«Σου αξίζει κάτι καλύτερο!», «Παράτα την πια αυτή τη σχέση, δε βλέπεις ότι δε σου κάνει καλό;», «Εγώ στη θέση σου θα έφευγα από τη δουλειά χωρίς δεύτερη σκέψη!».
Με αυτά και πολλά άλλα έχεις συμβουλέψει κατά καιρούς κοντινούς σου ανθρώπους, γιατί όπως λες θέλεις το καλό τους και προσπαθείς να τους κάνεις να δουν τα πράγματα πιο καθαρά. Όταν κάποιος φίλος έρχεται σε σένα και σου εκμυστηρεύεται μια προβληματική κατάσταση, αυτόματα θέλεις να τον κάνεις να νιώσει καλύτερα αναλύοντάς του όλες τις κινήσεις που θα ακολουθούσες εάν ήσουν στη θέση του.
You are a life guru!
Όταν είσαι εξωτερικός παρατηρητής σε μια κατάσταση, βλέπεις τα πράγματα πιο απλά και λιγότερο συναισθηματικά. Είναι σαν τις ταινίες που κάθεσαι αραχτός στον καναπέ σου και σκέφτεσαι «μα καλά, δε βλέπει τι είναι, τι μένει μαζί του;».
Τι γίνεται όμως όταν εσύ είσαι αυτός ο φίλος που βρίσκεται στη δύσκολη θέση και χρειάζεται βοήθεια; Μέχρι τώρα έδινες απλόχερα συμβουλές, τι έγινε ξαφνικά; Γιατί δεν τις εφαρμόζεις κι εσύ; Γιατί στα προβλήματα των άλλων είμαστε life coaches και experts, ενώ στα δικά μας τα βρίσκουμε σκούρα;
Μην ανησυχείς, δεν είσαι ο/η μόνος/η. Και ο Σολομώντας τα ίδια έκανε, aka «Το παράδοξο του Σολομώντα: Η σοφία είναι σχετική» (Solomon’s Paradox, γκούγκλαρέ το).
Γιατί λοιπόν είμαστε καλοί στο να δίνουμε συμβουλές στους άλλους, αλλά οι ίδιοι δυσκολευόμαστε να τις ακούσουμε; Διάβασε και θα καταλάβεις!
Αρνείσαι να δεις τα προβλήματά σου
Προφανώς και δεν μπορείς να ακολουθήσεις συμβουλές άλλων όταν πιστεύεις ότι δεν τρέχει τίποτα και ότι τα βγάζουν από το μυαλό τους! Γιατί να πρέπει να διορθώσεις κάτι που θεωρεί ο φίλος σου λάθος, αν εσύ δεν το βλέπεις καν; Ή μάλλον κάνεις πως δεν το βλέπεις. Αρνείσαι να παραδεχθείς ότι έχεις προβλήματα (και μάλιστα σοβαρά κάποιες φορές) και νομίζεις ότι είτε θα περάσουν μόνα τους, είτε ότι δεν έγινε και κάτι στην τελική αν δεν αλλάξεις, η συνήθεια άλλωστε είναι βολική. Για αντίστρεψτέ μία τους ρόλους σας να δω κάτι…
Δεν ξέρεις πάντα όλες τις λεπτομέρειες στην ιστορία του φίλου σου
Είναι πολύ πιο εύκολο να είμαστε λογικοί όταν κοιτάμε τα πράγματα απ’ έξω. Δε γνωρίζουμε λεπτομέρειες όπως κάτι που ειπώθηκε ή που συνέβη και ποτέ δε θα μπορέσουμε να τα μάθουμε όλα σε μία κατάσταση, αν δεν είμαστε εμείς αυτοί που τη ζούμε. Πέραν από αυτό όμως, εμπλέκεται και το συναισθηματικό κομμάτι. Δε μιλάω μόνο για τα ερωτικά προβλήματα. Σε όλο το φάσμα της ζωής μας εμπλέκεται το συναίσθημα, και όταν αυτό λείπει (σε εμάς δηλαδή που θα το παίξουμε εξυπνάκηδες/θα δώσουμε τη συμβουλή μας) γινόμαστε πιο αντικειμενικοί και απλοί.
