Ψάχνοντας το παλιό µου αρχείο βρήκα την «Ωραία Σαμαρίνα» του Ιουλίου-Αυγούστου του 2019, όπου στη σελίδα 16 γίνεται αναφορά στις παραδοσιακές βρύσες με τα παλιά ονόματα και στους άρχοντες της Σαμαρίνας.
Δυστυχώς την τελευταία δεκαετία ο καθένας κάνει τον ευεργέτη, γράφει το όνομά του, ξοδεύει 200 – 300 ευρώ και τα παλιά ονόματα έχουν ξεχαστεί.
Κάθε παλιά βρύση που είχε το όνομά της είχε κάποια ιστορία. Την ευθύνη την έχει το κάθε Κοινοτικό Συμβούλιο, η ιστορία δεν πρέπει να αλλοιώνεται. Εάν θέλουν να ακούγονται τα ονόματά τους υπάρχουν πηγές µε άφθονα νερά και όχι µε τα µερεμέτια. Ντροπή λοιπόν για κάποια κοινοτικά συμβούλια της Σαμαρίνας.
Όσον αφορά τη «Βρύση Γκαβάνι» και τη «Βρύση Χατζή» απέναντι από τον Άγιο Κοσμά είναι έργα της κοινότητας µε πρόεδρό της, τον αείμνηστο Ζήση Τζήμα-Ματουσιάκο, θείο του τέως προέδρου καρδιολόγου Κωνσταντίνου Τζήµα, µε δαπάνη κοινότητας µε επίβλεψη της Μηχανικής Υπηρεσίας Κοζάνης (ΜΥΚ) το 1934.
Στην πρόσοψη επάνω στη βρύση έχει κεφαλαία Μ.Υ.Κ. 1934 και στην κρήνη όπου χύνεται το νερό σε χάλκινη επιγραφή γράφει Κοινότης Σαμαρίνης. Τα ίδια γράμματα γράφει και στη «Βρύση Γκαβάνη», είναι έργα κοινοτικά και όχι έργα από κάποιους άρχοντες της Σαμαρίνας.
(Αναδημοσίευση από «Ωραία Σαμαρίνα» αριθμός Φύλλου 224, Μάρτιος-Απρίλιος 1992 Αχιλλέας Γκριζιώτης).
Όταν παίρνει κάποιος το μολύβι να γράψει είτε τον αγαπά είτε τον μισεί πρέπει να γράψει την αλήθεια διαφορετικά η ιστορία χάνεται.
Ο Αχιλλέας δεν ερχόταν στη Σαμαρίνα, ήταν δυσαρεστημένος από την κοινότητα. Το 1953 που έγινε ο αυτοκινητόδρομος όταν έφτασε η μπουλντόζα στο χωριό του έφαγαν το οικόπεδο και τις πληροφορίες που πήρε για τη «Βρύση Γκαβάνη» και για τη «Βρύση Χατζή» ήταν λάθος, είτε από άγνοια, είτε γιατί ίσως πήρε λανθασμένες πληροφορίες από τους άρχοντες της Σαμαρίνας.
Επειδή το θέμα της επιστολής μου είναι οι παραδοσιακές βρύσες, πριν από 35 χρόνια το 1986, οι αδελφοί Δημητρίου Γεράση αποφασίσαμε να κάνουμε ένα έργο στο χωριό µας Σαμαρίνα στις παραδοσιακές βρύσες να τρέχουν όλο τον χρόνο τα νερά όπως παλιά, καμία σχέση µε την ύδρευση στα σπίτια, χωρίς ταμπέλες και επιγραφές ανώνυμα να φέρουμε νερό µε καινούργια καλλιέργεια δίπλα από τη Φαντούνα της κυράς µε μελέτη από μηχανικό που συνεργαζόμασταν σε έργα υδραγωγεία ύδρευσης. Στις 27 Αυγούστου 1986 κάνουμε αίτηση προς το Κοινοτικό Συμβούλιο Σαμαρίνας και λάβαμε απαντητική επιστολή από την κοινότητα Σαμαρίνας µε ημερομηνία 3 Νοεμβρίου 1986 µε αριθμό πρωτοκόλλου 711, όπου μας γράφουν ότι το έργο είναι πολυδάπανο.
Τους απαντούμε µε δεύτερη αίτηση στις 25 Νοεμβρίου 1986 ότι όλες οι δαπάνες θα καλυφθούν από τους αδελφούς Δημητρίου Γεράση, τα μηχανήματα ήταν δικά µας, συνεργεία, σωλήνες, φρεάτια, τσιμέντα, το ΙΚΑ για τους εργάτες, όλα των αδελφών Δημητρίου Γεράση. Το µόνο που ζητήσαμε από το Κοινοτικό Συμβούλιο να µας κατοχυρώσει έναντι του Δασαρχείου Γρεβενών. Δυστυχώς η κοινότητα δεν µας απάντησε ποτέ.
Οι χωριανοί µας Σαµαριναίοι έχουν άγνοια για όλο αυτό το θέμα και, έστω και μετά τόσα χρόνια, καλό είναι να γνωρίζουν.
Δεν µας χώριζε τίποτα µε τα κοινοτικά συμβούλια ούτε µε τους χωριανούς µας, είμαστε όλοι φίλοι, μας ενώνει η μεγάλη αγάπη για τη Σαμαρίνα.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Με ιδιαίτερους πατριωτικούς χαιρετισμούς
Τύρναβος, Γεράσης Γεράσιμος
συνταξιούχος δερματέμπορος
Πηγή Εφημερίδα Ελευθερία
