HomeΘΕΣΣΑΛΙΑ

Οι μετασεισμοί αναμοχλεύουν τον εφιάλτη!

Οι μετασεισμοί αναμοχλεύουν τον εφιάλτη!

Σάββατο 15/1/2022 βραδάκι λίγο μετά τις 8 και η μέρα πήγαινε προς το τέλος της. Οι άνθρωποι κουρασμένοι από το κάματο της δουλειάς μαζευόντουσαν σιγά σιγά στα σπίτια τους για απολαύσουν την οικογενειακή θαλπωρή και να ετοιμαστούν για την αργία της Κυριακής.

Μέσα στη θαλπωρή της ζέστης που σε αποχαυνώνει και στην μια σταλιά ανάπαυση που αναζητά ο καθένας μετά από μία κουραστική εβδομάδα , κάποιος επισκέπτης από το πρόσφατο παρελθόν μας θυμήθηκε ,εμείς όλοι από την άλλη προσπαθούμε να τον ξεχάσουμε.

Ο εγκέλαδος που μάλλον δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εμάς έκανε ένα πέρασμα αισθητό, κουνηθήκαμε    αρκετά μιας και το εστιακό του βάθος ήταν μικρό και το επίκεντρο εκεί κοντά στο ήδη σεισμόπληκτο Δαμάσι.

Οι ειδικοί θα πουν για μια φυσιολογική μετασεισμική ακολουθία ,εμείς όμως ως μη ειδικοί σε κάθε κούνημα της γης δεν έχουμε την ψυχραιμία να το προσπεράσουμε σαν να ήταν κάτι που έπρεπε να το περιμένουμε,

80 χρόνια πριν ένας άλλος σεισμός ταρακούνησε την περιοχή, 1 Μαρτίου του 1941 την πόλη της Λάρισας και τα γειτονικά χωριά (Γερακάρι, Ελευθέριο, Νέσσων, Νέχαλη, Πλατύκαμπος, Γλαύκη, Χάλκη). 

Το πέρασμα εκείνου του σεισμού είχε τραγικό απολογισμό καμιά 4οαριά νεκρούς ,εκατό τραυματίες, και πολλές υλικές καταστροφές .

Μέσα στην μαυρίλα του ελληνοιταλικού πολέμου οι άνθρωποι από το φόβο των αεροπορικών βομβαρδισμών έτρεχαν σαν κυνηγημένα ζώα να κρυφτούν στα καταφύγια που είχαν για αυτές τις περιπτώσεις. Αυτή τη φορά όμως δεν ήταν οι βόμβες που ταρακούνησαν τη γη και σήκωσαν τόνους σκόνη στον αέρα, η γη έτρεμε και μαζί με αυτή και τα φυλλοκάρδια των ανθρώπων.

Έτσι στο κακό χαμό του πολέμου ήρθε και προστέθηκε και αυτός του σεισμού. Μέσα σε δευτερόλεπτα σπίτια σωριάζονταν σαν τραπουλόχαρτα και γέμισε ο τόπος ερείπια υλικά και ανθρώπινα που ενώ είχαν καταφέρει να σωθούν από τις βόμβες από τον εγκέλαδο όμως όχι.

Ήταν Σάββατο καλή ώρα όπως και 80 χρόνια μετά με τη διαφορά ότι τότε ήταν η ώρα που χάραζε γύρω στις 6 το πρωί. Άνθρωποι παραδομένοι στην αγκαλιά του Μορφέα πετάχτηκαν από τα κρεβάτια αγουροξυπνημένοι ,φοβισμένοι μπροστά στο βοή που υπόκωφα έβγαινε από τα σπλάχνα της γης προσπαθούσαν να καταλάβουν τι έγινε..

Αλαφιασμένο πλήθος ανθρώπων πετιόνταν έξω από τα σπίτια στου σκοτεινούς ακόμα δρόμους της πόλης. Όταν ήρθε το ξημέρωμα και η μέρα έφεξε για τα καλά, μπροστά τους ξεπήδησε η τραγική εικόνα ,με σπίτια γκρεμισμένα .ανθρώπους εγκλωβισμένους κάτω από τα χαλάσματα ,και γοερές κραυγές από αυτούς που αναζητούσαν τους δικούς τους.

Την επομένη ξημέρωσε η Κυριακή, 2 Μαρτίου 1941 και σαν μη έφθανε η θυμωμένη εμφάνιση του εγκέλαδου ,που ξεσπίτωσε κόσμο ,άρχισαν για μία ώρα και οι βομβαρδισμοί από αέρος. Όπως ήταν φυσικό το έργο των δια σωστών σταμάτησε, μια διεθνής καταδίκη για την άνανδρη συμπεριφορά των Ιταλών ήταν αρκετή για να βάλει μια τελεία σε μια ολοκληρωτική καταστροφή?

Αυτό τον σεισμό του 41 δεν τον ζήσαμε οι νεότεροι, ζήσαμε το σεισμό του 2021 και οι μετασεισμικές δονήσεις μας θυμίζουν την ημέρα αλλά και το θυμό που κρύβει η γη ακόμα στα σπλάχνα της.

Όσο για τη περιγραφή των γεγονότων του 41 οι εφημερίδες και κυρίως η Ελευθερία της εποχής είναι συγκλονιστικές.