέρω.
Σχεδιασμός δράσεων και ζωοτεχνική διαχείριση στις νέες συνθήκες εκτροφής
Για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων οι χοιροτρόφοι καλούνται να ανταποκριθούν άμεσα στην πρόκληση, διασφαλίζοντας την άριστη υγεία των εκτρεφόμενων χοίρων, την υψηλή ποιότητα του παραγόμενου κρέατος και φυσικά το θεμιτό επίπεδο ευζωίας. Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων, απαιτείται η ενημέρωση των χοιροτρόφων, η αυστηρή τήρηση των πρωτοκόλλων βίο-ασφάλειας, εμβολιασμών και ευζωίας αλλά και της αναγκαίας επένδυσης κεφαλαίων στους χώρους των σταβλικών εγκαταστάσεων (εκσυγχρονισμό, επέκταση αυτών), υποδομών (περιμετρική περίφραξη, τάφρο απολύμανσης κ.α.) και στην αγορά εξοπλισμού (κλωβοί, ταΐστρες, συστήματα εξαερισμού κ.α.). Όλα αυτά χρήζουν Πολιτειακής υποστήριξης λόγω του υψηλού κόστους επένδυσης και του ιδιαίτερου τύπου εκτροφής που συνδυάζει συνθήκες ελεύθερης εκτροφής και πρωτόκολλα βίο-ασφάλειας και ευζωίας, άριστης ζωοτεχνικής διαχείρισης.
Πρόταση της Ε.Δ.Ο.Κ.
Η πρόταση της Ε.Δ.Ο.Κ. στηρίζεται σε ήδη εφαρμοσμένες ευρωπαϊκές πρακτικές (ειδικό καθεστώς δανειοδοτήσεων, ειδική κατηγορία επιδοτήσεων ή/και επιλεγμένων προϊόντων κ.α.) με πλούσια παράδοση στην εναλλακτική κτηνοτροφία και με παραγωγή ειδικών προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας όπως το περίφημο jamon Iberico από τον Ισπανικό μαύρο χοίρο, (Το δανείστηκαν από την πολιτιστική μας κληρονομιά), το οποίο υποστηρίζεται από την Ισπανική Πολιτεία. Κύριε Υπουργέ, με γνώμονα την αδήριτη ανάγκη στήριξης και ανάπτυξης της Ελληνικής Κτηνοτροφίας, πιστεύουμε ότι αυτή η άοκνη και τιτάνια προσπάθεια για τη διάσωση, διατήρηση και ανάπτυξη της μοναδικής αυτόχθονης φυλής χοίρου στην Ελλάδα, ιδιαίτερα με τις παρούσες αντίξοες συνθήκες (COVID-19 και Αφρικανική Πανώλη των χοίρων) πρέπει να υποστηριχθεί, και δια της συνδεδεμένης ενίσχυσης στο τελικό παραγόμενο κρέας, έτσι ώστε πρώτον να αποφευχθεί ο οικονομικός στραγγαλισμός των χοιροτροφικών μονάδων και δεύτερον, να εισέλθουν νέοι κτηνοτρόφοι, βελτιώνοντας παράλληλα τις συνθήκες εκτροφής, τις αποδόσεις των παραγωγικών παραμέτρων και την άριστη ποιότητα του παραγόμενου χοίρειου κρέατος.
Η ανάπτυξη του κλάδου αποτελεί μεταξύ άλλων και πρόταση αναδιάρθρωσης της ελληνικής κτηνοτροφίας, με εφαρμογή του σε εκτάσεις που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν με άλλο τρόπο, ενώ παράλληλα ενισχύουν την απασχόληση στην ύπαιθρο συμβάλλοντας, στην αειφορία, στην διατήρηση των ζωντανών χωριών και του κοινωνικού ιστού. Αποτελεί ακόμη ένα επιπλέον προϊόν για την ελληνική γαστρονομική φαρέτρα, αλλά κυρίως εμπλουτίζει με αξιώσεις τον διαμορφούμενο τουριστικό γαστρονομικό χάρτη της Ελλάδος.
Ο πρόεδρος, το Δ.Σ, και η επιστημονική ομάδα της Ε.Δ.Ο.Κ. είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση.