Σε όλους τους κανόνες υπάρχουν εξαιρέσεις και σ’ αυτήν την περίπτωση είσαι εσύ
Είναι αστείο το πόσες φορές έχεις βρεθεί ο ίδιος σε καταστάσεις που έχουν περάσει στο παρελθόν οι φίλοι σου και η λύση σου φαινόταν τόσο απλή τότε. Όταν ακούμε τις συμβουλές που οι ίδιοι είχαμε δώσει κάποτε, τα βρίσκουμε σκούρα και απλώς αραδιάζουμε άσκοπες δικαιολογίες για το γεγονός ότι η δική μας κατάσταση είναι διαφορετική και δε μας καταλαβαίνουν. Ακόμα κι αν βαθιά μέσα μας γνωρίζουμε ότι είναι ακριβώς το ίδιο και απλά εθελοτυφλούμε. Είναι δύσκολο να αποδεχτούμε τη δική μας ανοησία, ειδικά όταν πιστεύουμε ότι έπρεπε να γνωρίζουμε καλύτερα από τη στιγμή που κάποτε μοιράζαμε συμβουλές πάνω σ’ αυτό το θέμα.
Δεν είσαι εσύ αυτός που θα υποστεί τις συνέπειες
Προφανώς και είναι εύκολο να πεις σ’ ένα φίλο σου να χωρίσει ή να παραιτηθεί από τη δουλειά του από τη στιγμή που δεν είσαι εσύ αυτός που θα αντιμετωπίσει ό,τι έρχεται μετά. Όπως το να κλαις κάθε βράδυ, να παλεύεις με τον εαυτό σου για να μη γυρίσεις πίσω, να μη βρίσκεις δουλειά ή να βρεις μία με λιγότερα χρήματα, να πονάς κάθε μέρα και να πέσεις σε κατάθλιψη.
Δεν είναι η δική σου ζωή που επηρεάζεται, επομένως είναι εύκολο να καθοδηγήσεις το φίλο σου τι πρέπει να κάνει.
Το να το κάνεις πράξη όμως είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία, γι’ αυτό κι όταν έρχεται η σειρά σου να ακολουθήσεις τις ίδιες σου τις συμβουλές, σου φαίνεται βουνό. Κι αυτό γιατί είσαι υπεύθυνος των πράξεων και του εαυτού σου. Θα πρέπει να αναλάβεις την ευθύνη εάν η συμβουλή σου πάει στραβά και αυτό είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα.
Εγωισμός… κι όμως
Ναι, ο εγωισμός παίζει μεγάλο ρόλο. Όταν κάποιος άλλος μας χρειάζεται, παίρνουμε μία ικανοποίηση ότι είμαστε σημαντικοί. Μας αρέσει να δείχνουμε στους άλλους το σωστό τρόπο να κάνουν τα πράγματα στη ζωή τους, σαν να τα γνωρίζουμε όλα. Να είμαστε εμείς αυτοί που θα κρύβονται πίσω από την ευτυχία τους. Φουσκώνουμε από αυτοπεποίθηση όταν ακούμε το «δίκιο έχεις» και πόσο μάλλον όταν λέμε το περιβόητο «ΣΤΑ ‘ΛΕΓΑ ΕΓΩ!» Είναι σωστό; Μάλλον όχι. Το κάνουμε όλοι; Ναι! Ωραία τα λέμε στους άλλους, αλλά στα δικά μας… μπουχός!
Είναι πολύ εύκολο λοιπόν όταν βλέπουμε μία κατάσταση απέξω, να κρίνουμε αντικειμενικά. Γι’ αυτό, θα μπορούσαμε κάθε φορά να δίνουμε είτε λιγότερο αυστηρές συμβουλές στους φίλους μας και να μην προσποιούμαστε ότι τα ξέρουμε όλα, είτε αυτά που λέμε να τα τηρούμε και οι ίδιοι για να γινόμαστε πιο αξιόπιστοι. Κάτι ξέρει ο σοφός λαός και λέει «Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις». Don’t be that.
Όταν θα πρέπει να δώσεις μία λύση σε κάποιο σου πρόβλημα, προσποιήσου ότι αυτό που περνάς το περνάει κάποιος άλλος… Τι θα τον συμβούλευες; Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνεις. Μένει απλά να βρεις τη δύναμη να το εφαρμόσεις και να μην το αποφύγεις!
