Ο Ιταλός δύτης Enzo Maiorca ενώ βουτούσε στη θάλασσα της Siracusa αισθάνθηκε κάτι να τον χτυπάει στην πλάτη. Γύρισε και είδε ένα δελφίνι, το οποίο κατάλαβε ότι δεν ήθελε να παίξει αλλά να εκφράσει κάτι. Το δελφίνι καταδύθηκε κι ο Enzo ακολούθησε. Σε βάθος δώδεκα μέτρων παγιδευμένο σε έναν κλοιό βρισκόταν ένα άλλο δελφίνι. Αφού κατάφερε με τη γυναίκα του να το ελευθερώσει, καθώς αναδύθηκαν τα δύο δελφίνια εξέπεμψαν μία σχεδόν ανθρώπινη κραυγή (έτσι το περιέγραψε ο Maiorca).
Τα δελφίνια μπορούν να κρατηθούν κάτω από το νερό για μέχρι δέκα λεπτά και μετά πνίγονται. Το εγκλωβισμένο δελφίνι ήταν θηλυκό το οποίο σύντομα γέννησε. Το αρσενικό τους περικύκλωσε και όρθιο μπροστά στον Enzo άγγιξε το μάγουλο του (σαν φιλί), μια χειρονομία ευγνωμοσύνης. Ο Enzo τελείωσε την ομιλία του λέγοντας «Μέχρι ο άνθρωπος να μάθει να σέβεται και να επικοινωνεί με τον κόσμο των ζώων, δε θα μπορέσει ποτέ να γνωρίσει τον πραγματικό του ρόλο σε αυτή τη Γη.»
