Επιλεκτική ευαισθησία δείχνει τις τελευταίες μέρες η διοίκηση Καλογιάννη και ο ΣΥΡΙΖΑ για την τροπολογία που κατέθεσε η κυβέρνηση της ΝΔ και που αφορά την ένταξη των ΔΕΥΑ στην Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), διευκολύνοντας ακόμη περισσότερο την ιδιωτικοποίηση του νερού.
Μάλιστα, η υποκρισία της δημοτικής αρχής των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.α. που «ανεβαίνουν στα κεραμίδια», μιλώντας για προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του νερού, ξεπερνάει κάθε όριο. Διότι φαίνεται να ξέχασαν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ ότι και η δική τους κυβέρνηση διατήρησε τους νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, και φυσικά έβαλε το χεράκι της στο ξεπούλημα του νερού, στέλνοντας στο Υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων τις ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ.
Επίσης κατά την διοίκηση Καλογιάννη και τον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν καλές και κακές ιδιωτικοποιήσεις. Για παράδειγμα το ότι η παρούσα δημοτική αρχή έχει ιδιωτικοποιήσει τον ηλεκτροφωτισμό και το πράσινο, μάλλον δεν μετράει. Γιατί δεν τους είδαμε να βγάζουν ανακοινώσεις και να κρεμάνε πανό στο δημαρχείο.
Μάλιστα η διοίκηση Καλογιάννη έφερε και συγκεκριμένο ψήφισμα στο δημοτικό συμβούλιο όπου όχι μόνο δεν λένε τίποτε για όλα αυτά, αλλά με θράσος προσπαθούν να μας πείσουν ότι τώρα κινδυνεύει το νερό ως κοινωνικό αγαθό.
Κατά αρχήν, το νερό και η ΔΕΥΑ είναι καθαρά ανταποδοτικές υπηρεσίες εδώ και χρόνια. Το πλαίσιο λειτουργίας των ΔΕΥΑ με κριτήρια ιδιωτικού τομέα ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο με το Ν.4483/17, ο οποίος προσάρμοσε ακόμα περισσότερο το νομικό πλαίσιο των ΔΕΥΑ στις σύγχρονες ανάγκες του αστικού κράτους σε τοπικό επίπεδο, αλλά και την αντιδραστική ευρωπαϊκή νομοθεσία που προωθεί την εμπορευματοποίηση του νερού με διάφορες μορφές. Όπως πχ. η σχετική Ευρωπαϊκή οδηγία 2000/60 για την τιμολόγηση του νερού, που εμπορευματοποιεί το νερό ακόμη περισσότερο και ανοίγει το δρόμο για τις συγχωνεύσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις.
Η ολοένα και μεγαλύτερη προώθηση της λειτουργίας των ΔΕΥΑ με γνώμονα την παραπέρα εμπορευματοποίηση του νερού αναδεικνύεται καθημερινά μέσα από την απαξίωση των υπηρεσιών, την καθιέρωση και επέκταση των άθλιων ελαστικών μορφών απασχόλησης, την παραχώρηση όλο και περισσότερων υπηρεσιών και τμημάτων σε ιδιώτες – εργολάβους μέσα από την εφαρμογή του νομικού πλαισίου και την έλλειψη απαραίτητου μόνιμου προσωπικού.
Όλα αυτά τα χρόνια ο δήμαρχος μας «πιπιλάει την καραμέλα» της νέας πράσινης συμφωνίας και των ΑΠΕ, που δήθεν θα λύσουν το ενεργειακό πρόβλημα της ΔΕΥΑΛ. Όμως η πραγματικότητα τον διαψεύδει και αποδεικνύει ότι η στρατηγική της απελευθέρωσης της ενέργειας, στην οποία συμφωνούν όλοι τους, πλην ΚΚΕ, στο δημοτικό συμβούλιο Λαρισαίων, είναι η βασική αιτία του προβλήματος και των υπέρογκων τιμολογίων ρεύματος που πληρώνει η ΔΕΥΑΛ και όχι η λύση. Ποια είναι η λύση τάχα στο πρόβλημα σύμφωνα με τη διοίκηση Καλογιάννη; Να κάνουν λέει «χώρο» οι επιχειρηματικοί όμιλοι που έχουν καταλάβει το διαθέσιμο δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ για να χωρέσουν και οι «πράσινες επενδύσεις» των δήμων. Θα περιμένει μάλλον για πολύ ακόμη.
Αλλά ακόμη και σ’ αυτή την κατάπτυστη τροπολογία της κυβέρνησης της ΝΔ που ήρθε λίγο πριν τις Απόκριες και που πρέπει να αποσυρθεί εδώ και τώρα, στο θέμα των διαδημοτικών συγχωνεύσεων η διοίκηση των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.α. την αποδέχεται αρκεί όπως ισχυρίζεται να ενισχυθούν οι υπηρεσίες με προσωπικό και μέσα. Τα ίδια δηλαδή που λέγανε και όταν πέρασαν τα σχολεία και οι παιδικοί σταθμοί στην ευθύνη των δήμων και τα αποτελέσματα είναι σε όλους γνωστά.
Αυτό που σήμερα χρειάζονται κατά τη γνώμη μας είναι μόνιμο προσωπικό και γενναία κρατική χρηματοδότηση για να συντηρούνται τα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης και να κατασκευάζονται νέα.
Η ευθύνη της διαχείρισης του νερού και της αποχέτευσης δεν μπορεί να στηρίζεται στο σημερινό αποσπασματικό σχήμα των δημοτικών ή διαδημοτικών μονοπωλιακών επιχειρήσεων τύπου ΔΕΥΑΛ, αλλά απαιτείται Ενιαίος κρατικός Φορέας που θα έχει την ευθύνη για το σχεδιασμό τη συντήρηση και τη διαχείριση του νερού και της αποχέτευσης.
Διεκδικούμε:
Απόσυρση της κατάπτυστης τροπολογίας της κυβέρνησης που εντάσσει τις ΔΕΥΑ στη ΡΑΕ.
Καμία ιδιωτικοποίηση στον κλάδο του νερού και εμπορευματική λειτουργία. Καμιά υπηρεσία των ΔΕΥΑ σε ιδιώτη. Το νερό δεν είναι εμπόρευμα, αλλά κοινωνικό αγαθό. Φθηνό, με επάρκεια και υγιεινό νερό.
Να καταργηθεί η ανταποδοτικότητα, ο ΦΠΑ 13% και τα χαράτσια. Καμία διακοπή νερού στα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Όχι στην απαξίωση των Υπηρεσιών Ύδρευσης και των ΔΕΥΑ. Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων και μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με βάση την ικανοποίηση των αναγκών του λαού.