Με εκτίμηση,
Ο Πρόεδρος
Γίτσας Ελευθέριος
Η δεύτερη επιστολή της ΕΔΟΚ έχει ως εξής:
Ανάδειξη της κρεατοπαραγωγού προβατοτροφίας
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η κτηνοτροφία στην Ελλάδα και ιδιαίτερα η αιγοπροβατοτροφία (μικρά μηρυκαστικά), σαν κλάδος της πρωτογενούς παραγωγής κατέχει εξέχουσα σημασία για τη χώρα λόγω της μακροχρόνιας παράδοσής της στον συγκεκριμένο τομέα και της σημαντικής συνεισφοράς της στην εθνική οικονομία. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα αποτελεί σημαντικό παράγοντα διατήρησης της αιγοπροβατοτροφίας σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, καθόσον είναι η πρώτη χώρα της Ε.Ε. σε αριθμό εκτρεφόμενων αιγών και τέταρτη σε αριθμό εκτρεφόμενων προβάτων. Η μεγάλη οικονομική σημασία της αιγοπροβατοτροφίας έγκειται κυρίως στην παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων γαλακτοκομικών προϊόντων και δευτερεύοντος στην παραγωγή κρέατος και κρεατοσκευασμάτων.
Η Ελλάδα είναι χώρα με πλούσιο γενετικό υλικό όσον αφορά στις αυτόχθονες φυλές προβάτων, ζώα με ιδιαίτερα φαινοτυπικά και παραγωγικά χαρακτηριστικά. Τα ζώα των φυλών αυτών είναι μέρος του ελληνικού ενδιαιτήματος και καλά προσαρμοσμένα στις ιδιαίτερες συνθήκες της Ελληνικής υπαίθρου και των παραδοσιακών μεθόδων εκτροφής. Μέχρι σήμερα η γενετική βελτίωσή τους γίνεται αποκλειστικά με φαινοτυπικά κριτήρια μέσα από προγράμματα κλασικής επιλογής, τα οποία αφενός δεν είναι ορθά, αφετέρου βασίζονται σε πεπαλαιωμένες μεθόδους συζεύξεων.
Με δεδομένο την ανεξέλεγκτη εισαγωγή γεννητόρων ξένων φυλών και την έλλειψη εθνικού προγράμματος επιτήρησης των διασταυρώσεων στο εθνικό ποίμνιο τα ζώα των αυτόχθονων φυλών κινδυνεύουν με αλλοίωση του γενετικού τους δυναμικού αλλά και με εξαφάνισή τους.
Η παρουσία αυτών των φυλών πέραν της συνδεδεμένης τους ιστορίας με την πρωτογενή παραγωγή της Ελλάδας συσχετίζεται με μοναδικά χαρακτηριστικά στοιχεία που διαθέτουν και τέλειο εγκλιματισμό στις τοπικές και Εθνικές συνθήκες των ορεινών, ημιορεινών όγκων (π.χ. ανθεκτικότητα σε νοσήματα, ποιοτικά χαρακτηριστικά κρέατος). Στόχος της παρούσας πρότασης είναι η ανάδειξη της κρεατοπαραγωγούς προβατοτροφίας μέσω της δημιουργίας και εφαρμογής ενός ολοκληρωμένου συστήματος βελτίωσης και διαχείρισης κρεατοπαραγωγών φυλών προβάτων.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η κτηνοτροφία αποτελεί έναν πολύ σημαντικό τομέα της οικονομίας της χώρας μας, διαδραματίζοντας ιδιαίτερο οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό ρόλο. O κτηνοτροφικός τομέας κατέχει ιδιαίτερη θέση, τόσο ως τομέας οικονομικής δραστηριότητας, όσο και ως παράγοντας διατήρησης της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής των αγροτικών της περιοχών. Συμβάλλει σημαντικά στη διαμόρφωση του αγροτικού εισοδήματος, καθώς και στην ανάπτυξη άλλων κλάδων οικονομικής δραστηριότητας, όπως η μεταποίηση και αποτελεί σημαντική πηγή απασχόλησης, ιδιαίτερα στις ορεινές και μειονεκτικές περιοχές της περιοχής, διατηρώντας τον πληθυσμό στις αγροτικές κοινότητες.
