Ο Καπετάνος για την γιορτή της Γυναίκας Αγρότισσας: «Είναι η ψυχή της υπαίθρου και ο στυλοβάτης της ελληνικής οικογένειας»
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Αγρότισσας, ο βουλευτής Λάρισας της Νέας Δημοκρατίας, Χρήστος Καπετάνος, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η Ελληνίδα αγρότισσα δεν είναι μόνο ο πυλώνας της αγροτικής παραγωγής, αλλά και η καρδιά της οικογένειας και του κοινωνικού ιστού των τοπικών κοινοτήτων. Στα χωριά μας, στις πεδιάδες της Θεσσαλίας και στα ορεινά του νομού Λάρισας, η γυναίκα αγρότισσα εργάζεται αδιάκοπα για να κρατήσει ζωντανή την παράδοση και να διασφαλίσει την ευημερία των οικογενειών μας. Είναι εκείνη που κρατάει το χωριό όρθιο, μέσα από δύσκολες συνθήκες, με αντοχή και πάθος», τόνισε ο κ. Καπετάνος.
«Η προσφορά της γυναίκας αγρότισσας δεν περιορίζεται μόνο στον αγροτικό τομέα, αλλά είναι εκείνη που διαμορφώνει την κοινωνική συνοχή, προάγει τις παραδόσεις και διατηρεί ζωντανή την ελληνική ύπαιθρο».
Ο Χρήστος Καπετάνος δεσμεύεται να συνεχίσει να στηρίζει τις γυναίκες της υπαίθρου μέσα από πολιτικές που θα ενισχύσουν την αγροτική οικονομία, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής τους και δίνοντάς τους ευκαιρίες για περαιτέρω ανάπτυξη.
«Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε και να στηρίξουμε τον ρόλο της αγρότισσας. Γιατί πίσω από κάθε επιτυχημένο αγρότη, υπάρχει μια δυναμική αγρότισσα που μοχθεί για την πρόοδο και την ευημερία της οικογένειας και της πατρίδας μας», υπογράμμισε κλείνοντας ο Λαρισαίος βουλευτής.
Ε. Λιακούλη: «Η «αόρατη» από την Πολιτεία Αγρότισσα, αξίζει την αναγνώριση και την ευγνωμοσύνη μας!»
Με μήνυμά της για την Ημέρα της Γυναίκας Αγρότισσας, η οποία γιορτάζεται στις 15 Οκτωβρίου, η Γραμματέας της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ και βουλευτής Λάρισας Ευαγγελία Λιακούλη, επισημαίνει τα εξής:
«Σήμερα τιμούμε τη Γυναίκα Αγρότισσα, την αθόρυβη ηρωίδα της γης.
Από τις πρώτες ακόμη ανθρώπινες κοινωνίες και για ολόκληρες χιλιετίες οι αγρότισσες αποτέλεσαν τις πιο σκληρά και αδιάλειπτα εργαζόμενες της γης, αφού συχνά οι άντρες έλειπαν σε άλλες δραστηριότητες, όπως ο πόλεμος, η πολιτική ή το κυνήγι.
Και βέβαια, η αγρότισσα διαχρονικά, ποτέ δεν εγκατέλειπε τιςυπόλοιπες, πρόσθετες ιδιότητές της, όπως της μάνας, τηςσυζύγου, της νοικοκυράς.
Σήμερα ευτυχώς, οι κοινωνίες μας προσπαθούν να βγάλουν την αγρότισσα από τις ‘’σκιές’’, όπου η μονοδιάστατη, λόγω πατριαρχίας, θεώρηση της κοινωνίας και της ιστορίας, την είχαν καταδικάσει.
Οι πολλαπλές διακρίσεις σε βάρος των γυναικών της γης -διακρίσεις σε επαγγελματικό, οικονομικό, εκπαιδευτικό και πολιτιστικό επίπεδο- σταδιακά, αν και όχι όσο γρήγορα θα επιθυμούσαμε, λαμβάνουν τέλος.
Γιατί σε έναν κόσμο που τα πάντα αλλάζουν με ραγδαίους ρυθμούς, οι αγρότισσες πλέον συχνά διακρίνονται για τις καινοτομικές και προσαρμοστικές προσεγγίσεις τους, πάνω στα νέα δεδομένα που δημιουργούνται στον πρωτογενή τομέα.
Με την οργανωμένη συνδρομή της Πολιτείας, ωστόσο,απαιτούνται νέα, συνεκτικά και οραματικά μέτρα που θα ενισχύουν τη θέση των γυναικών της γης, ιδίως σε ό,τι αφορά τις σύγχρονες μεθόδους καλλιέργειας και τις βιώσιμες πρακτικέςστη γεωργία.
Αυτή είναι μια μορφή έμπρακτης αναγνώρισης, μιας πραγματικά οργανωμένης κοινωνίας, για τον κρίσιμο ρόλο που οι Γυναίκες Αγρότισσες διαδραματίζουν στην κοινωνική συνοχή και στη βιώσιμη ανάπτυξη της υπαίθρου.
Αλλά και σε συναισθηματικό επίπεδο, όλοι και όλες όσοι προερχόμαστε από αγροτικές οικογένειες, σήμερα, λέμε ένα μεγάλο «Ευχαριστώ» μέσα από την καρδιά μας στις μανάδεςμας, στις γιαγιάδες μας, αλλά και σε όλες εκείνες τις Γυναίκες της ζωής μας, που, αδιαμαρτύρητα, πάλεψαν και παλεύουν, σε αντίξοες καιρικές, οικονομικές, αλλά και κοινωνικές συνθήκες, να μας αναθρέψουν, να μας σπουδάσουν και να μας προσφέρουν τα εκλεκτά αγαθά της ελληνικής γης.
Είναι μια ελάχιστη πράξη ευγνωμοσύνης από πλευράς μας, δεδομένου ότι οι Αγρότισσες κατάφεραν να συνδεθούν με την Μάνα Γη και να την εκφράσουν, με μια συγκλονιστική γνησιότητα, που τόσο μεγάλη ανάγκη έχει σήμερα ο κόσμος μας».
