Τα έργα στην πλατεία Τυρνάβου παρόλο την παγωνιά που επικρατεί στην περιοχή συνεχίζονται.
Κάθε πρωί που ξημερώνει η μέρα του Θεού η καθημερινότητα, μια για το ένα μια για το άλλο, ο καθένας περνάει από εκεί.
Δεν θα μπορούσα να αποτελέσω εξαίρεση και βλέποντας την αποξήλωση της παλιάς πλατείας, αισθάνομαι ότι ακόμα και σε αυτή την μορφή πήρε ανάσα το κέντρο του Τυρνάβου.
Πριν μια σταλιά η πλατεία μιας και τα καταστήματα γύρω από αυτήν φρόντισαν να κατακλίσουν τον χώρο με τραπεζοκαθίσματα ομπρέλες σκίασης, τέντες χωρίς καμία αίσθηση καλαισθησίας, δίναν την εντύπωση καραγκιοζ μπερντέ λαϊκιστή.
Η παλιά πλατεία εγκλωβισμένη σε ψηλά κτίρια με δεδομένη της αναρχίας ήταν πνιγηρή και όταν στο κατακαλόκαιρο έσκαγε ο τζίτζικας κάποιοι ανεμιστήρες τεράστιοι, που πιτσιλούν και νερό ήταν η απέλπιδα προσπάθεια για να δώσουν μια στάλα δροσιάς.
Στις γιορτές όλοι στην πλατεία για να βρουν μια θέση για τον καφέ τους, παιδιά εγκλωβισμένα σε λίγα τετραγωνικά, τσιρίδες, τα γκαρσόνια με δυσκολία να περνούν ανάμεσα στις καρέκλες και φυσικά ο καθένας γινόταν άθελα του ωτακουστής του διπλανού.
Χειμώνα άδεια η πλατεία, ποιος να καθίσει έξω με αυτή την παγωνιά και μόλις πέσει το σούρουπο, ο κόσμος μαζεύεται στη θαλπωρή του σπιτιού και η ερημιά είναι αφόρητη.
Όταν ο καιρός ξανοίγει και ο ήλιος αρχίζει να ζεσταίνει τον τόπο σαν τα μυρμήγκια όλοι αποζητώντας λίγη βιταμίνη D ξεμυτίζουν από τα σπίτια για ένα χαλαρό καφέ την πλατεία.
Παλιά πριν γίνουν οι πολυκατοικίες και εκεί που σήμερα βρίσκεται το ΚΕΝΤΡΙΚΟ και δίπλα το ΕΝ ΤΥΡΝΑΒΩ θυμάμαι μια αλάνα που ήταν παιδική χαρά.
Περνώντας λοιπόν τακτικά από την πλατεία με τρόπο που άνοιξε μου αρέσει πολύ, έχει μια ανοιχτωσιά που δρα ευεργετικά στη ψυχολογία μου για τους άλλους θα σας γελάσω.
Σε κάποιους, μάλλον σε πολλούς, θα φανεί αστείο, για κάποιους ότι αγγίζει τα όρια της ασχετοσύνης για το πως πρέπει να είναι μια σύγχρονη αστική ανάπλαση, μπορεί να συμβαίνουν και τα δύο αλλά ποιος εχέφρων νους ήταν ικανοποιημένος με το πριν δείγμα πλατείας.
Παντού το ίδιο συμβαίνει, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις βέβαια, ακόμα και στην Αράχοβα που θεωρείται από κάποιους η ελίτ του χειμερινού τουρισμού τα ίδια χάλια να μην πω και χειρότερα, βέβαια εκεί για να επιδείξουν κάτι διαφορετικό έχουν κάτι φλοκάτα και κουβέρτες να τυλίγεσαι για να μην πλευριτώσεις από το κρύο.
Ελπίζω να μην έδωσα ιδέες και δούμε κάποια χειμωνιάτικη μέρα καμιά βελετζούλα και εδώ για την ξεροπαγιά…
Ο άνθρωπος έχει ανάγκη από μια χαλαρή αισθητική, να μην αισθάνεται εγκλωβισμένος εάν είναι να κάθομαι σαν παστός μπακαλιάρος κάθομαι και στο σπίτι μου βρε αδελφέ…
Αυτό λέγεται κακώς νοούμενη ανάπτυξη και ναι για τους επιχειρηματίες του χώρου είναι επιπλέον κέρδος αλλά για τους πελάτες μια καταπόνηση.
Τώρα θα μου πεις γιατί επιλέγουμε να βγαίνουμε πλατεία, είναι συνήθεια χρόνων και καλά κάνουμε στο πέρασμα των χρόνων όμως οι καταστάσεις διαφοροποιούνται οι ανάγκες είναι διαφορετικές και πρέπει να προσαρμοζόμαστε ανάλογα.
Σίγουρα η πλατεία μας δεν είναι η Σπιανάδα της Κέρκυρας και ούτε θα γίνει ποτέ αλλά πιο ευχάριστη ελπίζουμε να γίνει.
Μακέτα Πλατείας Τυρνάβου 2021
Εν αναμονή λοιπόν της ολοκλήρωσης του νέου έργου…
Γράφει η Κατερίνα Μαλίτα