Τα μικρά αυτά θηλαστικά αποτελούν και απάντηση στην πράσινη συμφωνία, αφού με την εφαρμογή τους στην χώρα μας, απαντώνται όλοι οι περιβαλλοντικοί στόχοι, όπως η διατήρηση των βοσκοτόπων και της βιοποικιλότητας και γενικότερα η αειφόρος παραγωγή ζωικών προϊόντων. Η χώρα μας είναι ελλειμματική στην παραγωγή γενετικού υλικού υψηλών προδιαγραφών και η εξειδίκευση στον τομέα παραγωγής και αναβάθμισης γενετικού υλικού προτείνεται ως προοπτική που θα βελτίωνε την οικονομικότητα και την αποτελεσματικότητα του τομέα.
Έτσι, απαιτείται η προώθηση και η ανάπτυξη μεθόδων και στρατηγικών που θα συμβάλλουν στη γενετική βελτίωση των ζώων και στην αύξηση της αποδοτικότητάς τους αλλά ταυτόχρονα θα εστιαστούν και στη διαχείριση των ζώων για την παραγωγή ποιοτικού κρέατος που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες διατροφικές συνήθειες. Τα τελευταία χρόνια σύγχρονες μέθοδοι γονιδιακής τεχνολογίας έχουν επιστρατευτεί με στόχο τον εντοπισμό γονιδίων τα οποία σχετίζονται με παραγωγικά χαρακτηριστικά των αγροτικών ζώων. Οι έρευνες αυτές εστιάζονται απευθείας στο γενετικό κώδικα των επιλεγόμενων ζώων και βασίζονται στους γενετικούς πολυμορφισμούς διαφόρων γονιδίων και στη μελέτη των γενοτύπων και των αλληλομόρφων τους.
H χώρα μας είναι έντονα ελλειμματική στα κυριότερα κτηνοτροφικά προϊόντα. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι Έλληνες προτιμούν τα ελληνικά προϊόντα επειδή τα θεωρούν πιο ασφαλή και ανώτερης ποιότητας δίνει τη δυνατότητα για ερευνητικές προσπάθειες με στόχο τη βελτίωση της απόδοσης των εκτρεφόμενων αγροτικών ζώων.
Εξαιτίας της ιδιαιτερότητας του κλίματος, την ανάγκη δημιουργίας ανθεκτικού γενετικού υλικού στις κλιματικές αλλαγές αλλά και των συνθηκών εκτροφής των ζώων στον Ελληνικό χώρο έχει μεγάλη σημασία η δημιουργία ομάδων που θα υποστηρίξουν δράσεις για την γενετική βελτίωση κρεατοπαραγωγικών προβάτων, την εκτροφή τους αλλά και την ανάδειξη των ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών τους ως ένα νέο επιχειρηματικό αναπτυξιακό μοντέλο.
Το παραγόμενο αρνί γάλακτος είναι και θα παραμείνει το κυρίαρχο ελληνικό προϊόν του τομέα των κρεάτων, αλλά στην Ελλάδα η παραγωγή του ορίζεται από την εποχική παραγωγή γάλακτος και ως εκ τούτου είναι διαθέσιμο κυρίως από τον Νοέμβριο έως τον Μάιο του επομένου έτους. Τους επόμενους μήνες οι ποσότητες είναι πολύ μικρές, σχεδόν μη καταγράψιμες. Όμως τους μήνες αυτούς την χώρα μας επισκέπτονται τριάντα και πλέον εκατομμύρια επισκέπτες, που στην γαστρονομική τους κουλτούρα έχουν το μεγάλο αρνί, των είκοσι έως και τριάντα κιλών.
Οι Έλληνες επαγγελματίες της εστίασης καλύπτουν με όχι ιδιαίτερη επιτυχία αυτό το έλλειμα χρησιμοποιώντας εισαγόμενο αρνί από Ν. Ζηλανδία, Αυστραλία, ή ελληνοποιημένο αρνί Ρουμανίας που έχουν εισάγει μεγαλέμποροι, το μεγαλώνουν σε στάβλους στην Ελλάδα χάνοντας την ταυτότητα τους και στην συνέχεια σφάζονται ως ελληνικά. Η χώρα μας είναι η μοναδική χώρα στην γη, που έχει σημαντικά αναπτυγμένη αιγοπροβατοτροφία, αλλά στο σύνολο της γαλακτοπαραγωγική ενώ μόλις την τελευταία τριετία δημιουργήθηκαν λίγες κρεοπαραγωγικές (το γάλα τους είναι μόνο για τα αρνιά τους και δεν αρμέγονται).
