Η Ελλάδα του 2025 συνεχίζει να «τιμωρεί» τους οδηγούς που χρησιμοποιούν τις εθνικές οδούς, με ένα από τα ακριβότερα συστήματα διοδίων στην Ευρώπη. Το κόστος μετακίνησης είναι δυσβάσταχτο, καθιστώντας τη χρήση των αυτοκινητοδρόμων προνόμιο για λίγους.
Για ένα ταξίδι Αθήνα – Ιωάννινα – Αθήνα (850 χλμ.), το κόστος των διοδίων ανέρχεται σε 88,10€ (30.80 Κόστος γέφυρα Ρίο Αντίριο), την ίδια στιγμή που η δαπάνη για καύσιμα (πετρέλαιο) μπορεί να είναι μόλις 57€. Το γεγονός ότι τα διόδια κοστίζουν περισσότερο από το καύσιμο φανερώνει την οικονομική παραδοξότητα που βιώνουν καθημερινά οι οδηγοί στην Ελλάδα.
Πώς συγκρίνεται η Ελλάδα με την Ευρώπη;
Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι οδηγοί πληρώνουν πολύ λιγότερα για να διανύσουν αντίστοιχες αποστάσεις:
• Ιταλία (Μιλάνο – Μπάρι, 877 χλμ.) → Διόδια: 67,5€
• Γαλλία (Παρίσι – Μασσαλία, 776 χλμ.) → Διόδια: 61,90€
• Ισπανία → Περίπου 0,095€/χλμ.
• Αυστρία → Μόνο 9,2€ βινιέτα για 10 ημέρες
• Γερμανία → Μηδενικά διόδια για Ι.Χ.
Από τη σύγκριση αυτή, προκύπτει ότι η Ελλάδα έχει ένα από τα πιο ακριβά συστήματα διοδίων στην Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι οι μισθοί είναι χαμηλότεροι και το βιοτικό επίπεδο δεν συγκρίνεται με αυτό των άλλων χωρών.
Προσπαθεί το κράτος να αποθαρρύνει τη χρήση των εθνικών οδών;
Η πολιτική των διοδίων δείχνει ότι το κράτος αντιμετωπίζει τις μετακινήσεις ως πολυτέλεια και όχι ως βασική ανάγκη. Οι οδηγοί αναγκάζονται να πληρώνουν υπέρογκα ποσά για να μετακινηθούν με ασφάλεια, καθώς το επαρχιακό οδικό δίκτυο είναι σε κακή κατάσταση και δεν αποτελεί βιώσιμη εναλλακτική.
Η κατάσταση αυτή καθιστά τη μετακίνηση εντός της χώρας δυσβάσταχτη και οικονομικά ασύμφορη για τους περισσότερους πολίτες. Αντί να επενδύει σε προσιτές και δίκαιες μετακινήσεις, το κράτος επιβάλλει υπέρογκες χρεώσεις, οι οποίες δεν ανταποκρίνονται ούτε στην ποιότητα των υπηρεσιών ούτε στο οικονομικό επίπεδο των Ελλήνων πολιτών.
Ελλάδα 2.0 ή καλύτερα πάρτε το αλλιώς…
Με τις συνεχείς αυξήσεις στις τιμές των διοδίων, σε συνδυασμό με το αυξανόμενο κόστος ζωής, γίνεται φανερό ότι οι καθημερινές μετακινήσεις μετατρέπονται σε δυσβάσταχτο βάρος. Οι πολίτες δεν μπορούν να πληρώνουν μια περιουσία για να ταξιδεύουν μέσα στη δική τους χώρα.
Μήπως ήρθε η ώρα για μια δικαιότερη πολιτική μετακινήσεων που δεν θα μετατρέπει τους δρόμους σε προνόμιο των λίγων;
