Πολλά πλέον τα παραδοσιακά επαγγέλματα που χάθηκαν με την πάροδο του χρόνου. Ένα από τα ποιο χαρακτηριστικά είναι το επάγγελμα γαλατάς.
Μήπως κάποιοι από εσάς θυμούνται τη χαρακτηριστική φωνή του; Ο γαλατάς! φρέσκο ολόπαχο γάλα!
Ο γαλατάς ήταν ο πρώτος πλανόδιος μικροπωλητής της ημέρας. Φόρτωνε τα γκιούμια του με το φρέσκο γάλα και ξεκινούσε πολύ πρωί από το χωριό για την πόλη.
Έπρεπε να προφτάσει να εξυπηρετήσει όλους τους πελάτες. Την ίδια πάντα ώρα κάθε μέρα, πιστός στο ραντεβού, έδενε σε κάποιο δέντρο το ζώο του και ξεκινούσε το μοίρασμα.
Κάθε μέρα έπρεπε να είναι ακριβής στην ώρα του γιατί τον περίμενε η κάθε νοικοκυρά με τη δική της κανάτα.
Συνήθως ήταν μπακιρένια ή πήλινη. Πολλές νοικοκυρές χρησιμοποιούσαν τα γκιούμια. Μερικές πολυάσχολες γυναίκες άφηναν το άδειο σκεύος έξω από την πόρτα για να το γεμίσει ο γαλατάς, σκεπασμένο με μια πέτρα.
Το γάλα αυτό, υποχρεωτικά, οι νοικοκυρές έπρεπε να το βράσουν καλά γιατί μπορούσε να προκαλέσει πυρετό.
Ο γαλατάς είχε δική του καθημερινή πελατεία, επειδή όμως πάντα έβρισκε και γυναίκες που του ζητούσαν γάλα σε έκτακτες περιπτώσεις φρόντιζε να έχει μαζί του και λίγο παραπάνω γάλα.