Ένας πολύ σημαντικός επιπλέον λόγος της εφαρμογής αυτού του νέου παραγωγικού κλάδου είναι ότι σε αντίθεση με τα γαλακτοπαράγωγα αιγοπρόβατα, που εκτρέφονται χαμηλά στους πρόποδες των βουνών και τους κάμπους, για ευνόητους λογούς, τα κρεοπαραγωγικά εφαρμόζονται ψηλά στα βουνά που έχει άφθονη τροφή, ικανή να παράγει ποιοτικό κρέας και όχι το γάλα που θα επιθυμούσε ο κτηνοτρόφος.
Μικρή εξαίρεση αποτελούν οι μετακινούμενοι κτηνοτρόφοι που ανεβαίνουν τα καλοκαίρια στα βουνά και παράγουν κάποιες τελευταίες ποσότητες γάλακτος το οποίο διαχειρίζονται οι ίδιοι για τις προσωπικές αλλά και κάποιες φιλικές ανάγκες.
Είναι το μικρό θηλαστικό το οποίο είναι το μοναδικό ικανό να συμβάλει στην διατήρηση των βοσκοτόπων της χώρας μας, διότι μόνο με την βόσκηση του προβάτου και της γίδας επιτυγχάνεται η ανανέωση χρόνο με τον χρόνο όλων των άγριων φυτών και βοτάνων της ελληνικής χλωρίδας. Τέτοια χαρακτηριστικά αναδεικνύουν την αξία των αυτόχθονων φυλών για το περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα, στοιχεία τα οποία βρίσκονται στο κέντρο της ενωσιακής πολιτικής όπως καθορίζεται από την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία.
Στην Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Κρέατος είμαστε βαθιά πεπεισμένοι ότι, υπό την προϋπόθεση της ουσιαστικής στήριξής του από την Πολιτεία και με τις ενέργειες της ΕΔΟΚ, αλλά και την πρωτοβουλία και οργάνωση των ίδιων των παραγωγών, το κρέας του κρεοπαραγωγικού προβάτου και αίγας θα μπορούσε στην επόμενη πενταετία να τριπλασιάσει τα μεγέθη του. Και ειδικότερα: Να καταστεί ιδιαιτέρως αναγνωρίσιμο στον Έλληνα καταναλωτή.
Να κερδίσει τη θέση που του αξίζει στα εστιατόρια και στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Να ικανοποιήσει ακόμη περισσότερο τη ζήτηση από το εξωτερικό η οποία έχει αρχίσει να εκδηλώνεται την τελευταία πενταετία. Μείωση κόστους, σταθερή παραγωγή, τυποποίηση προϊόντος, έλεγχος για αποφυγή παραπλάνησης του καταναλωτή, εφαρμογή ενιαίου σχεδίου προώθησης και μάρκετινγκ, μια θέση στον Γαστρονομικό Χάρτη της Ελλάδας, είναι εκ των ων ουκ άνευ στοιχεία για εκπλήρωση όλων των ανωτέρω.
Κύριε Υπουργέ, με γνώμονα την αδήριτη ανάγκη στήριξης και ανάπτυξης της Ελληνικής Κτηνοτροφίας, πιστεύουμε ότι αυτή η άοκνη και τιτάνια προσπάθεια για την είσοδο στις παραγωγικές πρακτικές και της κρεοπαραγωγικής αιγοπροβατοτροφίας πρέπει να υποστηριχθεί, και δια της συνδεδεμένης ενίσχυσης στο τελικό παραγόμενο κρέας, έτσι ώστε να αποφευχθεί ο οικονομικός στραγγαλισμός εκτροφών, βελτιώνοντας παράλληλα τις συνθήκες εκτροφής, τις αποδόσεις των παραγωγικών παραμέτρων και την άριστη ποιότητα του παραγόμενου αιγοπρόβειου κρέατος.
