Από την πρώτη εμφάνιση του ποδηλάτου στις αρχές του 19ου αιώνα έως την παρουσία ενός δισεκατομμυρίου οχημάτων σήμερα, πλήθος εφευρετών και μηχανικών συνέβαλε στην βελτίωση της αρχικής κατασκευής.
Τροποποιήθηκε ο σχεδιασμός, τα υλικά κατασκευής, τα μηχανικά στοιχεία, και προστέθηκαν καινοτομίες που διευκολύνουν τους ποδηλάτες και επιτρέπουν την ευρεία χρήση του.
Η ποικιλία κατηγοριών που υπάρχει σήμερα, ανταποκρίνεται στις ανάγκες των ποδηλατών που το χρησιμοποιούν για άθληση, ψυχαγωγία, αλλά και κύριο μεταφορικό μέσο. Ως τέτοιο εμφανίζεται στην Ελλάδα όχι πολλά χρόνια πριν και κυρίως σε περιοχές που η μορφολογία του εδάφους το επιτρέπει, όπως στην περιοχή μας.
Στο αρχείο του συμβολαιογράφου Χρ. Μαλάκη βρίσκουμε αρκετές πράξεις μίσθωσης και αγοράς ποδηλάτου, με ιδιαίτερα αυστηρούς όρους προς τον ενοικιαστή και αγοραστή.
Συγκεκριμένα, στα συμβόλαια του 1935 και 1937 που παρουσιάζουμε, ο αγοραστής οφείλει να το διατηρεί σε καλή κατάσταση έως ότου το εξοφλήσει, στις συμφωνημένες προθεσμίες, αλλιώς είναι υποχρεωμένος να το επιστρέψει στον ιδιοκτήτη και το ποσό που έχει ήδη καταβάλει θεωρείται ενοίκιο για τη χρήση του!
Στο αρκετά μεταγενέστερο «Βιβλίο αδειών κυκλοφορίας ποδηλάτων» (1980) από το Αρχείο της Αστυνομικής Διεύθυνσης καταγράφεται ο ιδιοκτήτης και βασικά στοιχεία ταυτοποίησης του ποδηλάτου, αλλά και του ίδιου του ιδιοκτήτη.