Για τον λόγο αυτό ζητούμε στην υφιστάμενη απόφαση για την καταβολή της συνδεδεμένης αιγοπρόβειου κρέατος, πέραν της προϋπόθεσης παράδοσης συγκεκριμένης ποσότητας γάλακτος να προστεθεί, ως εναλλακτική προϋπόθεση η παράδοση κρέατος, τιμολογημένου, ελάχιστη ποσότητας 10 κιλών αιγοπρόβειου κρέας ανά θυλικό πρόβατο η αίγα. Θα αποτελέσει τεράστιο κίνητρο για αύξηση της παραγωγής και κυρίως πάταξη της παραβατικότητας στο κρέας. Θα μειωθούν στο ελάχιστο οι σφαγές εκτός σφαγείων και θα αποδεικνύεται η ιχνηλασιμότητα στο σύνολό τους. Επίσης, αθέμιτες πρακτικές, διακίνησης χωρίς τιμολόγια και ελληνοποιήσεις θα κτυπηθούν αποτελεσματικά.
Η ανάπτυξη του κλάδου αποτελεί μεταξύ άλλων και πρόταση αναδιάρθρωσης της ελληνικής κτηνοτροφίας, με εφαρμογή του σε εκτάσεις που μόνον αυτά συνάδουν απόλυτα με τους περιβαλλοντικούς στόχους, ενώ παράλληλα ενισχύουν την απασχόληση στην ύπαιθρο συμβάλλοντας, στην αειφορία, στην διατήρηση των ζωντανών χωριών και του κοινωνικού ιστού.
Είναι μια νέα πρόταση για υποψήφιο κτηνοτρόφο που δεν επιθυμεί να ασχοληθεί με την υφιστάμενη κτηνοτροφία, με τα τόσα προβλήματα, την ενοχοποιημένη, μια πρόταση που η υλοποίηση της δεν απαιτεί τις επενδύσεις και τον μηχανολογικό εξοπλισμό που απαιτεί η γαλακτοπαραγωγή. Μια πρόταση που έχει εξασφαλισμένη κατά το ήμισυ την βιωσιμότητα της, λόγω βουνού και βόσκηση, αλλά και μικρότερης έντασης απασχόλησης χρήσης ενέργειας και συμπεκνομένων ζωοτρόφων.
Η εστίαση και πρόσφατα και η ξενοδοχειακή, είναι μια έτοιμη αγορά που διψά για το προϊόν αυτό, αφού είναι το κορυφαίο της γαστρονομικής πυραμίδας με ό, τι σημαίνει αυτό ως προσφερόμενες υπηρεσίες στους τουρίστες, επισκέπτες της χώρας μας.
Επίσης, με σωστό προγραμματισμό, προβολή και άνοιγμα νέων αγορών η χώρα μας να γίνει και εξαγωγική μεγάλων αρνιών και κατσικιών, αφού όλοι γνωρίζουμε ότι όλες οι μουσουλμανικές χώρες πέριξ της Μεσογείου, δεν διαθέτουν αντίστοιχο παραγωγικό γενετικό υλικό. Μόλις πρόσφατα η ΕΔΟΚ έπεισε την Ε.Ε. και της δόθηκε η άδεια να εκτελέσει πρόγραμμα προβολής του αρνιού και κατσικιού σε Εμιράτα και Σαουδική Αραβία για πρώτη φορά και θα αρχίσουν οι δράσεις του τον Μάρτιο του 2022. Είναι μια προοπτική πρωτάκουστη, που δίδεται στους κτηνοτρόφους μας, ανάπτυξης και βιωσιμότητας, με το πεδίο να διαμορφώνετε αργά και σταθερά σχεδιασμένο αργά και σταθερά, με την εκτέλεση αυτών των προγραμμάτων, διότι το ανάγλυφο της χώρας μας είναι ιδανικό για αειφορική παραγωγή μοναδικών και πολύ ποιοτικών προϊόντων.
Αποτελεί ακόμη ένα επιπλέον προϊόν για την ελληνική γαστρονομική φαρέτρα, αλλά κυρίως εμπλουτίζει με αξιώσεις τον διαμορφούμενο τουριστικό γαστρονομικό χάρτη της Ελλάδος.
Ο πρόεδρος, το Δ.Σ, και η επιστημονική ομάδα της Ε.Δ.Ο.Κ. είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση
